Η περίπτωση του ζεύγους Τσοχατζόπουλου - Σταμάτη αποτελεί ίσως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα - πρότυπο της ακόρεστης πείνας για χρήμα, εξουσία και επίδειξη, που χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή και ένα σύστημα εξουσίας το οποίο σήμερα πνέει τα λοίσθια.
Διαβάζοντας τις σημειώσεις του πρώην υπουργού μένει κανείς με την εντύπωση ότι ο παρ’ ολίγον αρχηγός και ηγέτης του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος δεν έκανε τίποτε άλλο στην πολιτική του σταδιοδρομία από το να μετρά λεφτά, να στήνει διαγωνισμούς, να αγοράζει ακίνητα, να δημιουργεί υπεράκτιες εταιρείες και να… επενδύει στη μεγάλη ζωή.
Mε ξένα… κόλλυβα
Για όσους τον γνώριζαν από τότε που άρχισε το μεγάλο πάρτι των εξοπλισμών μετά την υπόθεση των Ιμίων (1996) κι ακόμη παλιότερα, ο Άκης ήταν άνετος, γαλαντόμος, με το καλό του ντύσιμο, με μάτι που… κοίταζε την καλή ζωή και τις όμορφες γυναίκες. Όσοι τον γνώριζαν καλύτερα, από τότε ήξεραν ότι ο «άρχοντας» που βόλευε γνωστούς και φίλους, όλο και έκανε τα κουμάντα για την πάρτη του. Ωστόσο, μόνο οι πολύ μυημένοι είχαν μια κάποια εικόνα από αυτό που σήμερα αποκαλύπτεται… Κανείς όμως δεν ασχολήθηκε με την υπόθεση του Άκη, καθώς, όπως είπαμε, ήταν η εποχή που οι σκύλοι διάλεγαν τα λουκάνικα, ήταν η εποχή που κάποιοι «μαζί τα έτρωγαν», ήταν η εποχή που οι… νόμοι περί ευθύνης υπουργών είχαν φροντίσει και για το κουκούλωμα…
Προφανώς κουκουλωμένος και άνετος ένιωθε ο Άκης, ο οποίος φρόντιζε τις δουλειές του με επισκέψεις και τηλεφωνήματα στο υπουργείο Άμυνας (ποιος ξέρει τι εκκρεμότητες και με ποιους είχε;) μέχρι και λίγο καιρό πριν από την προφυλάκισή του. Η άνεσή του αποκαλύπτεται και από τα εξωφρενικά έξοδα της μεγάλης ζωής, που αρμόζει σε μεγαλοβιομήχανο και όχι σε… διάκονο της σοσιαλιστικής πολιτικής υπέρ του λαού.
Όσα έχουν βγει στη φόρα για τις αγορές και τα ταξίδια της συζύγου του και του ίδιου, για τα σπίτια στην Αρεοπαγίτου και αλλού, για τους λογαριασμούς και τις κινήσεις του μαύρου χρήματος, αφήνουν τον κόσμο με ανοιχτό το στόμα και με… δύο απορίες: Πόσα τελικά είναι τα μαύρα λεφτά που διακινήθηκαν από τον Άκη και την παρέα του; Είναι άραγε αυτή η μόνη διεφθαρμένη παρεούλα του μεταπολιτευτικού πολιτικού μας συστήματος που καταρρέει;
Η τελευταία διετία
Αυτό που αναδεικνύεται από τα ημερολόγια των δύο τελευταίων ετών 2010 -2011 – τα οποία έχουν κατασχεθεί με εισαγγελική εντολή – του πάλαι ποτέ πανίσχυρου υπουργού του ΠΑΣΟΚ είναι η άοκνη προσπάθειά του να εκκαθαρίσει παλιές δουλειές που είχε με τον πρώην συνεργάτη του Γιάννη Σμπώκο. Η εντύπωση που δημιουργείται από την ανάγνωση των σημειώσεων του Άκη, είναι ότι ο πρώην υπουργός ξέρει ότι έχει να λαμβάνει από μαύρο χρήμα από μεγάλες εξοπλιστικές δουλειές, το οποίο χάθηκε στους λαβυρίνθους των παράκτιων εταιρειών. Όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται με τα σημειώματά του, ακόμη και λίγο πριν από τη σύλληψη, έχει να λαμβάνει από τον πρώην στενό του συνεργάτη τα… δεδουλευμένα.
Στις προσωπικές του σημειώσεις ο Τσοχατζόπουλος περιγράφει συναντήσεις του με πρόσωπα από πολλούς χώρους - δημοσιογράφους, πολιτικούς, νομικούς, αντεισαγγελείς, διευθύνοντες συμβούλους τραπεζών, καθηγητές πανεπιστημίων με ειδικότητα στα Χρηματοοικονομικά και φυσικά με επιχειρηματίες διεθνούς εμβέλειας… Προσπαθούσε, πέρα από τις συνήθεις συναντήσεις υπηρεσιακού χαρακτήρα στο πλαίσιο των υπουργικών του καθηκόντων, να χειριστεί τόσο σε οικονομικό - δικαστικό επίπεδο τις υποθέσεις του όσο και σε επικοινωνιακό.
Βλέπουμε λοιπόν στα σημειωματάριά του την καθημερινή επικοινωνία με άλλους συγκατηγορούμενους, όπως με τη λογίστριά του, τη Φρόσω, τον Ζήγρα και την κόρη του Αρετή. Δεν λείπουν βέβαια και «περίεργα» κλεισμένα ραντεβού, όπως αυτά με τους ιδρυτές του μεγαλύτερου παλαιστινιακού κατασκευαστικού κολοσσού Said Kho ury, καθώς και με τον πρόεδρο της μεγαλύτερης κατασκευαστικής ακινήτων Tawfiq Khoury, αλλά και επικοινωνίες με την προϊσταμένη της ισλαμικής τράπεζας Islamic Ban k BisB.
Εντύπωση προκαλούν και τα κλεισμένα τηλεφωνικά ραντεβού που είχε με τις εταιρείες SRM (διαχείριση δαπανών προμηθειών), Flexis (διεθνής εταιρεία σχεδιασμού εταιρειών) και Eisete (βιομηχανία αντλιών και βιοκαυσίμων).
Ακόμη και με την πρώτη ματιά διαφαίνεται ένας πολύπλοκος ιστός off shore εταιρειών, μέσω των οποίων ίσως να ξεπλύθηκαν τα ποσά για υποβρύχια που έγερναν, για μίζες από συμβάσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων...
Άκης καρφώνει Τσοχατζόπουλο
Ο – όχι και τόσο καλά – κρυμμένος θησαυρός αρχείων και σημειώσεων του Άκη Τσοχατζόπουλου έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την επικαιρότητα των τελευταίων ημερών, ίσως περισσότερο κι από τα ίδια τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Πολλοί χρεώνουν στον πρώην πανίσχυρο υπουργό του ΠΑΣΟΚ απερισκεψία ενώ άλλοι, εμμονή.
Εικασίες μπορούν να γίνουν πολλές, ωστόσο αυτό που προκύπτει από τα στοιχεία, από τη «δράση» του – η οποία συνεχίστηκε ακόμη και μετά την έναρξη των ερευνών της Δικαιοσύνης – αλλά κι από τις πρόσφατες δηλώσεις του, είναι πως ο Άκης ποτέ δεν πίστεψε πως θα μπορούσε να τον αγγίξει η δικαστική διερεύνηση.
Ο ίδιος, εξάλλου, στις δημόσιες παρεμβάσεις του ακόμα και μετά την προφυλάκισή του εμμένει στη γραμμή της «πολιτικής δίωξης», η οποία με την καταιγίδα των καθημερινών αποκαλύψεων χάνει πόντους – αν δεν έχει ξηλωθεί ήδη.
Ουσιαστικά, εξακολουθεί να ελπίζει πως μια επικοινωνιακή διαχείριση του σκανδάλου ίσως να είναι αρκετή για να γλιτώσει ό,τι απέμεινε από τη ζωή του ή έστω κάτι από το πολιτικό παρελθόν του...
Σε ένα από τα δεκάδες ιδιόχειρα σημειώματα που κατασχέθηκαν από τις αρχές, ο πρώην υπουργός παρουσιάζεται δυσαρεστημένος για την τροπή που έχει πάρει η δικαστική έρευνα.
«Πλάνο αποκατάστασης»
«Η κατάσταση έχει αλλάξει, εγώ θα βρίσκομαι τώρα για μια διετία κατηγορούμενος για ξέπλυμα και δωροδοκία στην Εισαγγελία» σημειώνει, ενώ παράλληλα σκιαγραφεί τους μελλοντικούς του στόχους λέγοντας πως τον ενδιαφέρει να «ασκήσει μαζί με άλλους μια νέα παρέμβαση στην ελληνική κοινωνία».
«Να τελειώσω με τη Δικαιοσύνη, να ξαναβγώ στην κοινωνία και στους πολίτες και να ξαναβγώ στην οικονομία ως σύμβουλος» γράφει χαρακτηριστικά.
Μπορεί στο παραπάνω έγγραφο ο Άκης να εμφανίζεται αποπροσανατολισμένος ως προς το βάθος των ερευνών, ωστόσο είχε σαφές πλάνο των επόμενων κινήσεών του.
Συγκεκριμένα, νέα στοιχεία από το περίφημο αρχείο αποκαλύπτουν εμπλοκή δημοσιογράφου με το όνομα «Νίκος», ο οποίος θα αναλάμβανε εργολαβικά να αποκαταστήσει τη δημόσια εικόνα του πρώην υπουργού, αντί 270.000 ευρώ.
Στο ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των δύο πλευρών αναφέρονται τα εξής: «Η μηνιαία αμοιβή μας (εμένα και του συνεργάτη μου) θα ανέρχεται στο ποσό των 15.000 ευρώ τον μήνα καθαρά, ήτοι για 18μηνη συνεργασία 270.000 ευρώ».
«Το χρονικό πλαίσιο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος μας, δηλαδή η αποκατάστασή σου, θεωρούμε ότι είναι 18 μήνες» υπογραμμίζεται, ενώ γίνεται ειδική μνεία στο ποσοστό της προκαταβολής (30%) που πρέπει να δοθεί.
Εκτός αυτού, ο πρώην υπουργός φαίνεται πως όχι μόνο αποζητούσε επικοινωνιακή χείρα βοηθείας, αλλά «παρήγγειλε» και δύο δημοσκοπήσεις αξίας 8.000 ευρώ για να την… ενισχύσει.
Σφίγγει ο κλοιός
Τα επτά ντοσιέ που αποτελούσαν το προσωπικό ημερολόγιο του πρώην υπουργού επιτρέπουν στη Δικαιοσύνη να «δέσει» τις κατηγορίες εις βάρος του, παρ’ όλα αυτά, ακόμα και πριν από τις τελευταίες αποκαλύψεις, ο κλοιός είχε στενέψει απελπιστικά, ενώ και οι ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό δυσχέραναν τη θέση του.
Οι εισαγγελικές αρχές σε Γερμανία και Ρωσία έχουν σε περίοπτη θέση το όνομα «Τσοχατζόπουλος» για δύο υποθέσεις (TOR 1 - υποβρύχια). Την ίδια ώρα, τα δυο πρώην στελέχη της Ferrostaal στο Μόναχο - που καταδικάστηκαν σε δύο χρόνια φυλάκιση για μίζες ύψους 62 εκατομμυρίων ευρώ -έδειξαν «αξιωματούχους του υπουργείου Εθνικής Άμυνας».
Επίσης, σύμφωνα με την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», η οποία επικαλείται τις σημειώσεις, ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας απαιτεί ποσό δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ - προϊόν παράνομων δραστηριοτήτων - από τον πρώην συνεργάτη του και πρώην διευθυντή Εξοπλισμών, Γιάννη Σμπώκο. Όσον αφορά τη λειτουργία των off shore εταιριών τις οποίες διαχειρίζονταν ο ξάδελφός του και επίσης προφυλακισμένος Ν. Ζήγρας, από την αξιολόγηση των έως τώρα στοιχείων απορρέει πως ο ίδιος γνώριζε πλήρως τον τρόπο λειτουργίας τους αλλά και το σύστημα μέσω του οποίου γινόταν το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Σημαντικό ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη διαδραμάτισε το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών που έκανε η «Αρχή για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες».
Παράλληλα, οι υπόγειες διασυνδέσεις των off shore εταιρειών με τις αγοραπωλησίες στο Βατοπέδι, αλλά και οι σατανικές συμπτώσεις του τρίπτυχου: Κύπρος - Εφραίμ - οff shore, οδηγούν στο συμπέρασμα πως δεν ήταν τυχαίο ότι οι δύο πέρασαν από το ίδιο κελί του Κορυδαλλού.
Τέλος, η… ροπή του στις επενδύσεις ακινήτων (οικόπεδα και σπίτια), οι συνεχείς αποκαλύψεις για τη - χωρίς αιδώ - σπάταλη ζωή του ζευγαριού, αλλά και η εν εξελίξει έρευνα που πιθανώς θα φέρει στην επιφάνεια νέα επιβαρυντικά στοιχεία, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για τον πρώην υπουργό.
Θα ζητηθούν διευκρινίσεις
Η ελληνική Δικαιοσύνη έχει αργήσει στην απόδοση ευθυνών, όμως η αλήθεια είναι πως ο Άκης μοιάζει με το παγόβουνο που βύθισε τον «Τιτανικό»: Αυτό που φαίνεται προς το παρόν είναι μόνο η κορυφή.
Στο μικροσκόπιο της έρευνας αναμένεται να τοποθετηθούν δεκάδες πολιτικά και μη πρόσωπα.
Σύμφωνά με πληροφορίες, τις προσεχείς ημέρες ίσως κατατεθούν νέα αιτήματα δικαστικής συνδρομής για άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών στο εξωτερικό, ενώ είναι δεδομένο πως ο ανακριτής Γαβριήλ Μαλλής θα καλέσει σε συμπληρωματική απολογία τον πρώην υπουργό, για να ζητήσει διευκρινίσεις σχετικά με τις χειρόγραφες σημειώσεις, αλλά και για τα χρήματα που ζητά από τον πρώην συνεργάτη του Γ. Σμπώκο.
Διά ταύτα…
Παρά το τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο ισχύει ακόμη και όταν τα στοιχεία είναι συντριπτικά, όπως στην περίπτωση του Τσοχατζόπουλου, αυτή η υπόθεση έχει κάποια ιδιαίτερα και έντονα χαρακτηριστικά τα οποία δεν πρέπει να διαφύγουν την προσοχή της ελληνικής κοινωνίας, έστω κι αν υπάρχει ο κίνδυνος να αδικηθεί κάποιος από τους εμπλεκομένους. Δεν μπορεί, λοιπόν, παρά να συμφωνήσουμε ότι:
♦ Ο Τσοχατζόπουλος ήταν στην κορυφή της πολιτικής πυραμίδας, λίγο έλειψε να είναι ο πρωθυπουργός της χώρας.
♦ Το μαύρο χρήμα με το οποίο γέμισε λογαριασμούς παράκτιων εταιρειών και αγόρασε σπίτια και εταιρείες, προέρχεται από δάνεια της χώρας για εξοπλιστικές δαπάνες.
♦ Τα εξοπλιστικά προγράμματα θα έπρεπε να εκτελούνται με βάση τις ανάγκες της άμυνας της χώρας και όχι με γνώμονα το ύψος της μίζας.
♦ Η αδυναμία της πολιτείας να αντιληφθεί εγκαίρως και να αντιμετωπίσει μια κολοσσιαίων διαστάσεων υπόθεση σαν αυτή δημιουργεί τη βάσιμη υποψία ότι πρόκειται για μια μόνο από τις πολλές παρόμοιες υποθέσεις…
Δηλαδή… για το παγάκι της κορυφής του παγόβουνου της διαφθοράς της ελληνικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας…
topontiki
eleftheriskepsii