Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
Κάθε μέρα που περνά επιβεβαιώνει όχι μόνο τη σταθεροποίηση αλλά και τον
βαρύνοντα ρόλο στη σύγκρουση στη Συρία του δεύτερου -μετά το βόρειο
Ιράκ- ντε φάκτο ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στη βορειοανατολική
περιοχή της χώρας.
Το συριακό Κουρδιστάν υπήρξε συνειδητή επιλογή της Δαμασκού, που απέσυρε τις εκεί δυνάμεις της και κατέστησε τους Κούρδους συμμάχους κατά των αντικαθεστωτικών.
Πρόκειται όμως για μια εξέλιξη με σημασία που ξεπερνά τα όρια της Συρίας, καθώς αποτελεί μια πτυχή του Κουρδικού που όχι μόνο δεν ελέγχεται από την Αγκυρα, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση τόσο τη συμφωνία Ερντογάν-Οτσαλάν για αποχώρηση των μαχητών του ΡΚΚ όσο και τη συνεργασία της Αγκυρας με την υπό τον Μπαρζανί κυβέρνηση στο Αρμπίλ του ιρακινού Κουρδιστάν.
Οταν υπάρχουν δύο ντε φάκτο ανεξάρτητα Κουρδιστάν διευκολύνεται εκ των πραγμάτων μια ενδεχόμενη πίεση της Τεχεράνης μέσω Κουρδικού από τις ΗΠΑ, με στόχο να γίνει το Ιράν πιο συνεργάσιμο ως προς τον έλεγχο του πυρηνικού του προγράμματος και πιο προσεκτικό στην εμπλοκή της Χεζμπολά στη σύγκρουση της Συρίας.
Κουρδική εξέγερση στο Ιράν θα αλλάξει τελείως τα δεδομένα του προβλήματος με την Αγκυρα στη γωνία: ή να παρακολουθεί ως θεατής τη δημιουργία τρίτου Κουρδιστάν περιμένοντας τη σειρά της ή να συνάψει αντικουρδική στρατιωτική συνεργασία με την Τεχεράνη και να βρεθεί απέναντι στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Με δεδομένη την παρουσία του κύριου όγκου των δυνάμεων του ΡΚΚ στη Συρία από το 1984 μέχρι και το 1998, εύκολα μπορούμε να προβλέψουμε τη σημαντική δυνατότητα επιρροής στις εντός Τουρκίας εξελίξεις που θα μπορεί να έχει η Κουρδική Οντότητα της Βορειοανατολικής Συρίας.
Η έναρξη της σύγκρουσης στη Συρία το 2011 υπήρξε ο δεύτερος μεγάλος σταθμός στην προσπάθεια εθνικής χειραφέτησης των Κούρδων, με πρώτο την εγκαθίδρυση της Αυτόνομης Κουρδικής Οντότητας στο Βόρειο Ιράκ την άνοιξη του 1991, αμέσως μετά την Καταιγίδα της Ερήμου.
Στον βαθμό που ο Ερντογάν δεν ελέγχει το Κουρδικό εκτός συνόρων, η συμφωνία του με τον Οτσαλάν θα έχει σχετική αξία εντός συνόρων.
ΕΘΝΟΣ
Κάθε μέρα που περνά επιβεβαιώνει όχι μόνο τη σταθεροποίηση αλλά και τον
βαρύνοντα ρόλο στη σύγκρουση στη Συρία του δεύτερου -μετά το βόρειο
Ιράκ- ντε φάκτο ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στη βορειοανατολική
περιοχή της χώρας.Το συριακό Κουρδιστάν υπήρξε συνειδητή επιλογή της Δαμασκού, που απέσυρε τις εκεί δυνάμεις της και κατέστησε τους Κούρδους συμμάχους κατά των αντικαθεστωτικών.
Πρόκειται όμως για μια εξέλιξη με σημασία που ξεπερνά τα όρια της Συρίας, καθώς αποτελεί μια πτυχή του Κουρδικού που όχι μόνο δεν ελέγχεται από την Αγκυρα, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση τόσο τη συμφωνία Ερντογάν-Οτσαλάν για αποχώρηση των μαχητών του ΡΚΚ όσο και τη συνεργασία της Αγκυρας με την υπό τον Μπαρζανί κυβέρνηση στο Αρμπίλ του ιρακινού Κουρδιστάν.
Οταν υπάρχουν δύο ντε φάκτο ανεξάρτητα Κουρδιστάν διευκολύνεται εκ των πραγμάτων μια ενδεχόμενη πίεση της Τεχεράνης μέσω Κουρδικού από τις ΗΠΑ, με στόχο να γίνει το Ιράν πιο συνεργάσιμο ως προς τον έλεγχο του πυρηνικού του προγράμματος και πιο προσεκτικό στην εμπλοκή της Χεζμπολά στη σύγκρουση της Συρίας.
Κουρδική εξέγερση στο Ιράν θα αλλάξει τελείως τα δεδομένα του προβλήματος με την Αγκυρα στη γωνία: ή να παρακολουθεί ως θεατής τη δημιουργία τρίτου Κουρδιστάν περιμένοντας τη σειρά της ή να συνάψει αντικουρδική στρατιωτική συνεργασία με την Τεχεράνη και να βρεθεί απέναντι στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Με δεδομένη την παρουσία του κύριου όγκου των δυνάμεων του ΡΚΚ στη Συρία από το 1984 μέχρι και το 1998, εύκολα μπορούμε να προβλέψουμε τη σημαντική δυνατότητα επιρροής στις εντός Τουρκίας εξελίξεις που θα μπορεί να έχει η Κουρδική Οντότητα της Βορειοανατολικής Συρίας.
Η έναρξη της σύγκρουσης στη Συρία το 2011 υπήρξε ο δεύτερος μεγάλος σταθμός στην προσπάθεια εθνικής χειραφέτησης των Κούρδων, με πρώτο την εγκαθίδρυση της Αυτόνομης Κουρδικής Οντότητας στο Βόρειο Ιράκ την άνοιξη του 1991, αμέσως μετά την Καταιγίδα της Ερήμου.
Στον βαθμό που ο Ερντογάν δεν ελέγχει το Κουρδικό εκτός συνόρων, η συμφωνία του με τον Οτσαλάν θα έχει σχετική αξία εντός συνόρων.
ΕΘΝΟΣ