Γράφει ο ΠαπαΗλίας Υφαντής
Το, κατ’ ευφημισμόν, λεγόμενο, «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο,
δεν είναι παρά ένα ακόμη τρομοκρατικό μέτρο σε βάρος του λαού. Αφού
στην οικονομική και αστυνομική έρχεται να προσθέσει και τη νομική
τρομοκρατία.
Στην πραγματικότητα,
πρόκειται για ένα από τα ρατσιστικότερα και διαστροφικότερα
κατασκευάσματα. Κατ’ εικόνα και ομοίωση των αρχιτεκτόνων του. Και αυτό
δεν χρειάζεται να ψάξουμε, για να το ανακαλύψουμε. Το ίδιο το
«νομοσχέδιο» το φωνάζει:
Λέει, για παράδειγμα, μεταξύ πολλών άλλων αμοραλιστικών και εξωλογικών, το εξάμβλωμα αυτό:
«Όποιος
δημόσια προφορικά ή διά του τύπου ή μέσω του διαδικτύου ή με
οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, εγκωμιάζει ή αρνείται ή εκμηδενίζει τη
σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και
εγκλημάτων πολέμου…τιμωρείται, κλπ» (άρθρο 3, παρ.1).
Κι, όταν αυτά και άλλα παρόμοια
λέει, μη φαντασθείτε ότι αναφέρεται στα εγκλήματα πολέμου σε βάρος της
Κύπρου, του Αφγανιστάν, της Σερβίας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας,
κλπ. Ή στη γενοκτονία των Παλαιστίνιων! Ή στην καταιγιστική γενοκτονία,
που, τώρα, μεθοδεύεται και προωθείται σε βάρος του λαού μας. Σε καμιά
περίπτωση! Τα τωρινά εγκλήματα είναι καλά καμωμένα και ευλογημένα απ’ τη
διεθνή συμμορία. Το νομοσχέδιο αναφέρεται σε εγκλήματα πολέμου και
γενοκτονίες άλλων εποχών.
Και μάλιστα κατ’ επιλογήν, όπως φαίνεται, στο ολοκαύτωμα των Εβραίων. Που βέβαια είναι σεβαστό, αλλά δεν είναι το μοναδικό.
Και γίνεται αυτό, για να έχουν αυτοί οι ίδιοι άλλοθι,
για τα εγκλήματα και τις γενοκτονίες, που μεθοδεύουν και
πραγματοποιούν, εδώ και τώρα. Γιατί, αν αναφέρονταν στα τωρινά εγκλήματα
και τις γενοκτονίες, θα έπρεπε οι αξιότιμοι αυτοί κύριοι, αντί να
δίνουν μαθήματα αντιρατσιστικής δεοντολογίας, να είναι καθισμένοι στο
εδώλιο του κατηγορουμένου για τα ολόφρεσκα και καταδικασμένοι για τα
μπαγιάτικα κακουργήματά τους. Όμως…
Όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό,
αλλά είναι, όπως προαναφέραμε, και οι μεγάτιμοι ενορχηστρωτές της
τωρινής αχαλίνωτης κακουργίας σε βάρος των λαών. Έτσι, που να θυμίζουν
το Χριστό, που έλεγε στους φαρισαίους της εποχής του, αλλά και όλων των
εποχών: «Αλίμονο σε σας γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, γιατί
χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων
και λέτε: Αν ζούσαμε εμείς στις μέρες των πατέρων μας, δεν θα
συμμετείχαμε στα εγκλήματά τους. Και τα λέτε αυτά, όταν εσείς κάνετε τα ίδια και χειρότερα»!….
Και απαιτούν, οι αρχιρατσιστές αυτοί, από τους λαούς, που ασφυκτιούν και πνίγονται μέσα στο βούρκο της αφόρητης υποκρισίας και
κακουργίας τους, να προσκυνήσουν αυτούς και τα εγκλήματά τους. Και να
αλυσοδεθούν με τα παμπόνηρα νομοθετήματά τους, που είναι γεννήματα της
αχαλίνωτης εγκληματικότητας και της ανίατης ηλιθιότητάς τους.
Έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν τους λαούς ως mazaperrdita(=υλικό για καταστροφή).
Επικαλούμενοι κάθε φορά τις οποιεσδήποτε αλητήριες προφάσεις:
Άλλοτε
τη δήθεν τρομοκρατία, προκειμένου να έχουν αυτοί το μονοπώλιο της
τρομοκρατίας. Άλλοτε τα πυρηνικά όπλα, προκειμένου να έχουν αυτοί το
αποκλειστικό δικαίωμα ζωής ή θανάτου. Και άλλοτε τον δήθεν ρατσισμό, για
να έχουν αυτοί το μονοπώλιο της επιλογής των ρατσιστικών εκκαθαρίσεων
και γενοκτονιών σε βάρος των άλλων λαών.
Καταστρέφοντας, έτσι, τις πατρίδες τους και εξαναγκάζοντας όσους επιβιώνουν να μεταναστεύουν.
Με
αποτέλεσμα να γίνονται πρόβλημα δυσβάστακτο και άλυτο, για τους άλλους
λαούς. Αφού δημιουργείται πρόβλημα αβίωτης συμβίωσης. Όπως συμβαίνει,
τώρα, στην περίπτωσή μας. Και ύστερα έρχονται οι αρχιρατσιστές αυτοί να
μας δώσουν, από πάνω, και μαθήματα φιλοξενίας και αντιρατσιστικής
συμπεριφοράς.
Οι Έλληνες είναι φιλόξενοι και όχι ξενόφοβοι.
Η ελληνική ξενοφοβία είναι εφεύρημα δικό τους.
Την επινόησαν, για να φορτώσουν σε μας τη δική τους μισανθρωπία και να
δώσουν άλλοθι στην ευνόητη απέχθεια απέναντί τους. Γιατί καταλαβαίνουν
ότι κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να αισθάνεται και την
παραμικρή έστω συμπάθεια γι’ αυτούς και την καταστροφική και
διαστροφική και αποκρουστική συμπεριφορά τους. Και δεν χρειάζεται να
μαντέψουμε τις προθέσεις των ρατσιστικών τους καταχθονίων σκοπών και
μεθοδεύσεων. Αφού η βαρβαρότητά τους προελαύνει και παρελαύνει με
περισσή, μάλιστα, αναίδεια και ιταμότητα.
Και δεν έχει καμιά απολύτως σημασία
το πώς οι ντόπιοι εφιάλτες και σερβιτόροι των δολοφονικών αυτών
ιδιοσκευασμάτων αυτοπροσδιορίζονται: Αριστεροί, δηλαδή, αριστεροδέξιοι,
σοσιαλιστές, δημοκράτες, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Ούτε ακόμη ποιες
προφάσεις επικαλούνται και επιστρατεύουν. Όπως ο φασισμός ή ο
νεοναζισμός κάποιων άλλων. Όταν οι βάρβαρες αυτές διαστροφές
χαρακτηρίζουν, περισσότερο από κάθε άλλον, αυτούς και τους πάτρωνές
τους.
Αυτό, που έχει σημασία είναι ότι εφαρμόζουν πιστά την καλιγούλεια συνταγή:
Σύμφωνα με την οποία αυτοί
έχουν το δικαίωμα να βασανίζουν το λαό, με όλα τα μέσα και τους
τρόπους, που η διαστροφή η δική τους ή των πατρώνων τους υπαγορεύει.
Αλλά ο λαός, όχι μόνο να δεν έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται, αλλά
είναι υποχρεωμένος να δείχνει και τρισευτυχισμένος.
Όπως έκανε και ο αντάξιος πρόδρομος των σημερινών διεστραμμένων και αμοραλιστών νομοθετών, ο Καλιγούλας.
Ο
οποίος, μέσα στην παντοδυναμία της αφροσύνης και της παραφροσύνης του,
υποχρέωνε τους άντρες να παρίστανται στο βιασμό των γυναικών τους.
Και τους εξανάγκαζε να δείχνουν ότι πλέουν μάλιστα και σε πελάγη απέραντης ευτυχίας.