Επίσης δεν γράφει ότι...
κάποτε θα δημιουργηθεί ένα νέο Χριστιανικό Βασίλειο (Τσαρική Ρωσία), που προσπαθώντας να αντιγράψει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία θα αποτελέσει για κάποιους αιώνες ένα πανίσχυρο κράτος.
Δεν γράφει και άλλα ιστορικά στοιχεία (όπως η ανακάλυψη της Αμερικής, η Γαλλική Επανάσταση, η άνοδος και η πτώση του κομμουνισμού και του χιτλερισμού, η σημερινή Αναγέννηση της Ορθοδοξίας στην Ρωσία κλπ), γιατί πολύ απλά η Αποκάλυψη δεν είναι ένας ιστορικός οδηγός, αλλά ένα Θεόπνευστο βιβλίο, που περιγράφει τα έσχατα και δύσκολα χρόνια πριν τον ερχομό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Στην Αποκάλυψη δεν περιγράφονται οι αναλαμπές και αναγεννήσεις Χριστιανικών κρατών, αλλά οι συμφορές και οι δοκιμασίες των τελευταίων χρόνων του κόσμου τούτου, τότε που ο εξαποδίτης θα έχει τυλίξει τον κόσμο όλο με την εξουσία του.
Προσπαθούν κάποιοι να αποδείξουν, ότι η Κωνσταντινούπολη και η αναλαμπή της Ορθοδοξίας δεν θα έρθει επειδή δεν το γράφει η Αποκάλυψη, όμως θα έπρεπε να μας εξηγήσουν και το γιατί δεν αναφέρει για την δημιουργία του Βυζαντίου, της Τσαρικής Ρωσίας, την απευλευθέρωση και αναγέννηση των Ορθοδόξων από το Ανατολικό Μπλοκ κλπ;
Μεγάλοι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας δεν τόλμησαν να ερμηνεύσουν την Αποκάλυψη, οπότε ό,τι ακούτε από σημερινούς Πατέρες είναι απλά απόψεις τους...
Αν ο Θεός αποφασίσει να έρθει σε εφτά χρόνια από σήμερα ή σε 32 ή σε 1032, αυτό το ξέρει μόνο ο Ίδιος και κανείς άλλος.
Αν αποφασίσει να "αλλάξει γνώμη" (όπως κάποτε με την Νινευή) για κάτι που έχει αποκαλύψει σε Σκεύος Εκλογής του, το ξέρει επίσης μόνον ο Ίδιος.
Ο λογισμός μας στο Έκτακτο Παράρτημα (ο οποίος μπορεί να είναι και λάθος και για αυτό να συμβουλεύεστε μόνον τον Πνευματικό σας) μας λέει ότι τίποτα δεν είναι γραμμένο και πεπρωμένο και δεν θα συμβεί αν δεν το θέλουμε κι επιδιώξουμε και εμείς.
Η σημερινή άθλια πνευματική μας κατάσταση μάς κάνει ανάξιους για την Κωνσταντινούπολη και την απελευθέρωσή μας από την νέα τάξη, όμως αν θα ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ και εξ-ομολογήσουμε τα λάθη μας στην Εκκλησία και επιπλέον ΕΝΩΘΟΥΜΕ και είμαστε επιτέλους αγαπημένοι μεταξύ μας με αρχηγό τον Χριστό, θα γίνουμε σε μία στιγμή πανίσχυροι, ατρόμητοι, ανίκητοι και πάνω από όλα Θεοφρούρητοι, τότε θα αξίζουμε το λίκνο της Ρωμιοσύνης μας, την Κωνσταντινούπολη και όχι μόνο... Τότε θα αξίζουμε να είμαστε οι συνεχιστές της διάδοσης του Ευαγγελίου στα πέρατα της Οικουμένης σαν άλλοτε...
Μετάνοια & Ενότητα στην Εκκλησία = Κωνσταντινούπολη & Αναλαμπή
Αμετανοησία, Διχασμός και έλλειψη Πνευματική Ζωής = αντίχριστος;;;
Εσύ τι θα επιλέξεις;
Όσο για τον αγαπημένο μας Γέροντα Παΐσιο, που μίλησε για Αναστημένη Πατρίδα και Κωνσταντινούπολη με το Θεόσταλτο προφητικό χάρισμα, να υπενθυμίσουμε το εξής...
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/