Το κατάλαβα για τα καλά χθες το βράδυ που την άνοιξα, μετά από πάρα πολύ καιρό.
Περίπου 6 μήνες τώρα, δεν μπαίνω πια στην διαδικασία να ανοίγω την TV, κάθε φορά που μπαίνω σπίτι και αυτό έχει αλλάξει πραγματικά την ζωή μου.
Κοιμάμαι πιο εύκολα, έχω λιγότερο άγχος, έχει φτιάξει πολύ το κέφι μου και η διάθεση μου για επικοινωνία και κοινωνικότητα.
Έχει ανοίξει ο εγκέφαλος μου, μέχρι και το sex φαίνεται καλύτερο.
Ούτε το τσιγάρο να’κοβα….
Σας το προτείνω να το δοκιμάσετε, έστω και για μερικές μέρες.
Την τηλεόραση την ανοίγω για ταινίες, για φωτογραφίες από την κάμερα κτλ.
Ενημερώνομαι για το συμβαίνει από το διαδίκτυο.
Τα της καθημερινότητας και αυτά που με ενδιαφέρουν ή τα μαθαίνω στον υπολογιστή,
ή τα αφήνω να εκτυπωθούν και τα διαβάζω,
πίνοντας καφεδάκι και ακούγοντας μουσική & ράδιο,
για να μην είμαι συνέχεια μπροστά στο monitor.
Χθες, λοιπόν….Τα της καθημερινότητας και αυτά που με ενδιαφέρουν ή τα μαθαίνω στον υπολογιστή,
ή τα αφήνω να εκτυπωθούν και τα διαβάζω,
πίνοντας καφεδάκι και ακούγοντας μουσική & ράδιο,
για να μην είμαι συνέχεια μπροστά στο monitor.
είπα να ανοίξω την TV, έτσι για αλλαγή.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μπω στην διαδικασία του να συνειδητοποιήσω ,
το πόσο έχω βελτιώσει τον τρόπο σκέψης μου
και το πόση μιζέρια έχω αποβάλει από την ζωή μου.
Βλέποντας ειδήσεις σε διάφορα κανάλια,
ήταν πασιφανές για εμένα πως αυτά που μεταδίδονταν
σχετικά με τη καθημερινότητα ήταν ψέματα και προκατασκευασμένα.
Φανταζόμουν τους υποτιθέμενους δημοσιογράφους που έβλεπα,
σε παράθυρα ή μη, σαν κακόμοιρες παθητικές μαριονέτες,
που έλεγαν το ποίημα τους ανοιγοκλείνοντας το στόμα τους,
ενώ στην πραγματικότητα μιλούσε ο θιασάρχης,
που κουνάει το στόμα τους και τα χεράκια τους με διαφανή πετονιά.
Ήταν τόσο εμφανές αυτό, που φαινόταν γελοίο.
Παρατηρούσα τις διαφημίσεις.
Ιλουστρασιόν παρουσιάσεις προϊόντων και υπηρεσιών,
που στις περισσότερες περιπτώσεις μου είναι εντελώς άχρηστα.
Χαμόγελα όμορφων προσώπων, φθηνό χιούμορ
και προσπάθεια προσηλυτισμού πελατών,
λες και απευθύνονται σε ανθρώπους με χαμηλό επίπεδο αναζήτησης.
Πολλά πτώματα.
Πραγματικά, βλέποντας τηλεόραση, είδα πολλούς νεκρούς και αίμα.
Ιδιαίτερα στα χαζο-σίριαλ αστυνομικού περιεχομένου.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως ανέχεται ο κόσμος να χάνει τον χρόνο του,
βλέποντας αυτό το Τούρκικο σίριαλ,
Πρέπει μάλλον να υπάρχει κάποιος λόγος
που τα Τούρκικα δεν μεταφράζονται στα Ελληνικά,
ενώ τα Ισπανικά, στα άλλα χαζο-σίριαλ, μεταφράζονται στα Ελληνικά.
Μάλλον θα επιθυμούν να συνηθίσουμε την Τουρκική γλώσσα για κάποιον λόγο….
Φαντάζομαι αυτοί ξέρουν.
Τελικά.. στη ουσία.. χθες από το απόγευμα και σχεδόν μέχρι να κοιμηθώ,
πέρασα τον χρόνο μου υποτιμώντας τον εαυτό μου και τον τρόπο σκέψης μου,
προσθέτοντας μιζέρια και κενό στον εγκέφαλο μου.
Σας προτείνω να δοκιμάσετε να ζήσετε χωρίς τηλεόραση.
Πιστεύω πως το γνωρίζετε και οι ίδιοι πως θα καλυτερέψει η ζωή σας,
μια απόφαση είναι.
Χαίρομαι πολύ που συνήθισα να ζω χωρίς τηλεόραση.
Σας χαιρετώ.
Χρήστος 35 χρονών, Αθήνα
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/
http://vatopaidi.wordpress.com/2010/09/18