ΗΠΑ, η οποία παίζει τον βασικό ρόλο στο σύστημα προειδοποίησης της πυραυλικής επίθεσης.
Αυτή η απειλή μπορεί να δημιουργηθεί, λένε, είτε μέσω της κατασκευής νέων αναβαθμισμένων αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων τύπου S-500 κλπ είτε μέσω της ανάπτυξης των συστημάτων λέιζερ εναέριας βάσης,(αερομεταφερόμενο» λέιζερ) ικανών να εξολοθρεύουν τον οπτικό εξοπλισμό των δορυφόρων των ΗΠΑ.Δηλαδή να »τυφλώσουν» τα μάτια των αμερικανικών δορυφόρων που – μαζί μετα ραντάρ- καθοδηγούν με πληροφορίε τα βλήματα της »αντιπυραυλικής ασπίδας»!Το σχέδιο αυτό είναι, λένε, πολύ λιγότερο φιλόδοξο και πολύ πιο ρεαλιστικό από τις αμερικανικές προσπάθειες κατασκευής αντιπυραυλικού λέιζερ.
Σε περίπτωση που η Ρωσία θα καταφέρει πραγματικά να δώσει παρόμοια απάντηση ( να απειλήσει δηλαδή) στο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, τότε οι προτάσεις της για τη δημιουργία κοινού ρωσοΝΑΤΟικού συστήματος (με τη χρήση ρωσικών ραντάρ πρόωρης προειδοποίησης) θα αποκτήσουν πολύ μεγαλύτερο βάρος. Σ΄αυτές τις συνθήκες – υποστηρίζεται από τους εισηγητές της ιδέας- το ΝΑΤΟ θα βρεθεί μπροστά στο δίλημμα να επιλέξει ανάμεσα στον κίνδυνο εξουδετέρωσης του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας στο σύνολό του ή την αναβάθμιση του επιπέδου αποτελεσματικότητάς του σε συνεργασία με τη Ρωσία.
Για ναδείξουν πόσο ισχυρότερη είναι η πρότασή τους οι υποστηρικτές αυτής της άποψης αναφέρουν ότι η εμφάνιση των βλημάτων/συστημάτων Iskander-M στις δυτικές περιοχές της Ρωσίας δεν αποτελεί τέτοια απάντηση. Είναι απλώς, λένε, ένα νέο στάδιο ανάπτυξης των στρατιωτικών υποδομών κοντά στα ρωσικά σύνορα.Δηλαδή τα »σκληρά» μέτρα ακολουθούν…
Να σημειωθεί ότι η Ρωσία συνεχίζει ,σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, την κατασκευή όπλων λειζερ αντιπυραυλικού προορισμού- κάτι που ως σ΄χεδιο είχε ξεκινήσει επί ΕΣΣΔ πτόγραμμα omega
prionokordela