Tου Δρ. Βαρδάκα Κωνσταντίνου
Ξεπερνάω
τις ντόπιες δημοσιογραφικές αναλύσεις και τις "ζητωκραυγές" μέσα στην
Ελληνική οικονομική εφιαλτική νύχτα που αναβάθμισαν ξαφνικά την
γεωπολιτική θέση της πατρίδας μας λες και αυτή δεν ήταν φυσικό προνόμιο
της που ανακαλύψανε χιλιάδες θέσεις εργασίας!
Και μαζί πακτωλό χρημάτων!
Και την σιγουριά ότι τώρα οι Ευρωπαίοι μας έχουν ανάγκη και δεν
πρόκειται να μας βγάλουν έξω από τον "θαυμαστό" κόσμο του Ευρώ!
Μην
τους παρεξηγείτε, το κυβερνητικό δίδυμο εξουσίας χρειαζόταν άμεσα ένα
μεγάλο σωσίβιο για να μην πνιγεί και άρπαξε αμέσως την ευκαιρία και καλά
έκανε για να μην μας "πεθάνει" στα χέρια! Ανεξάρτητα αν αυτό είναι
διακαής πόθος πολλών ταλαιπωρημένων πολιτών...
Το θέμα είναι αλλού και τα ερωτηματικά που αναφύονται είναι πολλά.
Μήπως η χάραξη της διαδρομής του αγωγού δείχνει μελλοντικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς διεθνών κύκλων;
Ποιος μας διαβεβαιώνει ότι δεν θα αλλάξουν τα σύνορα καθ όλη την συνολική διαδρομή του αγωγού από την Ασία μέχρι την Ευρώπη;
Η Τουρκία θα παραμείνει ένα ενιαίο κράτος;
Ποιος τελικά θα προσεταιρισθεί τους Αζέρους και τα πλούσια κοιτάσματα τους;
Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι διεθνείς κύκλοι κάνουν ξανά την μοιρασιά του κόσμου και δεν υπολογίζουν τίποτε!!!
Πού
βρίσκονται οι ευαίσθητοι οικολόγοι της Νέας Εποχής; Να διαμαρτυρηθούν
για τις αρκούδες που θα χάσουν την ησυχίας τους και τα μονοπάτια τους.
Τα καημένα είναι και αυτά ζωάκια, αλλά για τα άλλα "ζωάκια" της
Ελληνικής ενδοχώρας που είναι οι αγρίως χαρατσωμένοι Έλληνες ποιος
πραγματικά υπεύθυνος νοιάζεται και μιλάει;
Ισχύει
αληθινά ότι από εκεί που περνάνε τέτοιοι αγωγοί οι περιοχές αυτές
γίνονται οικολογικές χαβούζες; Και εδώ πλέον μιλάμε για περιοχές υψηλής
αγροτικής - εθνικής διατροφικής αξίας και περιοχές απαράμιλλου φυσικού
κάλλους στην στενή λωρίδα της ευαίσθητης Βόρειας Ελλάδος. Ποιός εγγυάται
την ασφάλεια των αγωγών σε έκρυθμες καταστάσεις και μάλιστα σε μικρές
αποστάσεις με ευαίσθητα συνοριακά σημεία;
Επιτυχία
θεωρείται να είμασθε οι μεσάζοντες στην μεταφορά ξένου αερίου και
μάλιστα εξαρτώμενοι σε αλλότριες ορέξεις ή να γίνουμε οι κατεξοχήν
παραγωγοί στην εξόρυξη δικών μας ενεργειακών πόρων και οι αποκλειστικοί
διακινητές αυτών μέσω σύγχρονων οικολογικών προδιαγραφών;
Και
φυσικά όλα αυτά θα μπορούσαμε να τα είχαμε κάνει πριν μπούμε στην
στρατηγική κατοχή των μνημονίων που σάρωσε την κάθε ικμάδα της
αναπτυξιακής ανεξαρτησίας μας και με πολιτικούς ταγούς που θα θέλαμε η
καρδιά τους να "ευωδιάζει" ΕΛΛΑΔΑ.
ΟΝΕΙΡΑ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ θα μου πείτε .
Προσωπική
εκτίμησή μου είναι ότι στην αιματοβαμμένη Ελληνική Θρακική - Μακεδονική
- Ηπειρωτική γη ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, την σπαρμένη με κόκκαλα ηρώων οι
αγωγοί δεν έχουν μέλλον.
Θυμηθείτε τι έγινε με τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και τι
δυσβάστακτες εξελίξεις επέπεσαν επί των κεφαλών μας πριν λίγα χρόνια!!
Οι
παγκοσμιο - ποιητές γράφουν, σχεδιάζουν και ξύνουν το κεφάλι τους να
βρούνε τρόπους τώρα που μας έχουν αποκάτω για να προωθήσουν τα στυγνά
συμφέροντα τους αλλά δεν ξέρουν κάτι βασικό, θα το δούνε όμως σύντομα
και αυτό είναι η γεωπολιτικήΤΑΠΑ που έχει βάλει το πραγματικό ΑΦΕΝΤΙΚΟ αυτού του τόπου στους υποψήφιους μελλοντικούς αγωγούς τους.
Ποιο
είναι αυτό το ΑΦΕΝΤΙΚΟ; Είναι αυτό που μας χάρισε την ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ
και την ΛΕΥΤΕΡΙΑ μας. Είναι αυτό που θα μας ξανά ελευθερώσει από την
οικονομική σκλαβιά και θα ανατρέψει υποχθόνιους σχεδιασμούς καλά
κρυμμένους στα πειραματικά εργαστήρια του αντίχριστου πνεύματος, που
εφαρμόζει τακτικές σοκ και δέους στον πανανθρώπινο πολιτισμό.
Είναι
αυτό το ΑΦΕΝΤΙΚΟ που θα ξεταπώσει τους στρατηγικούς - ενεργειακούς
θησαυρούς της Ελληνικής Επικράτειας την κατάλληλη στιγμή για να τους
μεταφέρει μαζί με το ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ
στην καθόλα στεγνή Ευρώπη.
Τι
περιμένει το ΑΦΕΝΤΙΚΟ αυτό από εμάς; Κάτι πολύ απλό : να γίνουμε μεταξύ
μας πραγματικοί συνάνθρωποι, να γίνουμε λεβέντες και ομολογητές
πανανθρώπινων αξιών, να αποδιώξουμε από τις ζωές μας την ματαιότητα της
εικονικής πραγματικότητας και να σηκώσουμε τα πνευματικά λάβαρα της
ράτσας μας απαιτώντας εδώ και τώρα την πραγματική ελευθερία μας. ΑΞΙΖΕΙ
ΤΟΝ ΚΟΠΟ.
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ