Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Ουκρανοί ναζί έσπασαν τον σταυρό από το άγαλμα του Αγίου ισαποστόλου Βλαδιμήρου!

σχόλιο Γ.Θ : Οι γενίτσαροι φασίστες στην υπηρεσία της Νέας Τάξης και του αποχριστιανισμού του Κιέβου.

Ουκρανοί ναζί έσπασαν τον σταυρό από το άγαλμα του Αγίου ισαποστόλου Βλαδιμήρου!


Ο Άγιος Βλαδίμηρος ο Ισαπόστολος βασιλιάς των Ρώσων ήταν γιος του ηγεμόνα του Κιέβου Σβιατοσλάβ. Γεννήθηκε το έτος 958 μ.Χ. Η μητέρα του ονομαζόταν Μαλούσα και ήταν πρώτα υπηρέτρια της μητέρας του συζύγου της, δηλαδή της Αγίας βασίλισσας Όλγας, που ήταν η πρώτη που έγινε χριστιανή στη Ρωσία και οδήγησε πολλούς στην ευσέβεια.
Όταν ο Βλαδίμηρος κατέλαβε τον θρόνο του Κιέβου, στην αρχή ήταν ειδωλολάτρης και έτσι ενεργούσε. Πήρε πολλές συζύγους και απόκτησε 12 γιους και 11 θυγατέρες.
Δέχθηκε τους εκπροσώπους διαφόρων θρησκειών μεταξύ των οποίων και έναν απεσταλμένο από την Κωνσταντινούπολη.Έστειλε πρέσβεις στην Κωνσταντινούπολη για να πάρουν πληροφορίες για τον χριστιανισμά..Όταν λειτουργήθηκαν στην Αγία Σοφία έμειναν εκστασιασμένοι.Όταν πήγαν πίσω στη Ρωσία είπαν στο βασιλιά''ότι νόμιζαν πως κατέβηκε ο ουρανός στη γη''
Ο Βλαδίμηρος πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε στο Κίεβο το έτος 977 μ.Χ.. Παντρεύτηκε την αδελφή του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Βασιλείου Β' του Βουλγαροκτόνου, Άννα και γκρέμισε όλα τα είδωλα που υπήρχαν στη χώρα. Βάπτισε τους περισσότερους Ρώσους χριστιανούς και έκτισε δύο ωραίες εκκλησίες στο Κίεβο. Η ζωή του άλλαξε ριζικά και έγινε αληθινός Χριστιανός και βοήθησε πάρα πολύ για την εξάπλωση του Χριστιανισμού. Απεβίωσε ειρηνικά στις 15 Ιουλίου του έτους 1015 μ.Χ.
Η ύπαρξη του αγάλματος του Αγίου Βλαδιμήρου αποδεικνύει την αναπόσπαστη σχέση Κιέβου και Ρωσίας.
Ας δούμε επί τη ευκαιρία ορισμένες διαφωτιστικές ιστορικές αλήθειες για την δημιουργία του ουκρανικού "έθνους" από την Βικιπαίδεια:

Ιδρύθηκε από τους Βαράγγους τον 9ο αιώνα, που έμειναν γνωστοί ως Ρως του Κιέβου. (Δηλαδή Ρώσοι του Κιέβου) Ήταν το πρώτο ανατολικό σλαβικό κράτος και αναδείχθηκε σε ισχυρό έθνος κατά τον Μεσαίωνα, μέχρι να διαλυθεί το 12ο αιώνα. Έως τα μέσα του 14ου αιώνα τα ουκρανικά εδάφη βρίσκονταν υπό την κυριαρχία τριών εξωτερικών δυνάμεων: της Χρυσής Ορδής, του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας και του βασιλείου της Πολωνίας. Μετά τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο (1700-1721) η Ουκρανία διαμελίστηκε μεταξύ των γειτονικών δυνάμεων και, από το 19ο αιώνα και μετά, το μεγαλύτερο μέρος τηςενσωματώθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία, με το υπόλοιπο να περιέρχεται υπό τον έλεγχο της Αυστροουγγαρίας. Μετά από μια χαοτική περίοδο αδιάκοπου πολέμου και αρκετές προσπάθειες για ανεξαρτησία (1917-1921) μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο, προέκυψε στις 30 Δεκεμβρίου 1922 ως μία από τις ιδρυτικές δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης. Η ουκρανική επικράτεια της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας διευρύνθηκε προς τα δυτικά λίγο πριν και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και νότια το 1954 με τη μεταφορά της Κριμαίας στην επικράτεια της Ουκρανίας. Το 1945 η Ουκρανική Δημοκρατία έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.




Οι φωτογραφίες είναι πριν και μετά την βεβήλωση του αγάλματος.

πηγή