Το κενό που παρατηρείται εδώ , όπως είναι φυσικό στα ΜΜΕ, είναι αυτό της στρατηγικής και όχι της τακτικής και μεθόδων. Η τακτική αφορά το τι θα γίνει στο σύντομο διάστημα και πως θα γίνει μια πιθανή επίθεση του Ρωσικού στρατού στην Ουκρανία. Το ζήτημα όμως είναι το ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑ!
Μια ωμή επέμβαση τρίτης χώρας (Ρωσία) εντός εδάφους με στρατιωτικές δυνάμεις, ορίζεται ως επιθετικός πόλεμος βάση διεθνούς δικαίου (Χάγη) και καταδικάζεται πάντα αν δεν έχει την δικαιοδοσία από τον ΟΗΕ. Με απλά λόγια μια επέμβαση χωρίς σφραγίδα ΟΗΕ, δεν έχει νομική υπόσταση και θεωρείται εχθρική επίθεση. Οδηγεί άμεσα σε απομονωτισμό και διεθνείς κατηγορίες στον υπεύθυνο της επίθεσης. Δηλαδή χαρακτηρισμό ως διεθνή εγκληματία. Ο Πούτιν τα γνωρίζει αυτά και ναι μεν μπορεί κάποιος να πει πως η ισχύ της Ρωσίας είναι αποτρεπτικός παράγοντας, αλλά καμία χώρα δεν μπορεί να τα βάλει με όλο τον πλανήτη. Και αν χαρακτηριστεί ως επιθετικός πόλεμος η εισβολή , τότε ακόμα και χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία θα κάνουν πίσω.
Κάποιος μπορεί να πει πως το ίδιο έκανε στην Οσετία. Και θα έχει δίκιο. Όμως εκεί τα συμφέροντα ήταν άλλα και φυσικά εκεί είχε την ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ από τον ηγέτη της περιοχής για να προστατεύσει τους κατοίκους με Ρώσικη ταυτότητα. Αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση της Ουκρανίας, αφού η χώρα έχει μόνο μια κυβέρνηση και πολλούς αυτονομιστές. Ακόμα και στην Κριμαία είχε επίσημη πρόσκληση από δημοψήφισμα.
Δεύτερες επιπτώσεις θα είναι αυτές της κατοχής μιας χώρας που δεν είναι 100% Ρώσικη. Έχει πληθυσμό πιο κοντά στην Ε.Ε. στο δυτικό μέρος της , συν φυσικά ότι ακόμα και αυτοί οι Ρωσόφιλοι δεν ζητούν προσάρτηση αλλά αυτονομία. Αυτό από μόνο του μπορεί να δυσκολέψει τα πράγματα, καθώς ζητείται από την Ρωσία να γίνει "εγγυήτρια δύναμη" που σημαίνει συνεχή φθορά σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά, στρατιωτικά και διπλωματικά για τον Πούτιν. Αυτό δεν μπορεί να έχει ίση αξία με την επίτευξη της εκδίωξης της Δύσης από όλη την Ουκρανία.
Αν τώρα παραμείνει μόνο στην Ανατολική Ουκρανία (κάτι που δεν αναιρεί την εχθρική πράξη όπως και να έχει) τότε θα αναγκαστεί να δημιουργήσει υποδομές και κυβέρνηση που μπορεί να έχει κάποιες απώλειες, αλλά η σημαντικότερη εξ αυτών θα είναι μία... πως θα χάσει την εμπιστοσύνη των χωρών που είναι στην Ευρώπη όπως είναι η Πολωνία, η Τσεχία, η Ρουμανία.. ακόμα και εμείς, αφού θα φανεί πως ασκεί πολεμική πολιτική και όχι διπλωματική πολιτική.
Μια ωμή στρατιωτική επέμβαση επιπρόσθετα μπορεί να αποτελέσει casus belli για το σύνολο όλων των χωρών του ΝΑΤΟ που θα δουν μια Ρωσία να αναπαράγει το μοντέλο της ΕΣΣΔ. Ο ίδιος ο Πούτιν θα χάσει πολλούς πόντους διπλωματίας μαζί φυσικά με την αξιοπιστία του ως συνομιλητή, αφού σε δηλώσεις του ποτέ δεν θέλησε να ρίξει λάδι στην φωτιά.
Η πράξη πολέμου είναι το πιο εύκολο και συνάμα το πιο ηλίθιο μέσο που μπορεί να κάνει χρήση η Ρωσία για να επιβάλει την γνώμη της. Άλλωστε ακόμα και μετά από αυτό το συμβάν στην Οδησσό, η Ρωσία συνεχίζει να κερδίζει πόντους , καθώς η προσωρινή κυβέρνηση του Κιέβου φέρεται τώρα αυτή να διαπράττει εγκλήματα "γενοκτονίας" (σ.σ. όπως τα χαρακτηρίζει ο Ρωσικός Τύπος βάση των εθνικών διαφορών των θυμάτων) και δίνει πάτημα ακόμα και για σχηματισμό κατηγορίας στο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γνώμη μου;.. ακόμα και αν δεν φαίνεται ο Ρώσος πρόεδρος είναι σε θέση πλεονεκτική αυτή την στιγμή , με τις βαρβαρότητες που διέπραξαν με διαταγή Κιέβου οι τοπικοί υποστηρικτές της , και σε πολύ δύσκολη θέση οι Δυτικοί που με επιχείρημα ακριβώς αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα , είχαν πει στην Ρωσία να κάνει πίσω.
Η συνέχεια θα είναι απρόβλεπτη σίγουρα, αλλά έχοντας κάποια στοιχεία κατά νου, πολύ αμφιβάλω πως θα εξαπλωθεί σε όλη την περιφέρεια η καταιγίδα φωτιάς που υπάρχει αυτή την στιγμή στην Ουκρανία.
Για το Geopolitics.com.gr
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
IISCA Group
http://www.geopolitics.com.gr/2014/05/blog-post_4.html