Το σενάριο αυτό ταιριάζει με τους σχεδιασμούς του Νταβούτογλου για τους οποίους έχει γράψει το «defence-point.gr» και προκρίνουν ως λύση ανάγκης για την αποφυγή της αποσύνθεσης της Τουρκίας, την αναβίωση του «οθωμανικού προτύπου» (αυτοκρατορία), με τη χαλαρή σύνδεση με την Τουρκία όσων επιθυμούν να αποσχισθούν και άλλων διαφόρων, με αποτέλεσμα την αύξηση του μεγέθους, αντί για τη συρρίκνωση της χώρας… σε πρώτη τουλάχιστον φάση…
Οι
πληροφορίες του ιστοχώρου αναφέρουν, ότι οι Τούρκοι έχουν υποσχεθεί την
αεροπορική και στρατιωτική γενικότερα κάλυψη, συν την κατασκευή αγωγού ο
οποίος διαμέσου του τουρκικού εδάφους θα μεταφέρει το φυσικό αέριο της
Συρίας στις δυτικές αγορές.
Επειδή είναι γνωστό ότι το ενεργειακό σκέλος της συμφωνίας
έχει ήδη προταθεί και προωθείται στις σχέσεις με τους Κούρδους του
βορείου Ιράκ με αποτέλεσμα τη οργή της Βαγδάτης, δικαιούμαστε άραγε να
συμπεράνουμε ότι το στρατιωτικό, όπως φέρεται να προτείνεται για τους
Κούρδους της Συρίας ισχύει και για τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ;
Εάν όλα αυτά αληθεύουν, παίζουν άραγε κάποιον ρόλο στην απόφαση του PKK να θέσει ξεκάθαρα τελεσίγραφα στην τουρκική κυβέρνηση να προχωρήσει την ειρηνευτική διαδικασία ή να τους δει να επιστρέφουν στο αντάρτικο;
Αισθάνεται άραγε το PKK ότι περιθωριοποιείται από μια τέτοια συμφωνία; Κι εάν ναι, δεδομένου ότι επηρεάζει σημαντικά τους Κούρδους μαχητές της Συρίας, πως ακριβώς αντιμετωπίζεται η προοπτική σύμπραξης των Κούρδων του Βορείου Ιράκ με την Τουρκία;
Είναι πραγματικές – πειστικές πάντως είναι αφού υπάρχει συμφέρον – οι προθέσεις της Τουρκίας, ή στόχο έχουν να προκαλέσουν εμφύλιο στο εσωτερικό των Κούρδων, εφαρμόζοντας το γνωστό διαίρει και βασίλευε; Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι πολλά και οι αναλύσεις πρέπει να είναι ψύχραιμες και εξαιρετικά κυνικές…
DEFENCEPOINT