Με μεγάλη χαρα δέχτηκε ο βασιλιάς της Γερμανίας Όθωνας Α΄την πρόταση το
αυτοκράτορα του βυζαντίου Ιωάννη Τσιμισκή να συνδεθούν με συγγένεια οι
δυο λαοί. Η όμορφη πριγκίπισσα Θεοφανώ, η αδερφή του Βασιλείου Β΄του
Βουλγαροκτόνου, θα παντευόταν το διάδοχο του θρόνου της Γερμανίας.
Ο γάμος αυτός ωφέλησε το Βυζάντιο. Οι Γερμανοί σταμάτησαν τις
εχθροπραξίες κατά των κτήσεων του Βυζαντίου στην Κάτω Ιταλία και έδωσαν
προίκα στη νύφη επαρχίες της Ιταλίας και πολλά κτήματα στο Ρήνο της
Γερμανίας.
Αλλά το κέρδος αυτού του γάμου ήταν μεγαλύτερο για τους Γερμανούς. Γιατί
στη νέα της πατρίδα η μορφωμένη Θεοφανώ έφερε τον πολιτισμό του
Βυζαντίου. Κάλεσε σοφούς απο την Κωνσταντινούπολη , που δίδαξαν τα
ελληνικά γράμματα στους αμαθείς Γερμανούς υπηκόους του Όθωνα.Τότε
μεταφέρθηκε και φυτεύθηκε το αμπέλι κοντά στο Ρήνο, όπου παράγονται τα
περίφημα κρασιά του Ρήνου.
Τα αποτελέσματα του εκπολιτιστικού έργου της Θεοφανώς φάνηκαν κυρίως
στην εκπαίδουση του γιου της Όθωνα, που μορφώθηκε με τόση φροντίδα, ώστε
να χαρακτηριστεί "θαύμα του κόσμου". Επί της βασιλείας του, οι Δυτικοί
κατατάχτηκαν μεταξύ των πολιτισμένων λαών του Μεσαίωνα.
Σε μια ωραία Γερμανική πόλη, που ονομάζεται
Κολωνία, υπάρχει κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για εμάς τους Έλληνες. Είναι ο
Ιερός Ναός του Αγ. Παντελεήμονος (Πανταλέοντα τον ονομάζουν οι
σημερινοί κάτοχοι του Ναού, που είναι ΡωμαιοΚαθολικοί). Μέσα στο Ναό
αυτό υπάρχει μέχρι σήμερα και ο τάφος της Βυζαντινής Πριγκίπισσας
Θεοφανούς. Στην πόλη της Κολωνίας υπάρχει πλατεία και οδός με το όνομα
της Θεοφανούς, κι επίσης και Σύλλογος Φίλων της Θεοφανούς.
Το ιστορικό της Θεοφανούς και του Ναού έχουν περίπου ως εξής:
Στα τέλη του 10 αι. μ.Χ. οι σχέσεις Ανατολής και Δύσης περνούσαν από κρίση. Βασική αιτία ήταν οι κτήσεις του Βυζαντίου στη Νότια Ιταλία, τις οποίες διεκδικούσε ο Αυτοκράτορας της Γερμανίας Όθων ο Α΄, ο επονομαζόμενος Μέγας. Αφού οι πολεμικές συγκρούσεις δεν έφερναν αποτέλεσμα, τελικά οι αντίπαλοι αποφάσισαν να δώσουν χώρο στη διπλωματία.
Στα τέλη του 10 αι. μ.Χ. οι σχέσεις Ανατολής και Δύσης περνούσαν από κρίση. Βασική αιτία ήταν οι κτήσεις του Βυζαντίου στη Νότια Ιταλία, τις οποίες διεκδικούσε ο Αυτοκράτορας της Γερμανίας Όθων ο Α΄, ο επονομαζόμενος Μέγας. Αφού οι πολεμικές συγκρούσεις δεν έφερναν αποτέλεσμα, τελικά οι αντίπαλοι αποφάσισαν να δώσουν χώρο στη διπλωματία.
Μετά
από πολλές, διάφορες και πολύχρονες διαβουλεύσεις επιτυγχάνεται
συμφωνία. Μέρος αυτής ήταν και το προξενιό μεταξύ της Πριγκίπισσας
Θεοφανούς (που ήταν θυγατέρα του Αυτοκράτορα Ρωμανού και της Θεοφανούς,
αδελφής του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου) και του γιού του Αυτοκράτορα
Όθωνα του Α΄, ο οποίος ονομάζονταν Όθωνας ο Β΄.
Την
16-χρονη Θεοφανώ ακολουθεί στη νέα της πατρίδα πολυπληθής συνοδεία, την
οποία αποτελούν άνθρωποι της Εκκλησίας, των Γραμμάτων και των Τεχνών,
Άρχοντες και αυλικοί. Μαζί της πήρε και λείψανα Αγίων, για ευλογία στη
νέα της ζωή. Μεταξύ αυτών ήταν και λείψανα του Αγ. Παντελεήμονος. Έτσι
συνέβαλε στο κτίσιμο της εκκλησίας προς τιμήν του Ιαματικού Αγίου στην
Κολωνία.
Ο
γάμος και η στέψη της Θεοφανούς ως αυτοκράτειρας πραγματοποιήθηκαν στις
12 Απριλίου 972, στη Ρώμη, στο Ναό του Αγίου Πέτρου, από τον Πάπα
Ιωάννη ΙΓ΄.
Οι
Γερμανοί εντυπωσιάσθηκαν από την Θεοφανώ. Παρά το νεαρό της ηλικίας της
είχε μόρφωση, καλλιέργεια, αγαθότητα και λεπτή κι ευγενική ανατροφή.
Έτσι κέρδισε γρήγορα τον θαυμασμό και την εκτίμηση των υπηκόων της.
Μάλιστα μετέφερε και εισήγαγε στη γερμανική αυλή την λεπτεπίλεπτη
εθιμοτυπία και την πολυτέλεια του Βυζαντίου, κι επίσης έθεσε τις βάσεις
της μελέτης των Ελληνικών Γραμμάτων.