"Έχασα το σύζυγό μου. Ευλογητός ο Θεός!
Ο πρεσβύτερος υιός μου έπεσε με τα όπλα ανά χείρας. Ευλογητός ο Θεός!
Ο δεύτερος υιός μου δεκατετραετής την ηλικίαν μάχεται μετά των Ελλήνων και πιθανώς να εύρη ένδοξον θάνατον. Ευλογητός ο Θεός!
Υπό την σκιάν του σταυρού θα ρεύση επίσης το αίμα μου. Ευλογητός ο Θεός!
Αλλά θα νικήσωμεν ή θα παύσομεν να ζώμεν. Θα έχομεν όμως την παρηγορίαν ότι δεν αφήσαμεν όπισθεν ημών δούλους Έλληνας"
(Λόγος της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας προς τους Έλληνας προκρίτους).
Από megadoxatoTheo