Κάποτε
πήγε ένας μοναχός σ` ένα κελί που ήταν καθαρό, περιποιημένο, αρχοντικό επίσημο.
Είπε: Όπως είναι η καρδιά του Γέροντα έτσι είναι και το κελί του.
Πήγε
σ` ένα άλλο που ήταν ακατάστατο, αραχνιασμένο κι άνω κάτω. Είπε: Ο Γέροντας
είναι καλός, ασχολείται συνέχεια με τα πνευματικά, και δεν έχει καθόλου καιρό
για τα υλικά.
Ήταν αγαθός ο μοναχός αυτός και τα έβλεπε όλα
όμορφα.
Ότι
είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό βρίσκεις.