ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ
…Το
δίκαιο άνθρωπο, τον πράο, όλοι προσπαθούν να τον σπρώξουν στη χειρότερη θέση, να
τον αδικήσουν, να τον βάλουν στον πάτο, αλλά...
όσο οι άνθρωποι το σπρώχνουν προς τα κάτω, τόσο ο Θεός τον ανεβάζει, να, σαν το φελλό !! όσο τον σπρώχνεις στον πάτο, τόσο το νερό τον ανεβάζει
όσο οι άνθρωποι το σπρώχνουν προς τα κάτω, τόσο ο Θεός τον ανεβάζει, να, σαν το φελλό !! όσο τον σπρώχνεις στον πάτο, τόσο το νερό τον ανεβάζει
 |
| Το κελλάκι του μακαριστού Γέροντος Παίσιου στην Παναγούδα. |
προς
τα πάνω. Να ένα αληθινό περιστατικό, μου το είπε ο ίδιος ο άνθρωπος : «Πέθανε ο
πατέρας και πήγαν τα αδέρφια να χωρίσουν τα χωράφια. Όταν είδα τα μεγάλα μου αδέρφια
να φωνάζουν, έτοιμοι να αρπαχτούν, εγώ, μικρότερος, τί να πώ, ότι, μου δώσουν,
είπα. Μου έδωσαν κάτι χωράφι όλο άμμο. Δεν καλλιεργούσες τίποτα. Δεν μπορούσα
να ζήσω με αυτά. Αναγκάσθηκα να φύγω στη Γερμανία, για να δουλέψω, να ζήσω την
οικογένειά μου. Όταν γύρισα μετά από πολλά χρόνια, τί βρήκα ; Από την μία και
την άλλη μεριά του χωραφιού είχαν χτίσει δύο μεγάλα ξενοδοχεία. Και τα δύο ζητούσαν
να αγοράσουν το χωράφι. Έτσι η τιμή ανέβηκε στα ύψη. Πήρα εκατοντάδες εκατομμύρια
!! Είπα Γέροντα να δώσω τα μισά ελεημοσύνη και ήρθα να μου πείτε πού να τα δώσω».
«Δώσε πρώτα στ΄ αδέλφια σου, για να μην τα κακοκαρδίσεις και τα υπόλοιπα κάνε ό,τι
θέλεις, έτσι του είπα Θανάση, για να μην έχουν μνησικακία μεταξύ τους».