Παγωμένα Χριστούγεννα ....ματωμένα με το δάκρυ της καρδιάς μας!
[ Α Ιω. 4,20ἐάν
τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης
ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὃν ἐώρακε, τὸν Θεόν ὃν οὐχ ἑώρακε πῶς
δύναται ἀγαπᾶν; ]
Το άκουσα από τον Αρχιμανδρίτη Γεράσιμο Φωκά, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Γερασίμου Κεφαλλονιάς{20 Οκτωβρίου 2008, αν θυμάμαι καλά} και νομίζω ότι πρέπει να φθάσει στις καρδιές μας αυτά τα Χριστούγεννα, που είναι τα χειρότερα που ζει ο λαός μας μετά την κατοχή.
Αλήθεια, πως μπορείς
"άνθρωπε της πολυκατοικίας" ν' απολαμβάνεις το "πλούσιο"
χριστουγεννιάτικο τραπέζι, όταν στο διπλανό σου διαμέρισμα, πέντε μέτρα
από την πόρτα σου, μια οικογένεια που την χτύπησε η ανεργία, με ανήλικα
παιδιά ....δεν έχει ούτε ψωμί -κυριολεκτώ- να φάει;
Ενώπιον του Θεού, των ανθρώπων αλλά και της συνείδησής μας, ας δώσουμε όλοι μιαν υπόσχεση.
Αυτά τα Χριστούγεννα, τα ματωμένα με το δάκρυ της καρδιάς μας, να μην καθίσουμε στο γιορτινό τραπέζι, αν δίπλα μας υπάρχουν παιδιά που πεινάνε.
Μαζί με την αγάπη μας, ας "μοιράσουμε" αδέρφια και το "ψωμί", ακόμα κι αν αυτό είναι λίγο σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.
"Χρόνια Πολλά".
....και να κρατήσουμε τον Ανθρωπισμό και την Αξιοπρέπειά μας ακέραια!
υγ
Τ'
ανθρωπιστικά μηνύματα -πολλά αυτές τις άγιες ημέρες- δεν "αγγίζουν"
συνειδήσεις "πολιτικές" ....διό και το άνω δεν ....αφορά το "είδος", "ότι ....συνείδησην απωλέσαντες ούκ έν ανθρώποις λογίζονται...."Γίωργος Δημόπουλος