Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Ρωμιοσύνη ξύπνα!

σχόλιο Γ.Θ : Για να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είμαστε και τι προορισμό έχουμε!
Διαβάστε και διαδώστε το σε όλο το Ρωμαίικο
π. Ιωάννης  Ρωμανίδης

1) Ο Ι. Καποδίστριας υπέβαλλε τόν Απρίλιο 1828 σχέδιο στόν Τσάρον γιά τήν αναδιοργάνωση τών Βαλκανίων εν όψει τού πολέμου πού μόλις εκήρυξε εναντίον τής Τουρκίας.
Τό σχέδιο Καποδίστρια πρόβλεπε τήν Κων/πολη ως πρωτεύουσα πέντε ημιαυτονόμων κρατών, δηλαδή τής Δακίας, τής Σερβίας, τής Ηπείρου, τής Μακεδονίας καί τής Ελλάδος. Τό 1805 ο Α. Κοραής είχε υβρίσει τούς Ρώσους. Εγραψε ότι οι Τούρκοι θα ξεπεράσουν τούς Ρώσους όταν πάρουν τά φώτα τής Ευρώπης. Τό 1827 είχε γίνει ο Κοραής Πατέρας τού Νέου Ελληνικού Εθνους καί Κυβερνήτης ο Καποδίστριας. Πάντως ο Ρωσικός στρατός διασχίζων τά Βαλκάνια ευρήκε τούς Βουλγάρους. Οι Ρώσοι τούς μετέβαλαν από Τουρκική φυλή σέ σλαβική καί στό σπόνδυλο τών σχεδίων τους στά Βαλκάνια. Απέριψαν τό σχέδιο τού Καποδίστρια πρός τό παρόν. Οι Ρώσοι συνθηκολόγησαν μέ τούς Τούρκους καί έφυγαν. Οι Ρώσοι κύρηξαν πόλεμον στήν Τουρκίαν τόν Απρίλιο τού 1877 πού κατέληξε στήν Συνθήκη τού Αγίου Στεφάνου 3/3/1878 μέ μία τεράστια Βουλγαρία πού μετά τέσσερες μήνες ανετράπη μέ τήν Συνθήκη τού Βερολίνου.
2) Είχε μεταμορφωθεί τό σχέδιο τού Καποδίστρια ως εξής: α) Οι Τούρκοι είχαν διατηρήσει τό όνομα Ρωμανία γιά τά Βαλκάνια καί τήν έλεγαν Ρούμελη, χώρα τών Ρωμαίων. Η αλληλογραφία στήν Ελληνική Κυβέρνηση στό Ναύπλιο έφθανε από τά κρατη τής Ευρώπης μέ διεύθυνση τό Napli di Romania διά νά μή γίνει λάθος μέ τό Napli di Italia. Τώρα η Ρωμανία ταυτίσθηκε μέ μόνον τη Δακία. β) Η Μακεδονία μοιράσθηκε τελικά μεταξύ Βουλγαρίας, Ελλάδος καί Σερβίας/Γιουγκοσλαβίας. γ) Παρέμεινε η Ελλάς. δ) Παρέμεινε η Σερβία. ε) Η Ήπειρος έγινε τελικά Αλβανία.
3) Ο σκοπός τών Ρώσων, τών Βρεταννών, τών Βουρβόνων (Φραντσέζων) καί τής Βατικανικής Ρωμανίας ήτο ο αφανισμός τής Ρωμαιοσύνης, δηλαδή τής πραγματικής Ρωμανίας, πού ήτο τό πραγματικό όνομα τής ανυπάρκτου Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. 
Η Δυτική Ρωμαιοσύνη είναι τό κλειδί μας
 
1) Πρέπει η Ελληνική Κυβέρνηση βάσει τής Ρωμαιοσύνης νά καλλιεργήσει σχέσεις με όλα τά τεμάχια τής Ρωμαιοσύνης τής Ευρώπης. Η τεράστια μάζα τών μή ευγενών τής Δυτικής Ευρώπης είναι απόγονοι τών υποδούλων στούς Τεύτονες Ρωμαίων πού είχαν ως πρωτεύουσα τήν Κων/πολη. Τούτο μαρτυρείται από τά χρυσά νομίσματα πού έκοβαν στή Francia μέ τήν προτομή τών αυτοκρατόρων Κων/πόλεως από τόν Αναστάσιον Α’ (491-518) μέχρι τόν Ηράκλειον (610-641). Αριθμούνται οι απόγονοι αυτοί τών Ρωμαίων τουλάχιστο 250 εκατομμύρια. Oι βασιλείς καί ευγενείς τής Ευρώπης καί οι παπικοί καί Αγγλικανοί επίσκοποι είναι οι απόγονοι τών Τευτόνων κατακτητών τής Δυτικής Ρωμαιοσύνης.
2) Η Γαλλική Επανάσταση ήταν στή βάση της Επανάσταση τών Γαλλο-Ρωμαίων κατά τών Φράγκων. Τήν κατέστειλε ο Τοσκανο-Φράγκος Ναπολέων. Αλλά οι δημοκράτες Φράγκοι καί οι Γαλλο-Ρωμαίοι ανέτρεψαν τό έργον τού Ναπολέοντα τό 1848 καί τελικά τό 1870. Άν είχαμε καλλιεργήσει τό κοινό μας Ρωμαϊκό παρελθόν μέ τή Γαλλία ίσως δεν θά τήν είχαμε εχθρό μας τό 1921 όταν μαζί μέ τούς Βρεταννούς καί Ιταλούς άρχισαν τήν ανατροπή τής Συνθήκης τών Σεβρών υπέρ τών Νεο-Τούρκων μέ τά επακόλουθα.
3) Τά Υπουργεία τών Εξωτερικών τής Βρεταννίας, τής Γαλλίας, τής Ρωσίας καί τής Τουρκίας γνωρίζουν ακριβώς πώς οι Ρωμαίοι τής Ελλάδος έγιναν Αρχαίοι Ελληνες, αφού οι ίδιοι σχεδιάσανε τήν εν λόγω διαδικασίαν γιά τήν διάλυση τής Ρωμαιοσύνης. Αφού γράφουν στά βιβλία τους ότι μέ τό σημερινό όνομα Greeks εννοούμε αυτούς πού πιστεύουν ότι είναι Greeks. 

Στ) H διαστολή Ελληνισμού καί Ρωμαιοσύνης είναι σκέτη πλαστογραφία 

1) H πρώτη ιστορική μαρτυρία γιά τήν εθνικόητα τής Ρώμης, αρκετά πρίν εμφανισθούν οι πρώτες ιστορίες της, είναι στό «Περί ψυχής» έργον τού μαθητού τού Πλάτωνος Ηρακλίδου Ποντικού, όπου γράφει «πόλιν Ελληνίδα Ρώμην» μέσα από τά πλαίσια τής καταλήψεώς της από τούς υπερορίους (Γαλάτας) τό 390-389 π.Χ. Οι πρώτες τέσσερες ιστορίες τής Ρώμης εγράφηκαν από Ρωμαίους στά ελληνικά. Μαρτυρούν καί αυτές ότι η Ρώμη είναι Ελληνική.
2) Η αντιπαράθεση Ρωμαίων καί Ελλήνων είναι τό φρούτο τών Φράγκων καί τού Ναπολέοντος πού μάς σερβίρισε ο Κοραής καί πού τήν καλλιεργούν οι Βρεταννοί καί Ρώσοι μέ τήν βοήθειαν τών μιμητών τους Νέων Ελλήνων.
3) Τό κόμμα τών Γαλλο-Ρωμαίων Ιακωβίνων (Jacobins) επαναστατών, οι λεγόμενοι Υπερόριοι (Montangards) τού Αυαντίνου λόφου, όπου κτίσθηκε μέρος τής Ρώμης, ήσαν υπερήφανοι γιά τήν καταγωγή τους από τήν Ρώμην καί τήν Πελοπόννησον. Αντί ο Κοραής νά μάθει απ’αυτούς τήν Ρωμαιοσύνη έμαθε από τούς Ολλανδούς καί τόν Ναπολέοντα νά μισεί τήν πραγματικήν Ελλάδα τού 1821, ακριβώς ως κάμουν αρκετοί Έλληνες ιστορικοί σήμερα. 

Ζ) Γιατί η πλαστογραφία 

Η Ισπανική Ρωμανία ευρίσκετο κάτω από Γοτθική κατοχή από τό 629. O διοικητής τού Αυτοκράτορα τής Κων/πόλεως στήν Μαυριτανία, μέ έδρα τήν Ceuta, πέρασε τό 711 απένατι μέ τό στρατό του εκ Νουμιδo-Ρωμαίων καί προκάλεσε γενική επανάσταση τών Ισπανο-Ρωμαίων. Επέρασε καί Αραβικός στρατός που μόλις είχε φθάσει στήν περιοχή. Μάλλον χωριστά απελευθέρωσαν τήν Ισπανική Ρωμανία καί κατέστρεψαν τήν Ισπανικήν Γοτθίαν τό 711-719. Επαναστάτησαν καί οι Γαλλο-Ρωμαίοι πού συμμάχισαν μέ τούς Νουμιδο-Ρωμαίους καί Άραβες καί παρ’ολίγον νά καταστρέψουν τήν Φραγκίαν τό 732-739.
Οι Γαλλο-Ρωμαίοι πάλι επαναστάτησαν κατά τών Φράγκων τό 742. Εν συνεχεία οι Φράγκοι κατέκτησαν τήν Ρώμην τό 754-6 πού ήταν ακόμα μέρος τής ελευθέρας Ρωμανίας. Γιά πρώτη φορά τό 794 οι Φράγκοι ονομάσανε τήν Ρωμανίαν Graecia καί τούς πολίτες της αιρετικούς Graecοs. Όμως κράτησαν τό όνομα Ρωμανία γιά μόνον τό Παπικόν τους Κράτος. Από τότε άρχισαν τήν προπαγάνδα στούς υποδούλους Δυτικούς Ρωμαίους ότι μόνο το παπικό κρατος είναι η Ρωμανία. Οι Φράγκοι κράτησαν τό όνομα Ρωμαίοι Καθολικοί καί από τότε κρατούν μυστικό τήν ύπαρξη τής Ανατολικής Ρωμαιοσύνης σκεπάζοντές την κάτω από τά ονόματα αιρετικός, Γραικός καί Βυζαντινός. Τήν γραμμήν αυτήν υιοθέτησαν σχεδόν όλοι οι Τευτονικές φυλές, εκτός από τούς Σκανδιναβούς καί τούς Σάξονες υπό Νορμανδικήν κατοχήν. Έχασαν τήν επαφή τους μέ τήν Ορθοδοξίαν μετά τήν Άλωση. Τό κέντρον τής επιθέσεως κατά τής Ρωμαιοσύνης κατέστη τό Βατικανό όταν οι Φράγκοι έδιωξαν οριστικά πλέον τούς Ρωμαίους πάπες τό 1012-1046 γενόμενοι πάπες αυτοί