Όταν ο Πιστός Εν Χριστώ Τω Θεώ Βασιλεύς Αυτοκράτωρ Των Ρωμαίων Βασίλειος Β' έκλεινε τα μάτια και και περνούσε στην Αιωνιότητα, άφηνε πίσω του ένα κράτος υπερδύναμη, με πανίσχυρο στρατό και οικονομία, που κανείς δεν μπορούσε ούτε να σκεφτεί να το απειλήσει.
Η απέραντη Αυτοκρατορία, που τότε τα σύνορά της έφταναν από το σημερινό Ιράν μέχρι λίγα χιλιόμετρα πριν την Ρώμη της Ιταλίας και από την σημερινή Ουκρανία μέχρι το σημερινό Λίβανο, είχε φτάσει στο απόγειο της δύναμής της και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι 46 χρόνια μετά οι μετέπειτα Αυτοκράτορες του Βασιλείου, οι λόγιοι και η αριστοκρατία θα την οδηγούσαν στην καταστροφή του Ματζικέρτ.
Όταν ο Ρωμανός Δ' Διογένης στέφθηκε Αυτοκράτορας, ο στρατός μας ήταν διαλυμένος και τίποτα δεν θύμιζε τις ένδοξες μεραρχίες του Βουλγαροκτόνου, του Τσιμισκή και του Νικηφόρου Φωκά.
Οι σελτζούκοι, ένα τουρκικό φύλο ληστών από τις στέπες της Μογγολίας, που περιπλανιώταν απο 'δω και από 'κει κλέβοντας και λεηλατώντας, είχαν καταλάβει την αμυντική ανυπαρξία του Βυζαντίου και ανενόχλητοι εφορμούσαν στα ανατολικά σύνορά μας, αλλά και στη Μικρασιατική ανυπεράσπιστη ενδοχώρα σκορπώντας τον όλεθρο.
Μετά από μια σειρά καταστροφικών αυτοκρατόρων, ο Ρωμανός βρέθηκε ανέλπιστα στο θρόνο της Βασιλεύουσας και η αλήθεια είναι ότι προσπάθησε να κάνει όσα δεν είχαν κάνει όλοι οι άλλοι μαζί.
Ο στρατός του Βυζαντίου είχε καταντήσει ένα θλιβερό θέαμα με αγύμναστους, άσχετους και άτολμους στρατιωτικούς παραμελλημένους και αποδυναμωμένους επίτηδες (από την αριστοκρατία και τους λόγιους) με στολές σκισμένες και λειψές.
Ο Ρωμανός προσπαθώντας να σταματήσει τις σφαγές και τα ποτάμια αίματος ξεκίνησε με αυτόν τον στρατό που παράλαβε και η αλήθεια είναι, θα είχε καλύτερη κατάληξη, αν δεν τον είχαν προδώσει σε εκείνη την τελευταία μάχη στο Ματζικέρτ.
Ενώ κέρδιζε στην αρχή και οι τούρκοι πανικόβλητοι έτρεχαν να σωθούν εγκαταλείποντας το πεδίο της μάχης, ο Ρωμανός έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του, ένα λάθος που το πληρώνουμε μέχρι σήμερα.
Πιστεύοντας ότι παρόλη την υποχώρηση των σελτζούκων κάπου υπήρχε κρυμμένη τουρκική εφεδρεία, ο Ρωμανός έδωσε διαταγή οπισθοχώρησης.
Έκπληκτοι οι στρατιώτες και το ιππικό υπάκουσαν παραξενεμένοι μη μπορώντας να καταλάβουν, τι συνέβαινε.
Την ίδια ώρα ο μοχαμέτ μπιν νταούντ τσαγκρί, ο σουλτάνος των σελτζούκων, βλέποντας αυτό το ανέλπιστο δώρο έδωσε διαταγή αντεπίθεσης.
Οι βυζαντινοί, που τώρα οπισθοχωρούσαν, είδαν τους τούρκους να αντεπιτίθενται και η απορία για την εντολή του Αυτοκράτορά τους μετατράπηκε σε πανικό.
Βλέποντας τώρα το λάθος του ο Ρωμανός έδωσε εντολή στην βυζαντινή εφεδρεία, που περίμενε λίγο πιο πίσω, να επέμβει και να σώσει την μάχη, όμως ο επικεφαλής αυτός στρατηγός της εφεδρείας είχε πάρει άλλες εντολές από τους εχθρούς του Ρωμανού (τους ίδιους, που είχαν καταστρέψει όλα αυτά τα χρόνια την Αυτοκρατορία). Δίνοντας εντολή να μην επέμβουν και αφήνοντας μόνο του το στρατό, που τώρα υποχωρούσε πανικόβλητος, έφυγε με την εφεδρεία προδίδοντας την Πατρίδα και τον Αυτοκράτορα.
Λίγο μετά, όλα είχαν τελιώσει.
Οι τούρκοι θα έμεναν στα κατακτημένα αυτά εδάφη και δημιουργώντας διάφορα εμιράτα (δες ΕΔΩ) θα πολλαπλασιάζονταν μέχρι την τελική τους επικράτηση τέσσερις αιώνες μετά.
Γιώργος Θαλάσσης
yiorgosthalassis.blogspot.com