Κάποτε, ο Γέροντας μίλησε έντονα, και μου φάνηκε κάπως "φανατισμένος" με τα πολιτικά.
"Το ΠΑΣΟΚ", είπε, "ήταν τρένο με πράσινα βαγόνια και κόκκινη μηχανή.
Ήταν λάθος του Καραμανλή που έφερε το 1976-77 τους αμετανόητους Ρωσοπρόσφυγες στην Ελλάδα, όλους, αδιακρίτως. Οι κομμουνιστοσυμμορίτες ήταν εχθροί της Ελλάδας. Έταξαν σε Αλβανούς και Σέρβους διάφορα, και γι' αυτό εκείνοι σήμερα διεκδικούν.
Τα έζησα όλα αυτά από πρώτο χέρι. Στην Κόνιτσα, ανήμερα Χριστούγεννα, απ' τους απέναντι λόφους, χτυπούσαν με πολυβόλα την εκκλησία. Και πήγαινα, εγώ με τον παπά και έναν άλλον, να θάψουμε τους σκοτωμένους. Κανείς άλλος δεν πήγαινε, γιατί συνεχώς βαρούσαν".
Συνταγματάρχης ε.α., Μπουζιανάς Δημήτριος, Επανωμή Θεσσαλονίκης
Μαρτυρίες Προσκυνητών - Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Β', σελ.101
********
"Ο διάβολος πολεμά τους πιστούς με τον Οικουμενισμό, τους πλούσιους με το Μασονισμό και τους φτωχούς με τον Κομμουνισμό", παρατήρησε ο Γέροντας.Βοϊνέσκος Νικόλαος, φιλόλογος, Πάτρα
Μαρτυρίες Προσκυνητών - Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Β', σελ.130
********
(...) Μετά πάλι, πολλοί από τους παλιούς κομμουνιστές μπήκαν στο ΠΑΣΟΚ για να πάρουν θέσεις, και επιδοτήσεις.Ένας πρώην καπετάνιος, ο Θεός να σε φυλάει απ' αυτόν, ήταν εγκληματική φύση... δεν ήταν όλοι έτσι, αλλά αυτός ειδικά ήταν αιμοβόρος. Είχε κάνει πολλά... Μία φορά μπήκε με την ομάδα του σ' ένα χωριό. Του φέραν μπροστά του έναν αντίθετο. «Σφάξτε τον» διατάζει. Είδε ότι δίσταζαν. Ορμάει, τον πιάνει από τα μαλλιά και τον σφάζει μπροστά τους σαν κριάρι.
— Πα! πα! Αλήθεια γέροντα;
— Αλήθεια! Και να δεις μετά τι έκανε! Ζήτησε ψωμί, καθάρισε το μαχαίρι από τα αίματα πάνω στο ψωμί και... το έφαγε!!
— Μού’ ρθε αναγούλα. Πα! πα!
— Έ!... αυτός μετά έγινε «Δεξιός»... τώρα είναι με το ΠΑΣΟΚ... Πήρε μια επιδότηση και έκανε ένα εργοστάσιο στα Γιάννενα... Ακόμα ζει... και έχει και καλή υγεία! Βλέπεις ο Θεός του δίνει χρόνια για να μην έχει δικαιολογία. Να μην έχει να πει «αν με άφηνες να ζήσω ακόμα λίγο θα... μετανοούσα» και ρίξει το βάρος στο Θεό... Έχει και τα μυαλά του τετρακόσια... ο Θεός να τον λυπηθεί, γιατί δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση.
Λυχνάρι που τρεμοπαίζει, δε θα το σβήσω και τσακισμένο καλάμι δε θα το κόψω, λέει ο Θεός στην Αγία Γραφή!! (Βλπ. Ματθ. 12/ιβ: 20). Για να μην τους δώσει δικαιολογία. Γιατί θα γυρίσουν και θα πουν στο Θεό, εν ημέρα κρίσεως, «εσύ φταις πού έσβησα!! Εσύ φταις που μ' έκοψες... εγώ θα ίσιωνα από μόνος μου».
Βλέπεις, αλίμονο σ' αυτούς που έχουν πολλή υπερηφάνεια και δεν πέφτουν καμιά φορά σ' αυτή τη ζωή, για να ταπεινωθούν. Μετά πέφτουν μία και καλή από την άλλη μεριά του τοίχου... πέφτουν κατευθείαν στην κόλαση, όταν πεθάνουν... Όταν η ανθρώπινη υπερηφάνεια ξεπεράσει κάποια όρια, γίνεται μετά δαιμονική υπερηφάνεια. Αυτοί οι άνθρωποι μετά δεν πέφτουν σ' αυτή τη ζωή, όλα τα βολεύουν, και έτσι δεν ταπεινώνονται... Πέφτουν στην κόλαση κατευθείαν!! Το κατάλαβες αυτό;
(Απόσπασμα από το βιβλίο: «Ο πατήρ Παΐσιος μου είπε» του Αθ. Ρακοβαλή, Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη")
http://gnomodotis.blogspot.gr/2011/07/blog-post.html
yiorgosthalassis.blogspot.com