Ο γιος του τσαγκάρη που έγινε πετυχιμενος επιχειρηματίας -Ο Ελληνας μετανάστης που κάνει τους Αμερικανούς να περπατάνε με στιλ !
Καθώς δεν μπορούσε να βρει ένα ποιοτικά άρτιο ανδρικό ζευγάρι
παπούτσια ο George Vlagos, αποφάσισε να φτιάξει τα δικό του. Τώρα,
υπάρχει λίστα αναμονής έξι εβδομάδων για ένα ζευγάρι.
Οταν ο George Vlagos φοιτούσε στο γυμνάσιο, ο τσαγκάρης πατέρας του,
τον έπαιρνε κάθε Σάββατο στο μαγαζί τους στο Σικάγο για να γυαλίζουν τα
παπούτσια. Ο John Vlagos, ένας Έλληνας μετανάστης, ήλπιζε με αυτό τον
τρόπο να δείξει στο γιο του ότι η χειρωνακτική δουλειά είναι δύσκολη και
πώς μόνο με τη μόρφωση θα μπορούσε να βρει μια διαφορετική δουλειά.
Λοιπόν, αυτό γύρισε μπούμερανγκ.
Πράγματι ο νεαρός George σπούδασε αγγλική φιλολογία, και πήρε
μεταπτυχιακό. Αλλά οι θέσεις εργασίας που έβρισκε δεν κατάφερναν να του
εξασφαλίσουν ένα καλό ζευγάρι παπούτσια και έτσι κατέληξε στην
κινητήρια δύναμη πίσω από την οικογενειακή τέχνη.
«Δεν πίστευα ότι είχα ιδιαίτερα τρελές προσδοκίες», λέει ο Vlagos.
«Ήθελα ένα παπούτσι κατασκευασμένο στην Αμερική, δερμάτινο και σε λογική
τιμή. Ήμουν πραγματικά έκπληκτος ότι κάτι που υπήρχε πριν από 20 και 30
χρόνια πλέον είχε εξαφανιστεί».
Αλλά και ο πατέρας του είχε δει επίσης μια τεράστια αλλαγή: τα
παπούτσια πλεόν που έφερναν για επισκευή, ήταν κατασκευασμένα από
πλαστικό που δεν μπορούσε να προβεί σε μετατροπές και επισκευές.
Ετσι ο George αποφάσισε να σχεδιάσει ο ίδιος το είδος του παπουτσιού
που αναζητούσε. Βρήκε έναν κατασκευαστή παπουτσιών ο οποίος θα έραβε στο
χέρι τις δημιουργίες του, προμηθεύτηκε δέρμα από το Σικάγο, όπου
εδρεύει η εταιρεία Horween Leather Company, ένα από τα παλαιότερα
βυρσοδεψία των ΗΠΑ. Ηταν ακριβά, αλλά όπως ο ίδιος αναφέρει σε ξένα
μίντια, άξιζε τον κόπο.
Στις 31 Αυγούστου ο Vlagos λάνσαρε την μάρκα Oak Street Bootmakers
και χωρίς στρατηγικές και μάρκετινγκ πουλούσε μέσα σε 24ωρα όσα
παπούτσια κατασκεύαζε. Μέχρι σήμερα η ζήτηση είναι τέτοια που οι
ενδιαφερόμενοι πρέπει να περιμένουν σε λίστα...αναμονής για ένα ζευγάρι
μέχρι και 6 εβδομάδες.
http://trelogiannis.blogspot.gr/2014/07/blog-post_5949.html