(...)Κάποιος από τους ιερείς πολύ ηλικιωμένος του είπε τότε:
"Σόλων, Σόλων, σεις οι Έλληνες είσθε αιωνίως παιδιά, κανείς Έλλην δεν είναι γέρων". Ο Σόλων άμα ήκουσε αυτά, του είπε: "Πώς γίνεται αυτό, τί εννοείς με αυτά που λέγεις;". Και εκείνος απήντησεν: "Όλοι είσθε νέοι κατά την ψυχήν, διότι δεν έχετε μέσα εις την ψυχήν σας καμίαν παλαιάν γνώσιν διά την αρχαίαν παράδοσιν, ούτε και κανένα μάθημα παλαιόν από την πολυκαιρίαν.
(...) Όσαν λοιπόν είπες προηγουμένως, Σόλων, διά τας ιδικάς σας παραδόσεις περί γενεαλογιών, ελάχιστα διαφέρουν από παιδικά παραμύθια, διότι σεις ενθυμείσθε μόνον ένα κατακλυσμόν της γης μολονότι προηγουμένως έχουν γίνει πολλοί, κατόπιν δε γνωρίζετε ότι εις την χώραν σας έζησε το πλέον ωραιότερον και το πλέον καλύτερον ανθρώπινον γένος, από το οποίον κατάγεσαι και εσύ και οι συμπολίται σου, διότι τέλος πάντων διεσώθη ολίγον σπέρμα, Εσείς όμως το εξεχάσατε, διότι και οι απόγονοι των διασωθέντων επί πολλάς γενεάς απέθνησκον χωρίς να γνωρίζουν να γράφουν.
Διότι κάποτε Σόλων, πριν από τον μεγάλον κατακλυσμόν, η σημερινή πόλις των Αθηναίων υπήρξεν αρίστη εις τον πόλεμον και γενικώς εις την διακυβέρνησίν της ήτο τελεία. Εις την πόλιν εκείνην λέγεται ότι έγιναν κάλλιστα έργα και διεμορφώθησαν τα πλέον άριστα πολιτεύματα από όσα ημείς έχομεν ακούσει ότι υπήρξαν επί της γης".
(...) Λέγουν δηλαδή τα βιβλία μας, πόσην
εχθρικήν δύναμιν κατέστρεψε κάποτε η πόλις σας, δύναμιν, η οποία με
αλαζονείαν, αφού εξώρμησεν από έξω, από τον Ατλαντικόν ωκεανόν, επήρχετο
ταυτοχρόνως κατά της Ευρώπης και της Ασίας. Διότι τότε το εκεί πέλαγος
ημπορούσε κανείς να το περάση, επειδή εις την είσοδόν του, την οποίαν
σεις ονομάζετε στήλας του Ηρακλέους, είχε μίαν νήσον, η νήσος αυτή ήτο
μεγαλύτερα από την Λιβύην και την Ασίαν ηνωμένας και απ' αυτήν
εκκινούντες οι τότε άνθρωποι ηδύναντο να αποβιβασθούν εις τας άλλας
νήσους και από αυτάς κατόπιν εις ολόκληρον την απέναντι ήπειρον την ,
ευρισκομένην γύρω από τον αληθινόν εκείνον ωκεανόν. Διότι τα μέρη αυτά
που ευρίσκονται εντεύθεν του στομίου που ανεφέραμεν, φαίνονται σαν λιμήν
με κάποιαν στενήν είσοδον και η ξηρά που το περικλείει πολύ
δικαιολογημένα και αληθώς δύναται να ονομασθή ήπειρος.
Εις την νήσον λοιπόν αυτήν
Ατλαντίδα ωργανώθη μεγάλη και αξιοθαύμαστος δύναμις βασιλέων, η οποία
εκυριάρχει εις ολόκληρον την νήσον καθώς και εις πολλάς άλλας νήσους και
τμήματα της ηπείρου εκτός τούτων οι βασιλείς εκείνοι εξουσίαζον, από τα
εντεύθεν του στομίου μέρη, την Λιβύην μέχρι της Αιγύπτου και την
Ευρώπην μέχρι της Τυρρηνίας.
Ολόκληρος λοιπόν η δύναμις
αυτή, αφού συνεκεντρώθη και ενοποιήθη, επεχείρησε τότε με μίαν εξόρμησίν
της να υποδουλώση και τον ιδικόν μας τόπον και τον ιδικόν σας και
ολόκληρον τον εντεύθεν του στομίου. Την εποχήν εκείνη, Σόλων η δύναμις
της πόλεώς σας ανεδείχθη εξαιρετική μεταξύ όλων των ανθρώπων και εξ'
αιτίας της αρετής της και εξ' αιτίας της ανδρείας της. Διότι αφού
εξεπέρασεν όλους κατά την . ανδρείαν και τας πολεμικάς τέχνας, είτε
αρχηγεύουσα των Ελλήνων είτε και τελείως μόνη της, κατ' ανάγκην, διότι
οι άλλοι την εγκατέλειψαν, αφού έφθασεν εις το χείλος της καταστροφής,
κατενίκησε τους επιδρομείς, έστησε τρόπαια εναντίον των ημπόδισε να
υποδουλωθούν όσοι ακόμη δεν είχον υποδουλωθεί και απελευθέρωσε χωρίς
καμία αξίωση, όλους ημάς τους άλλους που είμεθα εντεύθεν των Ηρακλείων
στηλών.
Μετά παρέλευσιν αρκετού χρόνου
όμως έγιναν φοβεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και εντός ενός τρομερού
ημερονυκτίου ολόκληρος ο στρατός σας ετάφη εις την γην και εξηφανίσθη
επίσης βυθισθείσα εις την Θάλασσαν η νήσος Ατλαντίς.
Δι'
αυτό ακριβώς και τώρα το μέρος εκείνο του ωκεανού είναι αδιάβατον και
αδιερεύνητον, διότι εμποδίζει ο πολύ ολίγον υπό την επιφάνειαν της
Θαλάσσης πηλός, τον οποίον εδημιούργησεν η νήσος, όταν κατεβυθίσθη”.
Από τον "Τίμαιο" του Πλάτωνα 22-25