Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Να γιατί «καίγεται» η Τουρκία για το κυπριακό «οικόπεδο 9»

Πολύ μεγάλο είναι το κοίτασμα που βρίσκεται στο οικόπεδο 9 της Κύπρου όπως εκτιμάται από ειδικούς,
οι οποίοι δηλώνουν την αισιοδοξία τους για τα αποτελέσματα των ερευνών της κοινοπραξίας ΕΝΙ-KOGAS στα θαλάσσια οικόπεδα 9, 2 και 3. Αυτή τη στιγμή, η κοινοπραξία Ιταλίας (ENI) – Νότιας Κορέας (KOGAS) έχει εστιάσει την προσοχή της στον στόχο «Ονασαγόρας» του θαλασσίου οικοπέδου 9. Σύμφωνα με την κυπριακή κυβέρνηση, οι έρευνες στη συγκεκριμένη περιοχή αναμένεται να διαρκέσουν για 80 ημέρες, ενώ τα αρχικά αποτελέσματα των ερευνούν θα είναι σε θέση να εξαχθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες μετά τη λήξη των ερευνών.
Των Δρ. Γεωργίου Φίλη και Δρ. Ηλία Κονοφάγου
Η κοινοπραξία πρόκειται να «τρυπήσει» και σε άλλα σημεία της περιοχής ευθύνης της, δηλαδή στα οικόπεδα 2,3 και 9. Συνολικά, η κοινοπραξία είναι συμβατικά υποχρεωμένη να προχωρήσει σε έρευνες σε τέσσερεις το λιγότερο περιοχές, μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 12 με 18 μηνών.
Τα ακριβή σημεία των περεταίρω ερευνών πρόκειται να καθοριστούν με βάση τα στοιχεία που έχουν εξαχθεί από τις πρώτες προσπάθειες, ενώ όπως έχει γίνει γνωστό ο στόχος «Ονασαγόρας» ΔΕΝ είναι η περιοχή με το μεγαλύτερο εκτιμώμενο κοίτασμα. Για την ακρίβεια η κοινοπραξία αρχίζει με τον «Ονασαγόρα» επειδή τα έως τώρα γεωλογικά στοιχεία της περιοχής επιτρέπουν πιο ξεκάθαρες και ακριβείς εκτιμήσεις.

Το ενδιαφέρον είναι πως βορείως του «Ονασαγόρα», σύμφωνα με αναλυτές, υπάρχει στόχος ο οποίος δύναται να φιλοξενεί κοίτασμα του οποίου το μέγεθος να είναι συγκρίσιμο με το Ισραηλινό Λεβιάθαν, δηλαδή της τάξεως των 19 τρισ. κυβικών ποδών. Η κοινοπραξία πρόκειται να τρυπήσει και στη συγκεκριμένη περιοχή της οποίας τα γεωλογικά στοιχεία μπορεί μεν να «μιλάνε» για τέτοια μεγέθη, η ακρίβεια όμως των εκτιμήσεων θα αποδειχθεί μέσω της ερευνητικής γεώτρησης.
Είναι προφανές πως εάν οι εκτιμήσεις των ειδικών επιβεβαιωθούν, το ενεργειακό δυναμικό της Κύπρου θα λάβει άλλες διαστάσεις και θα θέσει νέα δεδομένα στις ενεργειακές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο. Με βάση όλα τα παραπάνω, οι κινήσεις της Άγκυρας στην περιοχή αποκτούν νέα δυναμική, αφού οι Τούρκοι δεν μπορεί παρά να γνωρίζουν το τεράστιο οικονομικό και γεωπολιτικό διακύβευμα.
Η τουρκική NAVTEX για την 20η Οκτωβρίου σε συνδυασμό με την ελληνική αντίδραση με τη μορφή της ενοποίησης των χώρων έρευνας και διάσωσης Ελλάδας και Κύπρου αλλά και η επικείμενη συνάντηση κορυφής Αθήνας-Λευκωσίας-Καΐρου δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, ενώ την ίδια στιγμή δυνάμεις της Ρωσίας και του Ισραήλ θα ασκούνται στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή.
Το μήνυμα από την Αθήνα-Λευκωσία, το Κάιρο, τη Μόσχα και το Τελ-Αβίβ προς την Άγκυρα είναι σαφές. Είναι όμως προφανές, ότι εάν η Τουρκία δεν αντιδράσει και αυτή τη φορά δυναμικά -εάν δηλαδή δεχτεί τα τετελεσμένα όπως και στη περίπτωση του οικοπέδου 12- τότε ολόκληρο το «μοντέλο» εκβιασμού και καταναγκασμού μέσω του οποίου προσπαθεί να επιβάλλει τη θέλησή της στον Ελληνισμό θα καταρρεύσει.
Η παρούσα περίοδος με τις εξελίξεις των επόμενων ημερών, εβδομάδων και μηνών, φαίνεται πως θα καταγραφούν από τον ιστορικό του μέλλοντος ως μεγίστης-κομβικής σημασίας, διότι το δράμα του «Ανατολικού Ζητήματος» και ο ρόλος της μετακεμαλικής και νεοθωμανικής Τουρκίας σε αυτό, θα αναδειχθούν σε όλες τους τις διαστάσεις.

Η Άγκυρα με τις υπερφίαλες πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών έχει εγκλωβίσει τον εαυτό της σε μία «γεωπολιτική μέγγενη» από την οποία δεν είναι σε θέση να ξεφύγει παρά μόνο, είτε με μια θεαματική μεταστροφή προς τη διεθνή νομιμότητα, κάτι εξαιρετικά αμφίβολο παρά τις ευεργετικές συνέπειες για την ασφάλεια της περιοχής, είτε με «φυγή προς τα εμπρός», επιχειρώντας δια της στρατιωτικής ισχύος να αναστρέψει τα δεδομένα οδηγώντας στη χειρότερη περίπτωση σε αδιέξοδο, απειλώντας όμως ευθέως σε εποχές «πονηρές» τη διεθνή ειρήνη και την περιφερειακή ισορροπία.