«Η Ελλάδα διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους, ανεπτυγμένη ναυτιλία, και τεράστιες δυνατότητες για την ανάπτυξη
της βιομηχανικής και γεωργικής παραγωγής της, καθώς και του τουρισμού της»...
«Η Ελλάδα, με το τεράστιο δημόσιο χρέος της προς τους ξένους δανειστές της, οδηγείται από τη Σκύλλα στην Χάρυβδη: από τη μία πλευρά, η Ευρωπαϊκή Ένωση απειλεί την Αθήνα με σκληρά μέτρα εάν εγκαταλειφθούν τα σχέδια για την ιδιωτικοποίηση εκτεταμένου μέρους της ελληνικής περιουσίας του δημοσίου. Από την άλλη, παρεμποδίζει συμφωνίες ιδιωτικοποίησης με «λάθος» (κατά την άποψή της) εταίρους, κυρίως τη Ρωσία, σαμποτάροντας έτσι τις δυνατότητες για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας»..
«Η Ελλάδα παραμένει η μόνη χώρα στην Ευρωζώνη που δεν διαθέτει πλήρες και εκτεταμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης είναι σχεδόν απροσπέλαστες για τους άπορους και χαμηλού εισοδήματος πολίτες και σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε δημόσια ιατρική ασφάλιση».
«Η κοινωνική έκρηξη είναι αναπόφευκτη. Είναι απλώς θέμα χρόνου το πότε θα συμβεί»...
Πρόσφατα η Ελλάδα «τιμήθηκε» με την πρώτη θέση στην Ευρώπη για τις περικοπές του προϋπολογισμού της στον τομέα της υγείας. Ειδικότερα, οι δαπάνες για τα φάρμακα μειώθηκαν από 5,6 δισ. ευρώ το 2010, σε 3,8 δισ. ευρώ το 2011 και σε 2.880 εκατομμύρια ευρώ το 2012. Ως άμεσο αποτέλεσμα αυτών των μέτρων, πάνω από 50 πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες έχουν διακόψει τις διακινήσεις φαρμάκων προς την Ελλάδα. Έχει γίνει πλέον συνηθισμένο φαινόμενο να βλέπει κανείς συγγενείς ασθενών να κάνουν εξαντλητικούς μαραθώνιους από φαρμακείο σε φαρμακείο, σε αναζήτηση των φαρμάκων που έχουν ανάγκη. Οι ελλείψεις σε ιατρικό εξοπλισμό έχουν λάβει δραματικές διαστάσεις. Όσο για το ιατρικό προσωπικό, τα δημόσια νοσοκομεία έχουν συνολικά έλλειψη 6.500 γιατρών περίπου και άλλων 20.000 νοσοκόμων και νοσηλευτών.Συγχρόνως, ένας τεράστιος αριθμός επαγγελματιών του ιατρικού τομέα εγκαταλείπει τη χώρα.
Πρόσφατα η Ελλάδα «τιμήθηκε» με την πρώτη θέση στην Ευρώπη για τις περικοπές του προϋπολογισμού της στον τομέα της υγείας. Ειδικότερα, οι δαπάνες για τα φάρμακα μειώθηκαν από 5,6 δισ. ευρώ το 2010, σε 3,8 δισ. ευρώ το 2011 και σε 2.880 εκατομμύρια ευρώ το 2012. Ως άμεσο αποτέλεσμα αυτών των μέτρων, πάνω από 50 πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες έχουν διακόψει τις διακινήσεις φαρμάκων προς την Ελλάδα. Έχει γίνει πλέον συνηθισμένο φαινόμενο να βλέπει κανείς συγγενείς ασθενών να κάνουν εξαντλητικούς μαραθώνιους από φαρμακείο σε φαρμακείο, σε αναζήτηση των φαρμάκων που έχουν ανάγκη. Οι ελλείψεις σε ιατρικό εξοπλισμό έχουν λάβει δραματικές διαστάσεις. Όσο για το ιατρικό προσωπικό, τα δημόσια νοσοκομεία έχουν συνολικά έλλειψη 6.500 γιατρών περίπου και άλλων 20.000 νοσοκόμων και νοσηλευτών.Συγχρόνως, ένας τεράστιος αριθμός επαγγελματιών του ιατρικού τομέα εγκαταλείπει τη χώρα.
Η Ελλάδα παραμένει η μόνη χώρα στην Ευρωζώνη που δεν διαθέτει πλήρες και εκτεταμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης είναι σχεδόν απροσπέλαστες για τους άπορους και χαμηλού εισοδήματος πολίτες, και σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε δημόσια ιατρική ασφάλιση.
Παράλληλα με τον βεβιασμένο αφανισμό του κοινωνικού κράτουςστην Ελλάδα, η κρίση που σάρωσε όλη τη χώρα επιδεινώνεται συνεχώς, με την καταβολή των οφειλών σε ξένους δανειστές να γίνεται όλο και δυσκολότερη. Όταν, τον Μάρτιο του 2012, ιδιώτες επενδυτές αναγκάστηκαν να παραγράψουν πάνω από το 50% του χρέους της Ελλάδας, η Goldman Sachs, για παράδειγμα, αρνήθηκε να αναδιαρθρώσει το χρέος της χώρας. Το δάνεια ύψους 5 δισ. δολαρίων που πήρε η Ελλάδα έπρεπε να επιστραφούν στην τράπεζα στο ακέραιο. Όπως δήλωσε κυνικά ο χρηματιστής της Wall Street Αlessio Rastani, λίγο πριν να διοριστεί ο Λουκάς Παπαδήμος πρωθυπουργός της Ελλάδας:
«Εμάς δεν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα το πώς θα φτιάξουν την οικονομία και την όλη κατάσταση γενικότερα. Η δουλειά μας είναι να βγάλουμε κέρδος από όλη αυτή την ιστορία και εγώ προσωπικά ονειρεύομαι αυτή τη στιγμή τρία χρόνια τώρα. Πάω για ύπνο κάθε βράδυ και ονειρεύομαι την επόμενη ύφεση. (…) Όταν γίνει το κραχ των αγορών. (…) εάν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, αν έχεις το σωστό σχέδιο για να δημιουργήσεις από την επόμενη μέρα, μπορείς να βγάλεις τεράστια κέρδη από την όλη υπόθεση».Προφανώς το «σωστό σχέδιο» έχει τεθεί σε εφαρμογή. Από τη μία πλευρά, τέθηκε ο στόχος της μείωσης του συνολικού ποσού του ελληνικού χρέους στο 124% του ΑΕΠ. Από την άλλη, το 2012, το χρέος είχε ήδη φτάσει στο 156% του ΑΕΠ, το 2013 θα είναι τουλάχιστον το 175%, και το 2014 θα ανέρχεται, στην καλύτερη περίπτωση, στο 190% του ΑΕΠ της χώρας.
Η Ελλάδα διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους, ανεπτυγμένη ναυτιλία, και τεράστιες δυνατότητες για την ανάπτυξη της βιομηχανικής και γεωργικής παραγωγής της, καθώς και του τουρισμού της. Ο ηγέτης του Κινήματος Ανεξαρτήτων Πολιτών - Σπίθα, Έλληνας συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, πρότεινε το ακόλουθο σχέδιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας:
«Επειδή ο χρόνος τρέχει και η Ελλάδα βυθίζεται όλο και πιο πολύ, για να ολοκληρωθεί το Σχέδιο Σωτηρίας, πρέπει το συντομότερο να υπάρξει μια ολιγομελής εθνική αντιπροσωπεία με το αναγκαίο εθνικό κύρος που θα πρέπει να επισκεφθεί άμεσα τις παρακάτω πρωτεύουσες για να συζητήσει με τις αντίστοιχες κυβερνήσεις επιδιώκοντας λύσεις προς το συμφέρον της χώρας μας:
Πρώτον, τη Μόσχα και το Πεκίνο, για να διαπραγματευθούν
τη σύναψη δανείου με το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο και με εξόφληση μετά από 20 τουλάχιστον έτη την αποπληρωμή σε είδος και με τη δημιουργία κοινοπραξιών που να συμβάλουν στην εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου, στην προώθηση της οικονομικής μας ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
Ειδικά από τη Μόσχα θα πρέπει να ζητηθεί η επαναδραστηριοποίηση της συμφωνίας μας για τον αγωγό πετρελαίου, ώστε να υλοποιηθεί κάποτε το έργο αυτό»... [1]
Ωστόσο, προτάσεις όπως αυτές του Μίκη Θεοδωράκη δεν εισακούγονται.
Σε κάποια φάση, η Gazprom είχε δείξει ενδιαφέρον για την αγορά μέρους του μερίσματος του δημοσίου (65%) της εταιρείας ΔΕΠΑ, η οποία δραστηριοποιείται στη διανομή φυσικού αερίου στην Ελλάδα, αλλά οι διαπραγματεύσεις έπεσαν στο κενό, όπως δήλωσαν εκπρόσωποι της Gazprom, λόγω της απουσίας των κατάλληλων εγγυήσεων από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και του ενδεχόμενου ότι η συμφωνία θα «σκόνταφτε» στο βέτο που αναμενόταν να προβάλουν οι Βρυξέλλες.
Η Ελλάδα, με το τεράστιο δημόσιο χρέος της προς τους ξένους δανειστές της, οδηγείται από τη Σκύλλα στην Χάρυβδη: από τη μία πλευρά, η Ευρωπαϊκή Ένωση απειλεί την Αθήνα με σκληρά μέτρα εάν εγκαταλειφθούν τα σχέδια για την ιδιωτικοποίηση εκτεταμένου μέρους της ελληνικής περιουσίας του δημοσίου. Από την άλλη, παρεμποδίζει συμφωνίες ιδιωτικοποίησης με «λάθος» (κατά την άποψή της) εταίρους, κυρίως τη Ρωσία, σαμποτάροντας έτσι τις δυνατότητες για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Οι στόχοι των ευρωατλαντικών οργανισμών όσον αφορά την Ελλάδα αποκαλύφθηκαν εν μέρει από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας, Joschka Fischer, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera ότι αν η Ελλάδα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, η έξοδός της θα μπορούσε να διαταράξει την ομαλή ένταξη των βαλκανικών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με τον Fischer, ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι άκρως ανεπιθύμητο, καθώς θα ανοίξει το δρόμο για την κυριαρχία της Ρωσίας στα Βαλκάνια.Αυτός είναι ο λόγος, για παράδειγμα, που στην έκθεση του Ιουλίου 2013 του ΔΝΤ τονίζεται η ιδιαίτερη σημασία της συμμετοχής της Ελλάδας στο έργο Trans Adriatic Pipeline (TAP) για την εξαγωγή φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν προς την Ευρώπη μέσω της Ελλάδας, της Αλβανίας και τη Βορείου Ιταλίας [3].
Η επανεκκίνηση του προγράμματος της ιδιωτικοποίησης της εταιρείας φυσικού αερίου ΔΕΠΑ έχει προγραμματιστεί για τα μέσα του 2014. Οι προετοιμασίες για την πώλησή της γίνονται με γρήγορους ρυθμούς. Στις 3 Αυγούστου του 2013 η εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) ενέκρινε την απόκτηση της πλειοψηφίας των μετοχών του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) από την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν (SOCAR).
Συνολικά, κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008-2012, ο όγκος της ελληνικής οικονομίας συρρικνώθηκε κατά 25% περίπου. Η μείωση αυτή, μεταφρασμένη σε στοιχεία, είναι χειρότερη από εκείνη της Μεγάλης Ύφεσης των ΗΠΑ το 1929. Φέτος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, το ΑΕΠ της χώρας αναμένεται να μειωθεί κατά4,5% επιπλέον.
Από το 2009 μέχρι σήμερα έχουν γίνει περίπου 8.000 απεργίες στην Ελλάδα, αρκετές από τις οποίες ήταν γενικές απεργίες. Σήμερα, η κατάσταση είναι τέτοια ώστε να βρίσκεται η χώρα στα πρόθυρα μιας ένοπλης σύγκρουσης. Όλο και συχνότερα παρατηρείται το φαινόμενο εμφάνισης ένοπλων διαδηλωτών σε συλλαλητήρια.
«Η κοινωνική έκρηξη είναι αναπόφευκτη», αναφέρει ο πρώην Έλληνας διπλωμάτης Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος. «Είναι απλώς θέμα χρόνου το πότε θα συμβεί».
kostasxan.blogspot.gr