Κάποιοι "χλιαροί" βιάστηκαν να χαρούν, που στην ενθρόνιση του Πάπα το Ευαγγέλιο διαβάστηκε στα Ελληνικά. Είναι αξιοθρήνητο το ότι με τόσο απλές κινήσεις οι απανταχού της Γης χλιαροί θα σαγηνευτούν από τον αρχηγό της πανθρησκείας και θα τον προσκυνήσουν.
Τέτοιο «στήσιμο», ούτε τα λεωφορεία στο Μπουένος Άιρες!
Στη μεγάλη
αίθουσα όλα ήταν έτοιμα. Περιμέναμε με δέος τον Πάπα να συναντήσει τους
ηγέτες και τους εκπροσώπους όλων των Εκκλησιών και όλων των δογμάτων.
Ορθόδοξοι, Ουνίτες, Μονοφυσίτες, Κόπτες και ένα σωρό άλλοι που ούτε να
τους πω δεν ξέρω.
Όλοι
καθισμένοι περίμεναν να μπει ο Πάπας να τους χαιρετίσει. Μαζί σε μία
καρέκλα και ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Και σε μία γωνιά, εγώ και ο
Μάσιμο, για να κουβαλήσουμε τα δώρα που έφερναν στον «Επίσκοπο Ρώμης».
Όλοι
περιμέναμε. Ο χρόνος κυλούσε αδυσώπητα αργά. «Αυτός ο γέρος, φαλακρός
απατεώνας, ο Χρόνος», όπως θα έλεγε και ο άγγλος ποιητής Ben Johnson,
δεν περνούσε με τίποτα. «Σε κανένα πεντάλεπτο θα έρθει», μου ψιθύρισε ο
Μάσιμο. Όλοι κοιτούσαν τα ρολόγια τους. «Δεν μπορεί», σκέφτηκα. «Κοτζάμ
Οικουμενικός Πατριάρχης ήρθε για πρώτη φορά σε ενθρόνιση Πάπα και θα τον
στήσει;».
Στο
δεκάλεπτο, οι περισσότεροι μεγαλόσχημοι άρχισαν να μιλάνε ο ένας με τον
άλλο. Ο Πάπας ακόμη άφαντος. Το ακαδημαϊκό τέταρτο είχε περάσει. Το
λευκό άμφιο του Πάπα δεν έλεγε να φανεί στην αίθουσα της μεγάλης σάλας. Η
υπομονή του Οικουμενικού Πατριάρχη και των υπολοίπων φαινόταν να
εξαντλείται.
Άλλοι,
χτυπούσαν τα δάχτυλα νευρικά στα ξύλινα χερούλια της πολυθρόνας με το
μωβ μαξιλάρι. Άλλοι, χάζευαν τις νωπογραφίες στον τοίχο. Και, άλλοι,
σχολίαζαν πως τέτοιο «στήσιμο» δεν έριξε ούτε ο Πάπας Ουρβάνος Β΄όταν
ζήτησε βοήθεια ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄ ο Κομνηνός για να
αντιμετωπίσει τους Τούρκους. Και τότε, μετά το Σχίσμα ήταν.
Ο χρόνος
κυλούσε και ο Πάπας τίποτα. Καλύτερα να τους χτυπούσες με σφαίρες ντουμ
ντουμ, παρά τέτοιο στήσιμο. «Καλά Πάπας είναι, αλλά και οι καλεσμένοι
δεν είναι τυχαίοι», σκεφτόμουν. «Κοτζάμ Οικουμενικός σε περιμένει,
αγαπητέ Φραγκίσκε! Εσύ όταν έπαιρνες το λεωφορείο στην Αργεντινή
πήγαινες μετά από μία ώρα στη στάση; Δαχτυλίδι σου έδωσαν, χάθηκε να σου
δώσουν και ένα ρολόι;» μονολόγησα φουρκισμένος. Τέτοιο θυμό του είχα.
Δεν ήταν δα και τυχαίοι όσοι περίμεναν στην αίθουσα.
Κόντευε το
μισάωρο. Τα πόδια των μισών ήταν τόσο κοντά στο να εγκαταλείψουν την
αίθουσα, όσο κοντά είναι το δάχτυλο του Αδάμ με αυτό του Δημιουργού στην
νωπογραφία του Μιχαήλ Άγγελου στην Καπέλα Σιξτίνα . Τελικά, αφού η
υπομονή είχε εξαντληθεί τόσο, όσο εκείνη των ιεραρχών αν με πετύχουν
μπροστά τους γι’ αυτά που τους γράφω, να σου και ο Πάπας Φραγκίσκος.
Οι κάμερες άρχισαν να γράφουν. Τα φλας άστραψαν. Και τα υπόλοιπα έμειναν στην ιστορία...
ΥΓ.
Επειδή μερικοί νομίζουν πως ο νεωκόρος αυτά που γράφει τα βγάζει από το
κεφάλι του και δεν μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας, μπορείτε να δείτε όσα
σας περιγράφω στο παρακάτω «αμοντάριστο» βίντεο. Ένα «ρεγκάλο», που λέει
και ο Μάσιμο, σε όσους επιμένουν να παρουσιάζουν τα πάντα όμορφα και
ωραία...
Ο ΝεωκόροςΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΣΤΟ SITE ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ (Video on demand)
http://www.romfea
σχόλιο okman3 : Ο "ιησουίτης" πάπας, μου θύμισε αυτό που είχε πει γι΄αυτούς ο Ισαάκ
Νεύτωνας για να περιγράψει πόσο πονηροί ειναι οι "ιησουίτες", λέει ένα αληθινό γεγονός, ότι πάει ένας "ιησουίτης" να εξομολογηθεί και τον ρωτάει ο εξομολόγος "Έκλεψες;" και απαντάει μεγαλόφωνα ο "ιησουίτης": "ΌΧΙ", και μετα συμπληρώνει χαμηλόφωνα ίσα-ίσα να μην ακούγεται "όχι σήμερα!" και λέει ο Ισαάκ Νεύτον "Καταραμένη κατεργασιά!".