ΟΤΑΝ
Θ' ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ, ΑΠ” ΑΚΡΟΥ ΕΙΣ ΑΚΡΟΥ ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΘΑ ΕΞΑΛΕΙΨΟΥΝ
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΚΗΡΥΤΤΟΥΝ ΝΕΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΕΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΟΣΟ ΟΛΙΓΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΜΕΙΝΑΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
καὶ
νὰ εἶστε βέβαιοι ότι δὲν θὰ νικήσουν οἱ ἂθεοι καὶ οἱ ἄπιστοι, θὰ
νικήσουν οἱ πιστοί, γιατὶ πράγματι ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέθανε, ἀλλὰ ζῆ καὶ
βασιλεύει εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
«Ἀντίστητε τῶ διαβόλω καὶ φεύξετε ἀφ᾿ἡμῶν»
«…Παιδιά μου, ὅσα ὁλίγα καὶ νὰ εἶσθε νὰ προσέχετε, γιὰ νὰ μὴν παρασυρθῆτε, ἀπὸ τὸ ρεῦμα τοῦ κακοῦ...
Νὰ εἶστε ζωντανὰ ψάρια, τοῦ Μεγάλου Ψαρᾶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Νὰ πᾶτε κόντρα μὲ τὴν ἄπιστη καὶ διεφθαρμένη κοινωνία. Κόντρα μὲ τὸν πατέρα καὶ τὴν μάνα, ὅταν εἶνε ἂπιστοι καὶ σᾶς σπρώχνουν πρὸς τὴν ἀθεΐα. Κόντρα μὲ τοὺς δασκάλους καὶ τοὺς καθηγητάς, ἂν αὐτοὶ ἐξεκλείνουν ἀπὸ τὸν προορισμό τους καὶ σᾶς κηρύττουν ἀπιστία καὶ ἀθεΐα. Κόντρα μὲ τὴν διεστραμένη κοινωνία. Κόντρα στὸ ρεῦμα αὐτὸ τὸ παγκόσμιο τῆς διαφθορᾶς. Κόντρα μ᾿ὅλους τοὺς δαίμονας. Θ᾿ἀντισταθοῦμε ὡς Ἓλληνες, ὡς Ἑλληνίδες, ὡς χριστιανοὶ καὶ νὰ εἶστε βέβαιοι ὅτι ὅσον ὁλίγοι καὶ νὰ εἶστε δὲν θὰ νικήσουν οἱ ἂθεοι καὶ οἱ ἄπιστοι, θὰ νικήσουν οἱ πιστοί, γιατὶ πράγματι ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέθανε, ἀλλὰ ζῆ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Γέρος πλέον ἐπίσκοπος, ποὺ βρίσκομαι στὸ τέλος τῆς ἐπιγείου ζωῆς μου, ὕστερα ἀπὸ πολύπλακτον καὶ περιπετειώδη βίον 40 ἐτῶν στὴν Πατρίδα σᾶς συνιστῶ παιδιά. Ἂν ἔρθη ἐποχὴ ποὺ θὰ ἀκούσωμε καὶ ἐμεῖς ὄχι στὸ θέατρο, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα διωγμός. Καὶ θ᾿ ἀκουστῆ ἡ λέξη διωγμὸς ἐναντίον τῶν πιστῶν χριστιανῶν, μὴ φοβηθεῖτε, μὴ δειλιάσετε. Ἐγὼ μὲν δὲν θὰ ζῶ πλέον, θὰ βρίσκομαι ὑπὸ τὸν τάφο, ἀλλὰ ἐσεῖς τὴν φωνὴν τῆς Νικομηδείας, τὴν φωνὴ τῶν μαρτύρων, θ᾿ ἀκούσετε νὰ φωνάζουν, ἀπ᾿ ἄκρου εἰς ἄκρου διωγμός καὶ οἱ Ἐκκλησίες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἐπίσκοποι θὰ ἐξαλείψουν τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ κηρυχθῆ νέον εὐαγγέλιο. Καὶ ὅτι γίνεται στὴν Ἀλβανία καὶ ὅτι γίνεται σὲ χῶρες μακριά, θὰ γίνη καὶ στὴν Ἑλλάδα, προφητεύω. Ἀλλὰ ἕνα πράγμα νὰ ξέρετε πολὺ καλά, ὅτι δὲν θὰ νικήσουν οἱ ἂθεοι, ἀλλὰ οἱ πιστοί. Ἐσεῖς παιδιά μου ὅσο λίγα καὶ ἂν μείνετε μὲ τὸν Χριστό, μή φοβηθεῖτε, θὰ νικήσετε. Καὶ ἂν ἀκόμα παιδί μου, παιδὶ τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου, παιδὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τοῦ Πόντου καὶ τῆς Μακεδονίας καὶ ἂν σ᾿ἀρνηθεῖ ἡ μάνα σου καὶ ὁ πατέρας καὶ μείνεις ἕνας μέσα στὴν Πτολεμαΐδα καὶ ἂν ὅλη ἡ κοινωνία τῆς Πτολεμαΐδος γονατίσει μπροστὰ στὸν διάβολο, ἐσὺ μὴ γονατίσεις, νὰ τὸν πολεμήσης καὶ σὺ ὁ ἕνας θὰ νικήσης. Σᾶς τὸ εἶπα καὶ τὸ τονίζω· Μπορεῖ νὰ γονατίσουν ἂλλες πόλεις, ἀλλὰ ἡ Πτολεμαΐδα ποὺ εἶνε βαμένη μὲ τὸ αἶμα τῶν μαρτύρων, δὲν θὰ γονατίση ποτέ. Στὶς φλέβες σας μικρῶν καὶ μεγάλων ρέει αἶμα μαρτύρων τῆς Νικομηδείας, τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τοῦ Πόντου. Ἡ Πτολεμαΐδα μας θὰ γίνη Κάστρο τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ ἀποδείξουμε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ πρὸς πεῖσμα τῶν δαιμόνων ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέθανε, ἀλλὰ ζῆ εἰς αἰώνας αἰώνων».
Νὰ εἶστε ζωντανὰ ψάρια, τοῦ Μεγάλου Ψαρᾶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Νὰ πᾶτε κόντρα μὲ τὴν ἄπιστη καὶ διεφθαρμένη κοινωνία. Κόντρα μὲ τὸν πατέρα καὶ τὴν μάνα, ὅταν εἶνε ἂπιστοι καὶ σᾶς σπρώχνουν πρὸς τὴν ἀθεΐα. Κόντρα μὲ τοὺς δασκάλους καὶ τοὺς καθηγητάς, ἂν αὐτοὶ ἐξεκλείνουν ἀπὸ τὸν προορισμό τους καὶ σᾶς κηρύττουν ἀπιστία καὶ ἀθεΐα. Κόντρα μὲ τὴν διεστραμένη κοινωνία. Κόντρα στὸ ρεῦμα αὐτὸ τὸ παγκόσμιο τῆς διαφθορᾶς. Κόντρα μ᾿ὅλους τοὺς δαίμονας. Θ᾿ἀντισταθοῦμε ὡς Ἓλληνες, ὡς Ἑλληνίδες, ὡς χριστιανοὶ καὶ νὰ εἶστε βέβαιοι ὅτι ὅσον ὁλίγοι καὶ νὰ εἶστε δὲν θὰ νικήσουν οἱ ἂθεοι καὶ οἱ ἄπιστοι, θὰ νικήσουν οἱ πιστοί, γιατὶ πράγματι ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέθανε, ἀλλὰ ζῆ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Γέρος πλέον ἐπίσκοπος, ποὺ βρίσκομαι στὸ τέλος τῆς ἐπιγείου ζωῆς μου, ὕστερα ἀπὸ πολύπλακτον καὶ περιπετειώδη βίον 40 ἐτῶν στὴν Πατρίδα σᾶς συνιστῶ παιδιά. Ἂν ἔρθη ἐποχὴ ποὺ θὰ ἀκούσωμε καὶ ἐμεῖς ὄχι στὸ θέατρο, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα διωγμός. Καὶ θ᾿ ἀκουστῆ ἡ λέξη διωγμὸς ἐναντίον τῶν πιστῶν χριστιανῶν, μὴ φοβηθεῖτε, μὴ δειλιάσετε. Ἐγὼ μὲν δὲν θὰ ζῶ πλέον, θὰ βρίσκομαι ὑπὸ τὸν τάφο, ἀλλὰ ἐσεῖς τὴν φωνὴν τῆς Νικομηδείας, τὴν φωνὴ τῶν μαρτύρων, θ᾿ ἀκούσετε νὰ φωνάζουν, ἀπ᾿ ἄκρου εἰς ἄκρου διωγμός καὶ οἱ Ἐκκλησίες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἐπίσκοποι θὰ ἐξαλείψουν τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ κηρυχθῆ νέον εὐαγγέλιο. Καὶ ὅτι γίνεται στὴν Ἀλβανία καὶ ὅτι γίνεται σὲ χῶρες μακριά, θὰ γίνη καὶ στὴν Ἑλλάδα, προφητεύω. Ἀλλὰ ἕνα πράγμα νὰ ξέρετε πολὺ καλά, ὅτι δὲν θὰ νικήσουν οἱ ἂθεοι, ἀλλὰ οἱ πιστοί. Ἐσεῖς παιδιά μου ὅσο λίγα καὶ ἂν μείνετε μὲ τὸν Χριστό, μή φοβηθεῖτε, θὰ νικήσετε. Καὶ ἂν ἀκόμα παιδί μου, παιδὶ τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου, παιδὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τοῦ Πόντου καὶ τῆς Μακεδονίας καὶ ἂν σ᾿ἀρνηθεῖ ἡ μάνα σου καὶ ὁ πατέρας καὶ μείνεις ἕνας μέσα στὴν Πτολεμαΐδα καὶ ἂν ὅλη ἡ κοινωνία τῆς Πτολεμαΐδος γονατίσει μπροστὰ στὸν διάβολο, ἐσὺ μὴ γονατίσεις, νὰ τὸν πολεμήσης καὶ σὺ ὁ ἕνας θὰ νικήσης. Σᾶς τὸ εἶπα καὶ τὸ τονίζω· Μπορεῖ νὰ γονατίσουν ἂλλες πόλεις, ἀλλὰ ἡ Πτολεμαΐδα ποὺ εἶνε βαμένη μὲ τὸ αἶμα τῶν μαρτύρων, δὲν θὰ γονατίση ποτέ. Στὶς φλέβες σας μικρῶν καὶ μεγάλων ρέει αἶμα μαρτύρων τῆς Νικομηδείας, τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τοῦ Πόντου. Ἡ Πτολεμαΐδα μας θὰ γίνη Κάστρο τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ ἀποδείξουμε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ πρὸς πεῖσμα τῶν δαιμόνων ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέθανε, ἀλλὰ ζῆ εἰς αἰώνας αἰώνων».
(Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
σε μαθητάς & μαθήτριες των Κατηχητικῶν Σχολείων Πτολεμαΐδος 1978)
σε μαθητάς & μαθήτριες των Κατηχητικῶν Σχολείων Πτολεμαΐδος 1978)