Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ήταν αξιωματικός του οθωμανικού και τουρκικού στρατού, επαναστάτης πολιτικός, συγγραφέας και ο πρώτος Πρόεδρος της Τουρκίας. Είναι ο ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας. Το επώνυμό του, Ατατούρκ (που σημαίνει «Πατέρας των Τούρκων»), χορηγήθηκε σ 'αυτόν (και απαγορεύεται σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο) το 1934 από το τουρκικό κοινοβούλιο.
Η
σύγχρονη Τουρκία και οι εβραίοι ιδρυτές της.
Το άρθρο προέρχεται από μια εβραϊκή δημοσίευση, που διερευνά την αλήθεια για το Μουσταφά Κεμάλ και το τρέχον (κεμαλικό) καθεστώς στην Τουρκία. Οι κρυφοί εβραίοι, που ονομάζονται Doenmeh, ανέλαβαν την εξουσία μετά την πτώση της οθωμανικής κυριαρχίας και από εκείνη τη στιγμή ασκούσαν τον έλεγχο του λαού της Τουρκίας. Το παρακάτω άρθρο αποσαφηνίζει πολλά πράγματα...
Πηγή: Kulanu, τριμηνιαίο ενημερωτικό δελτίο, καλοκαίρι του 1999, Τόμος 6 Τεύχος 2.
(Η Kulanu είναι μια οργάνωση, η οποία ανταποκρίνεται στα κοινά συμφέροντα των ατόμων ποικίλων προελεύσεων και θρησκευτικών συνηθειών και ειδικεύεται στην εξεύρεση και παροχή βοήθειας στα χαμένα και διασκορπισμένα υπολείμματα του εβραϊκού λαού.)
Η τουρκο-ισραηλινή σύνδεση και η εβραϊκή ιστορία της.
του Joseph Hantman
Ο εβραίος
Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ
Μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις στις πρόσφατες υποθέσεις της Μέσης Ανατολής είναι η στενή σχέση, που υπάρχει τώρα μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ σε στρατιωτικά, πολιτικά, οικονομικά ζητήματα και θέματα μυστικών υπηρεσιών. Αυτή η αλλαγή στη δομή της εξουσίας συνήθως οφείλεται στο παλιό αραβικό ρητό "ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου". Από τότε, που η Τουρκία και το Ισραήλ θεωρούν τη Συρία και το Ιράκ ως τις μεγαλύτερες απειλές τους, είναι αρκετά λογικό να έχουν και στενές σχέσεις μεταξύ τους.
Ωστόσο, υπάρχουν επαρκή στοιχεία για μια λιγότερο γνωστή, αλλά απολύτως συναρπαστική ιστορία πίσω από αυτή τη σχέση. Η Τουρκία, η οποία έχει σχεδόν αποκλειστικά μουσουλμανικό πληθυσμό, έχει μια κυβέρνηση που από το νόμο έχει δεσμευτεί να είναι εντελώς κοσμική. Αυτό ανάγεται στον ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας, τον Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ), 1881-1938, ηγέτη του Κινήματος των Νεοτούρκων, που ανέλαβε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο Ατατούρκ και οι οπαδοί του κινήθηκαν τάχιστα για να τερματιστεί η θρησκευτική κυριαρχία και πολλές θρησκευτικές πρακτικές στην καθημερινή ζωή της χώρας. Θέσπισαν την αλλαγή από το αραβικό αλφάβητο στο ρωμαϊκό και έθεσαν εκτός νόμου το φέσι και τη μαντίλα. Άνοιξαν μικτά σχολεία για αγόρια και κορίτσια και ο κύριος στόχος τους ήταν να εκδυτικίσουν την Τουρκία και να εκκοσμικεύσουν τις πρακτικές της. Ο τουρκικός στρατός υπήρξε το κύριο μέσο επιβολής αυτής της κοσμικής πολιτικής σε περιόδους ανόδου του φονταμενταλισμού μεταξύ ορισμένων ομάδων.
Το ιστορικό υπόβαθρο:
Κατά τον 18ο και στις αρχές του 19ου αιώνα, η Θεσσαλονίκη, υπό τουρκική κατοχή στην Ελλάδα, ήταν η ανεπίσημη πρωτεύουσα των Σεφαραδιτών Εβραίων. Από τις τρεις ομάδες στην πόλη, οι Εβραίοι ήταν οι περισσότεροι σε σχέση με τον Ελληνορθόδοξο και μουσουλμανικό πληθυσμό.
Οι Εβραίοι κυριαρχούσαν στο εμπόριο της πόλης και έλεγχαν τις αποβάθρες αυτού του σημαντικού λιμανιού. Υπήρχαν μεγάλες συναγωγές και Ακαδημίες ραββινικών σπουδών. Τα μουσουλμανικά καταστήματα ήταν κλειστά την Παρασκευή, τα Ελληνορθόδοξα την Κυριακή και τα περισσότερα καταστήματα και επιχειρήσεις έκλειναν τα Σάββατα. Η Ladino, ένα μείγμα ισπανικών και εβραϊκών, ήταν η lingua franca της πόλης και το «Shabbat Shalom» ήταν ο σαββατιάτικος χαιρετισμός μεταξύ όλων. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, η πόλη παρήκμασε ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης μεταξύ Ελλήνων ορθοδόξων και μουσουλμάνων, και η εβραϊκή κυριαρχία της πόλης μειώθηκε.
Πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας:
Με την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την απόφαση της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923 για τη δημιουργία του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους, λήφθηκε η απόφαση για τη μεταφορά πληθυσμών. Όλοι οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα έπρεπε να μετακινηθούν προς την Τουρκία και όλοι οι Ορθόδοξοι Έλληνες στην Τουρκία έπρεπε να μετακινηθούν προς την Ελλάδα. Συνολικά, περίπου 350.000 μουσουλμάνοι και ένα εκατομμύριο Έλληνες συμμετείχαν στην μετακίνηση. Οι Εβραίοι είχαν το δικαίωμα να παραμείνουν όπου ζούσαν.
Εκείνο τον καιρό μια ομάδα μουσουλμάνων πήγε στις αρχές που επόπτευαν την μετατόπιση του πληθυσμού και εξήγησε ότι δεν ήταν πραγματικά μουσουλμάνοι, αλλά στην πραγματικότητα ήταν όντως Εβραίοι που δήλωναν μουσουλμάνοι. Οι αρχές δεν δέχτηκαν αυτόν τον ισχυρισμό, έτσι η ομάδα στη συνέχεια πήγε στον Αρχιραββίνο, Saul Amarillo, να εξακριβώσει το εβραϊκό καθεστώς τους.
Ο Ραβίνος Amarillo δήλωσε: "Ναι, ξέρω ποιοι είστε. Είστε momzarim (πολύ χαλαρά μεταφρασμένο ως bastards) και ως εκ τούτου δεν είστε αποδεκτοί στην εβραϊκή κοινότητα". Αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι Doenmeh, η τουρκική λέξη για τους αποστάτες, και η ύπαρξή τους ήταν γνωστή πάνω από 200 χρόνια. Τους έλεγαν momzarim λόγω των παράξενων σεξουαλικών πρακτικών, που αποτελούσαν μέρος των θρησκευτικών τους τελετών, που καθιστούσε αδύνατη την ανίχνευση προέλευσης και καταγωγής. Οι Doenmeh υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη Θεσσαλονίκη για την Τουρκία, και αναμφίβολα έσωσαν η ζωή τους, λαμβάνοντας υπόψη την τραγική μοίρα των εβραίων της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος 20 χρόνια αργότερα.
Η εβραϊκή οικογένεια του Ατατούρκ.
Ποιοί ήταν οι Doenmeh (Dönme);
Ένα από τα πιο γνωστά ονόματα, αλλά ιστορικά λιγότερο γνωστές φιγούρες στην ιστορία των Εβραίων είναι ο Shabbtai Zvi, ο «ψευτο-Μεσσίας» (1626-1687). Γεννήθηκε στη Σμύρνη, από σεφαραδίτη πατέρα και μητέρα Ασκενάζι, ήταν μαθητής του Ταλμούδ και χειροτονήθηκε ραβίνος στα μέσα της εφηβείας του. Συνέχισε τις σπουδές του και έγινε δάσκαλος στην Καμπάλα και στον εβραϊκό μυστικισμό. Η ρητορική του ήταν συναρπαστική και σύντομα απέκτησε έναν ακόλουθο. Ωστόσο, παρουσίασε περίεργα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων των "περιόδων Φωτισμού", όπου πιστεύεται ότι επικοινωνούσε με τον Θεό, και "περιόδων σκότους", όταν πάλευε με το κακό. Σύντομα άρχισε να υποδεικνύει ότι ήταν ο Μεσσίας.
Αυτή η βλασφημία τον ανάγκασε να αποβληθεί από διάφορες συναγωγές. Ανέλαβε το προσωπικό ενός προσκυνητή και με μερικούς οπαδούς περιπλανιόταν στη Μέση Ανατολή, συγκεντρώνοντας πολλούς στο μεσσιανικό κήρυγμά του, ιδιαίτερα κατά τις περιόδους του Φωτός. Στη Γάζα έγινε δεκτός από το ραβίνο Nathan, ο οποίος για χρόνια κήρυττε ότι η άφιξη του Μεσσία ήταν επικείμενη. Αυτός ο συνδυασμός οδήγησε σε ένα μεγάλο ξέσπασμα της πίστης στον Shabbtai Zvi, ως Μεσσία. Η είδηση διαδόθηκε σε όλο τον εβραϊκό κόσμο, από την Πολωνία, το Άμστερνταμ, τη Γερμανία, το Λονδίνο, την Περσία, την Τουρκία ως την Υεμένη. Πλήθος εντάχθηκε στα κλιμάκιά του - μορφωμένοι ραβίνοι, αγράμματοι, πλούσιοι και φτωχοί παρασύρθηκαν σε μαζική υστερία.
 |
| Shabbtai Zvi |
Ο εσωτερικός πυρήνας του αποδέχονταν τη θεωρία ότι όλοι οι θρησκευτικοί περιορισμοί ανατρέπονται. Το απαγορευμένο ενθαρρύνθηκε και οι εντολές της Torah αντικαταστάθηκαν από τις 18 (chai) εντολές του Shabbtai. Αυτό οδήγησε σε γλέντι σε ημέρες νηστείας, σεξουαλικές σχέσεις κάποιου με άλλες πέρα από τη σύζυγό του, και πολλά άλλα. Το σημαντικό σημείο ήταν το 1665-1666, όταν ο Shabbtai με τους οπαδούς του κατευθύνθηκε προς το παλάτι του Σουλτάνου περιμένοντας να τον υποδεχτεί ως Μεσσία. Αυτό βέβαια δεν συνέβη...
Για να συντομεύσουμε την ιστορία, δόθηκε η επιλογή στον Shabbtai "να ασπαστεί το Ισλάμ ή να πεθάνει". Προς κατάπληξη των οπαδών του, επέλεξε τη μεταστροφή. Οι περισσότεροι από τους οπαδούς του επέστρεψαν στις πατρίδες τους, όπου μετά από μετάνοια και μερικές φορές μαστίγωμα, έγιναν δεκτοί στις συναγωγές. Ωστόσο, μερικές εκατοντάδες οικογένειες από τον εσωτερικό κύκλο του θεώρησαν την αποστασία του ως μέρος του συνολικού σχεδίου του να επιτύχει το "βάθος" πριν από την ολοκλήρωση της λύτρωσης.
Και αυτοί προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ, αν και για περίπου 200 χρόνια έζησαν ως μουσουλμάνοι, αλλά κρυφά πέρασαν τις σχεδόν μυστικές εβραϊκές Shabbatean πεποιθήσεις και πρακτικές τους στα παιδιά τους. Συνέχισαν να μαθαίνουν και να προσεύχεται στα εβραϊκά και στα Λαντίνο. Με την πάροδο των γενεών, η γνώση της εβραϊκής γλώσσας μειώθηκε στην απαγγελία ορισμένων προσευχών και εκφράσεων από μνήμης με ελάχιστα κατανοητά εβραϊκά. Ήταν γνωστοί στην τουρκική ως Doenmeh (dönmeh), που σημαίνει «αποστάτες». Για τους εβραίους ήταν Minim, δηλαδή "αιρετικοί". Αυτοί αναφέρονταν στους εαυτούς τους ως Ma'aminim, οι "Πιστοί". Δεν έγιναν ποτέ πραγματικά αποδεκτοί από τους Τούρκους, ούτε από τους Εβραίους.
Παραθέτουμε τις "10 εντολές" των ντονμέδων, οι οποίες ισχύουν
ακόμη και σήμερα:
- Πιστεύω στον
έναν και μοναδικό θεό.- Πιστεύω στον Μεσσία του, τον μοναδικό λυτρωτή σωτήρα, τον βασιλέα μας Σαμπετάι Ζβί (ή Σεβή), απόγονο του βασιλιά Δαυίδ.
- Ορκίζομαι να μην πιάσω στο στόμα μου το όνομα του θεού ή του Μεσσία του επί ματαίω και να μην ορκισθώ στο όνομά τους.
- Αναλαμβάνω την ευθύνη να μεταφέρω το μήνυμα των μυστηρίων της μεσσιανικής πίστης μας από την μία κοινότητα στην άλλη.
- Θα παίρνω μέρος στην συγκέντρωση των ομοθρήσκων μου κατά την 16η ημέρα του μηνός Κισλέβ για να συζητήσουμε τα μυστικά της μεσσιανικής μας πίστης. (Αυτός είναι ο μήνας κατά τον οποίον ο Σαμπετάι ανεκοίνωσε οτι είναι ο Μεσσίας....)
- Ορκίζομαι οτι δεν θα προσυλητίσω κανέναν στην πίστη του Τουρμπάν, πού λέγεται Ισλάμ.
- Καθημερινώς θα διαβάζω το βιβλίο των Ψαλμών.
- Θα παρακολουθώ με σχολαστικότητα τις συνήθειες των Τούρκων για να μην γεννηθούν υποψίες. Οχι μόνο θα ακολουθώ την νηστεία του ραμαζανιού, αλλά και όλες τις άλλες μουσουλμανικές συνήθειες, οι οποίες γιορτάζονται δημόσια.
-Δεν θα παντρεύομαι από μουσουλμανικές οικογένειες, ούτε θα έχω στενές σχέσεις μαζί τους, διότι μου προκαλούν απέχθεια ιδίως οι γυναίκες τους.
- Θα περιτέμνω τους υιούς μου.
Καθώς μπαίνουμε στα μέσα και τα τέλη του 1800 και ο στοχασμός στην εκπαίδευση και ο διαφωτισμός εξαπλώνονται, οι νέοι άνδρες Doenmeh, που ήταν δυσαρεστημένοι με την ιδιότητά τους ως «ούτε - ούτε», μεταστράφηκαν στον κοσμικό εθνικισμό για να προσδιορίσουν την ταυτότητά τους. Παραμέλησαν όλες τις μορφές των θρησκευτικών ιδεολογιών και είδαν στο «κίνημα των Νεοτούρκων» τη χειραφέτησή τους.
Οι εβραϊκές ρίζες του Ατατούρκ
Το 1911 στο ξενοδοχείο Kamenetz στην Ιερουσαλήμ ο Itamar Ben Avi, ένας δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο οποίος ήταν ο γιος του Eleazer Ben Yehudah (αναφέρεται ως ο κύριος υποστηρικτής της δημιουργίας των σύγχρονων εβραϊκών), συναντήθηκε με ένα νεαρό αξιωματικό του τουρκικού στρατού. Αφού απόλαυσε μια καλή δόση από Αράκ (αλκοολούχο ποτό με γλυκάνισο), ο αξιωματικός, ο συνταγματάρχης Μουσταφά Κεμάλ, στράφηκε προς το σύντροφό του και απήγγειλε το "Shema" σε άπταιστα εβραϊκά και ανέφερε ότι προέρχεται από μια οικογένεια Doenmeh. Συναντήθηκαν ξανά μερικές φορές και ο Κεμάλ συμπλήρωσε περισσότερα για το παρελθόν του. Αυτός ο άνθρωπος έμελλε, φυσικά, να γίνει ο στρατηγός Κεμάλ Ατατούρκ, ο ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας.
Εξακολουθούν να υπάρχουν απομεινάρια των Dönmeh. Υπάρχει ένα μη αναγνωρίσιμο κτίριο, που είναι γνωστό ως το Εβραϊκό Τζαμί, όπου Doenmeh εξακολουθούν να συναντιούνται. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Τουρκία ήταν κοντά στη Γερμανία, υπήρχαν ξεχωριστοί φορολογικοί κατάλογοι για τις διάφορες θρησκευτικές κατηγορίες, και η "D" λίστα ήταν για τους Doenmeh. Κατά τη διάρκεια της ζωής του και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ψιθυρίζονταν φήμες μεταξύ των Ισλαμιστών ακτιβιστών ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ και άλλοι Νεότουρκοι ήταν εβραϊκής καταγωγής.
Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι 300 χρόνια μετά το θάνατο του Shabbtai Zvi, η επιρροή του και οι ανατροπές και οι μεταστροφές των Dönmeh οπαδών του, παρείχαν τη βάση του κοσμικού ακτιβισμού, η οποία είναι μία από τις θεμελιώδεις αρχές της σύγχρονης Τουρκίας - χωρίς την οποία η σύνδεση Ισραήλ-Τουρκίας θα ήταν απίθανη.
Για να φέρουμε αυτή την ιστορία στο προσκήνιο και ενδεχομένως να ολοκληρώσουμε τον κύκλο, τώρα πληροφορούμαστε ότι κάποιοι Doenmeh που ζουν στην Τουρκία, έχουν κάνει έρευνα για τις American-Jewish θρησκευτικές οργανώσεις και την πιθανότητα επανόδου των Doenmeh στο σημερινό εβραϊκό κόσμο.
ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΗΓΕΣ:
_________________________________
ΟΤΑΝ ο Κεμάλ Ατατούρκ απήγγειλε το "Shema Yisrael", εξομολογήθηκε:
"Σεμά Γισραέλ, Αντονάι Ελοχέινου, Αντονάι Εχάντ! Είναι η μεγαλύτερή μας προσευχή. Και η δική μου μυστική προσευχή, επίσης".
του Hillel Halkin
Zichron Yaakov -Υπάρχουν δύο ερωτήσεις που θα ήθελα να ρωτήσω, είπα από το τηλέφωνο στη Batya Keinan, εκπρόσωπο του ισραηλινού προέδρου Ezer Weizman, ο οποίος ήταν έτοιμος να φύγει την επόμενη μέρα, Δευτέρα 24 Γενάρη, για την πρώτη επίσκεψη που έγινε ποτέ στην Τουρκία από έναν αρχηγό εβραϊκού κράτους.
Η μία ήταν αν ο κ. Weizman θα συμμετείχε στην επίσημη τελετή για τη μνήμη του Κεμάλ Ατατούρκ. Η κα Keinan έλεγξε το δρομολόγιο του προέδρου, σύμφωνα με το οποίο ο ίδιος και η σύζυγός του θα κατέθεταν στεφάνι στον τάφο του Ατατούρκ το πρωί της άφιξής τους, και ρώτησε ποιο ήταν το δεύτερο ερώτημά μου.
"Αραγε, ο Πρόεδρος Weizman γνωρίζει, ότι ο Ατατούρκ είχε Εβραίους προγόνους και διδάχθηκε εβραϊκές προσευχές σαν αγόρι";
"Φυσικά, φυσικά", απάντησε χωρίς έκπληξη σαν να είχα ρωτήσει, εάν ο πρόεδρος γνώριζε ότι ο Ατατούρκ ήταν ο εθνικός ήρωας της Τουρκίας...
_________________________________
Το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press, επικαλούμενο τον Μέγα Βεζίρη της Τουρκίας, αναφέρει σε ένα σημείο της 3ης Ιουλίου 1920:
"Ο Μουσταφά Κεμάλ (ο τούρκος εθνικιστής ηγέτης), τον οποίο ο μέγας βεζίρης παρουσιάζει ως Εβραίο, γεννήθηκε Τούρκος και οι γονείς του ήταν από την Θεσσαλονίκη και ήταν Dönmes, δηλαδή αποστάτες, όπως και οι γονείς των Talat και Djavid".
_________________________________
Ο Joachim Prinze (1902-1988), ο οποίος ήταν πρόεδρος του Αμερικανο-Εβραϊκού Κογκρέσου 1958-1966, γράφει:
"Μεταξύ των ηγετών της επανάστασης, που οδήγησε σε μια πιο σύγχρονη διακυβέρνηση στην Τουρκία, ήταν ο Djavid Bey και ο Mustafa Kemal. Και οι δύο ήταν ένθερμοι doenmehs. Ο Djavid Bey έγινε υπουργός Οικονομικών, ο Μουσταφά Κεμάλ έγινε ο ηγέτης του νέου καθεστώτος και είχε υιοθετήσει το όνομα Ατατούρκ. Οι αντίπαλοί του προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν το doenmeh υπόβαθρό του για να τον ανατρέψουν, αλλά χωρίς επιτυχία. Πάρα πολλοί από τους Νεότουρκους στο νεοσύστατο επαναστατικό Υπουργικό Συμβούλιο προσευχήθηκαν στον Αλλάχ, αλλά είχαν ως πραγματικό τους προφήτη τον Shabtai Zvi, το Μεσσία της Σμύρνης".
_________________________________
"Οι μελετητές έχουν επισημάνει κατ 'αρχάς το γεγονός ότι ο Μουσταφά γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια πόλη, τη Θεσσαλονίκη, της οποίας η πλειοψηφία του πληθυσμού ήταν Εβραίοι στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα. Στην πραγματικότητα, η Θεσσαλονίκη ήταν η μόνη πόλη στον κόσμο εκείνη την εποχή (μέχρι το 1909 που ιδρύθηκε το Τελ Αβίβ) με πλειοψηφία του εβραϊκού πληθυσμού. Εάν προσθέσουμε στους Εβραίους της πόλης τον dönmeh πληθυσμό, οι οποίοι παραδοσιακά συγκαταλέγονταν μεταξύ των μουσουλμάνων, τότε οι Εβραίοι και οι αποστάτες Εβραίοι (οι dönmeh) θα απάρτιζαν την απόλυτη πλειοψηφία του πληθυσμού. Για το λόγο αυτό, τότε η Θεσσαλονίκη ονομαζόταν η Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων".
- Κέντρο Εκδόσεων Vivendi, 2011.
Οι οικογενειακές ρίζες του Κεμάλ Ατατούρκ.
Αυτός είναι ο λόγος, που οι Εβραϊκές Ρίζες του Ατατούρκ έχουν μείνει κρυφές:
Δεν υπάρχει Ελεύθερος Τύπος στην Τουρκία.
Επιμέλεια-Μετάφραση
Έκτακτο Παράρτημα
πηγή: http://turkishwrestling.wordpress.com