Παρά το ότι οι Κούρδοι που προέρχονται από την Τουρκία, το Ιράκ, το Ιράν και τη Συρία, σπεύδουν να διαβεβαιώσουν ότι δεν σκοπεύουν να προχωρήσουν στην ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους, η περιφερειακή κατάσταση στη Μέση Ανατολή είναι τέτοια, που μάλλον η φρόνηση προστάζει να κρατούν οι ενδιαφερόμενοι «μικρό καλάθι».
Του Μιχαήλ Βασιλείου Στις 15-17 Σεπτεμβρίου, 600 σύνεδροι από 40 κουρδικούς κομματικούς σχηματισμούς θα συναντηθούν σε πανκουρδικό συνέδριο (κάτι σαν πανεθνικό κουρδικό κοινοβούλιο) που θα διεξαχθεί στο Ερμπίλ του βόρειου Ιράκ, έδρα του εν αναμονή κουρδικού κράτους, αφού μόνο η ανακοίνωση μένει, από τη στιγμή που στην ουσία λειτουργεί με όλες τις ανεξάρτητες κρατικές δομές και τυπικά συζητά πλέον με τη Βαγδάτη. Οι αντιπαλότητες, ιδεολογικές και όχι μόνο, εξακολουθούν, το κλίμα όμως έχει αλλάξει, αφού η κατάσταση έχει σοβαρέψει και η Ιστορία λάθη δεν συγχωρεί.
Όπως έχει ξαναγράψει το «defence-point.gr», μπορεί οι διαιρέσεις στο εσωτερικό των Κούρδων να είναι τεράστιες, όμως το κίνητρο και η έλξη που ασκεί σε έναν πραγματικά πολυπληθή και κατάφωρα αδικημένο λαό στην Ιστορία η προοπτική να αποκτήσει, επιτέλους, τη δική του ανεξάρτητη πατρίδα, μπορεί να οδηγήσει σε πολλές υπερβάσεις.
Ας αποκτήσουν πρώτα τη δική τους πατρίδα κι ας τσακωθούν μετά εκεί, σκέφτεται, κάθε ορθολογιστής αναλυτής, χωρίς βέβαια να ξεχνά και τη σοφή ελληνική παροιμία «καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη», που όμως σταδιακά χάνει την εφαρμογή της σε περιπτώσεις όπως αυτή των Αλβανών με τους ομοεθνείς τους του Κοσσυφοπεδίου. Από ένα σημείο και πέρα, ένας συνδυασμός παραγόντων όπως οι οικονομικές και οι πολιτικές δυσκολίες, κυρίως όμως η δυναμική που λαμβάνει το όραμα σε επίπεδο κοινωνίας, οδηγεί τις εξελίξεις αυτόνομα…
http://national-pride.org/2013/08/22