Η δική του δεξαμενή των καταθέσεων, που μέχρι πριν λίγα χρόνια, φάνταζε ανεξάντλητη, φαίνεται πλέον να στερεύει. Υπολογίζεται ότι καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσης, που ξεκίνησε τέλος του 2009, από τους ....
καταθετικούς λογαριασμούς «πέταξαν» πάνω από 75 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, όσοι πιστεύουν πως «αυτό ήταν» και πως «ό,τι ήταν να φύγει, έφυγε» κάνουν ένα μοιραίο λάθος. Σύμφωνα με συνήθως καλά ενημερωμένες τραπεζικές πηγές, αυτό που φοβούνται τώρα οι διοικήσεις των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων, είναι μήπως γίνουν μαζικές αναλήψεις από λογαριασμούς που διατηρούν οι επιχειρήσεις στις τράπεζες, για να τακτοποιούν θέματα όπως οι μισθοδοσίες, τα λειτουργικά έξοδα, η έκδοση εγγυητικών επιστολών κλπ.
Υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; Πχ, στην περίπτωση που αποφασιζόταν η μετακίνηση της έδρας εκτός συνόρων, τότε και οι λογαριασμοί αυτοί θα έπρεπε να πάνε στη χώρα της νέας έδρας. Και γιατί να γίνει αυτό; Για να διασφαλίζονται εγγυητικές τραπεζών που τις αποδέχονται οι ξένοι εταίροι.
Σήμερα κανείς τρίτος εμπορικός συνεργάτης δεν παίρνει εγγυητικές ελληνικής τράπεζας, από φόβο. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα.
Παράλληλα θα διασφαλίζονταν ότι οι υπάλληλοι και οι εργαζόμενοι της εταιρείας στην Ελλάδα θα συνέχιζαν να πληρώνονται κανονικά, ό,τι κι αν συνέβαινε, όπως και όλες οι άλλες υποχρεώσεις εντός των συνόρων.
Το τελευταίο διάστημα το κύμα φυγής των επιχειρήσεων, σε επίπεδο έδρας, προς το εξωτερικό, παίρνει συνεχώς διαστάσεις. Προς το παρόν, δεν έχει μετατραπεί σε τάση, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα γίνει στο μέλλον.
http://voria.gr