Oι Κούρδοι της Συρίας πανηγυρίζουν την ανακήρυξη της αυτονομίας του
Καντονίου της Τζίζρε. Ανάλογους πανηγυρισμούς είχαμε από τους Κούρδους
στην Τουρκία, το Ντιγιαρμπακίρ και τη Σμύρνη...
Του Σάββα Καλεντερίδη
Στο άρθρο μας της 18ης Νοεμβρίου, στην«κυριακάτικη δημοκρατία», αναφερόμενοι στις εξελίξεις στη Συρία και τις
προετοιμασίες των Κούρδων να ιδρύσουν τις δικές τους αυτόνομες κρατικές δομές,
γράφαμε τα εξής:
«Ενώ, λοιπόν, η κυβέρνηση Ερντογάν προσπαθεί να διαχειριστεί
το «δικό» της Κουρδικό, ο κίνδυνος στα
νότια σύνορά της τείνει να εξελιχθεί σε στρατηγικού χαρακτήρα απειλή για την
ενότητα και την ακεραιότητα της Τουρκίας.
...Το PYD* έχει υιοθετήσει ως μοντέλο κρατικής οργάνωσης
κάτι παρόμοιο με αυτό της Ελβετίας, σχηματίζοντας τρία καντόνια και μια κεντρική
κυβέρνηση, εξέλιξη την οποία τρέμει η Τουρκία, αφού δημιουργεί προηγούμενο
και για την ίδια!
Οι Δυνάμεις Λαϊκής Άμυνας (YPG) του PYD κατέχουν την πόλη Αφρίν, που έχει πληθυσμό κοντά στο ένα
εκατομμύριο μαζί με τις παρακείμενες κωμοπόλεις και χωριά και απέχει 70 χλμ από τις ακτές της Μεσογείου!
Αυτό .... δημιουργεί συνθήκες για σχεδόν
σίγουρη έξοδο των Κούρδων στη θάλασσα, εξέλιξη που θα προκαλέσει ιστορικής
σημασίας γεωπολιτικές ανατροπές στην ευρύτερη περιοχή. Ας σημειωθεί ότι η έξοδος αυτή θα είναι ακριβώς απέναντι από το
Ριζοκάρπασο και το Ακρωτήριο του Αγίου Ανδρέα στα κατεχόμενα της Κύπρου!!!»
Όταν δημοσιεύθηκε το ως άνω άρθρο, υπήρχαν αρκετοί
αναγνώστες που εξέφρασαν τις αμφιβολίες ή και τις ενστάσεις τους για το κατά
πόσον είναι δυνατόν οι Κούρδοι να υλοποιήσουν τον παραπάνω σχεδιασμό, δεδομένων
των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν με όλες τις χώρες στις οποίες φιλοξενούνται
κουρδικοί πληθυσμοί και δεδομένης της σχεδόν πλήρους οικονομικής και
γεωγραφικής εξάρτησης του αυτόνομου κράτους του Νοτίου Κουρδιστάν (Β. Ιράκ) από
την Άγκυρα. Χρησιμοποιούμε τον όρο «γεωγραφική
εξάρτηση», γιατί η Τουρκία -προς
στιγμήν- είναι η μόνη διέξοδος από γεωγραφικής και πολιτικής πλευράς των Κούρδων και του κουρδικού πετρελαίου στη
θάλασσα και τις διεθνείς αγορές.
Οι εξελίξεις στο Δυτικό Κουρδιστάν προβλημάτιζαν και
συνεχίζουν να προβληματίζουν την Τουρκία, η οποία, αφού εξέτασε σχέδια
στρατιωτικής εισβολής και διάλυσης των δομών που σχηματίζουν οι Κούρδοι της
Συρίας, τα οποία θα προκαλούσαν σοβαρότατες αντιδράσεις από Ρωσία, ΗΠΑ αλλά και
τον αραβικό κόσμο, επέλεξε έναν άλλο τρόπο για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.
Κατέστησε το έδαφός της βάση της Αλ Κάιντα-Αλ Νούσρα και έθεσε το
σύνολο του
κρατικού μηχανισμού στη διάθεση των ισλαμιστών τρομοκρατών. Μάλιστα, ο
τρόπος και το μέγεθος με το οποίο ενεπλάκη το τουρκικό κράτος στην
ισλαμική τρομοκρατία είναι τέτοιοα, που ορισμένα
φορτηγά TIR γεμάτα όπλα, πυρομαχικά και εκρηκτικά, τα είδαμε να
φιγουράρουν στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων, με εισαγγελείς και νομάρχες να
πιστοποιούν εγγράφως ότι το θανατηφόρο φορτίο ανήκει στην τουρκική υπηρεσία
πληροφοριών, τη γνωστή ΜΙΤ, που αλωνίζει στην ελληνική Θράκη και όχι μόνο.
Την Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου, αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων και
από τις εξελίξεις ότι η επιλογή της Τουρκίας να ταυτιστεί με την ισλαμική
τρομοκρατία, με κίνδυνο να γίνει το «Πακιστάν της Μέσης Ανατολής και της Αν.
Μεσογείου», δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα για την Άγκυρα.
Κι αυτό γιατί οι Κούρδοι ανακήρυξαν την αυτονομία του πρώτου
από τα τρία καντόνια, αυτό της Τζίζρε (Cizîre Kantonu), με έδρα το Κάμισλο, που είναι ταυτοχρόνως και
πρωτεύουσα και των τριών καντονίων. Σε πανηγυρική συνεδρίαση που έγινε στην
πόλη Αμούντε, που βρίσκεται ακριβώς
δίπλα στα σύνορα με την Τουρκία, η βουλή των αντιπροσώπων του Καντονίου εξέλεξε
τον Πρόεδρο και τα μέλη της τοπικής
κυβέρνησης, η οποία θα αποτελείται από 22 υπουργεία.
Έχει ιδιαίτερη σημασία να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με το
τοπικό σύνταγμα, που αποκαλείται Συμβόλαιο
Κοινωνικής Συμφωνίας του Δυτικού Κουρδιστάν, αναγνωρίζονται τρεις επίσημες
γλώσσες, η κουρδική, η αραμαϊκή (ασσυριακή) και η αραβική, ενώ σε κάθε
κυβερνητική θέση, όπως πρόεδρος και υπουργός, θα υπάρχουν δυο θέσεις βοηθών,
που θα καλύπτονται αντιστοίχως από Ασσύριο και Άραβα.
Το πόσο επικίνδυνη είναι μια τέτοια εξέλιξη για την Τουρκία,
αποδεικνύεται από τον προβληματισμό που προκάλεσε στην Άγκυρα, με αποτέλεσμα να
διαρρεύσει σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα ότι σε περίπτωση που η Τουρκία δεν
κατορθώσει να ελέγξει τα πράγματα στη Συρία την μετά «Γενεύη-2» εποχή,
διαλύοντας τις δομές του νεότευκτου κουρδικού κράτους, ο τουρκικός στρατός θα
αναγκαστεί να εισβάλει στο έδαφος της Συρίας, για να αναλάβει αυτός το έργο της εξάλειψης της
θανάσιμης απειλής που αναπτύσσεται στα νότια σύνορά της!
Γιατί η απειλή είναι θανάσιμη, θα το δούμε στο άρθρο μας της Κυριακής...
*Κόμμα Δημοκρατικής
Ενότητας, που συσπειρώνει περίπου το 70% των Κούρδων της Συρίας και έχει
ισχυρούς δεσμούς με το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα του οποίο ηγείται ο
Οτζαλάν και το ΡΚΚ.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"