Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Το μέλλον της ρωσικής αεροπορίας καταστρώματος

Η έκθεση του Ινστιτούτου Ερευνών Προβλημάτων Ειρήνης της Στοκχόλμης (SIPRI) για το παγκόσμιο εμπόριο όπλων, που δημοσιεύθηκε, επιβεβαιώνει τη θέση της Ρωσίας ως ενός από τους κορυφαίους προμηθευτές εξοπλισμών.
Μεταξύ των μεγάλων συμβάσεων των τελευταίων μηνών ήταν και εκείνη για την προμήθεια 24 μαχητικών καταστρώματος MiG-29K/KUB. Ταυτοχρόνως η Ρωσία διευρύνει την παρουσία της στις πιο δραστήριες αγορές, της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας-Ειρηνικού.

Έως πρόσφατα, ωστόσο, οι εξαγωγές όπλων έλυναν μόνο το πρόβλημα της συντήρησης της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας, μάλιστα συχνά η εκτέλεση των παραγγελιών για εξαγωγή έβλαπτε τις παραγγελίες για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας. Τώρα το μερίδιο των αγορών για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας αυξάνεται.

Η σύμβαση για την αγορά των 24 MiG-29K/KUB καταστρώματος ήταν η πρώτη την τελευταία εικοσαετία παραγγελία για Μιγκ από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας. Είκοσι MiG-29K και τέσσερα MiG-29UB πρέπει να παραδοθούν στο ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό μεταξύ 2013-15. Μ’ αυτά θα αντικατασταθούν τα μαχητικά Su-33, που ανήκουν στο μοναδικό προς το παρόν στη Ρωσία αεροπορικό σμήνος σε πλοίο, τα αεροσκάφη του οποίου πραγματοποιούν πτήσεις από το βαρύ αεροπλανοφόρο καταδρομικό «Ναύαρχος Kουζνετσόφ».

Εάν όλα πάνε όπως αναμένεται, τότε οι πρώτες πτήσεις από κατάστρωμα τα αεροσκάφη αυτά θα τις εκτελέσουν όχι νωρίτερα από το 2017, αφού πρώτα το αεροπλανοφόρο ολοκληρώσει τη γενική επισκευή του (που πρέπει να ξεκινήσει αυτή τη χρονιά). Το «Κουζνετσόφ» θα αποκτήσει νέο κινητήρα, συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας, ραδιοηλεκτρονικό εξοπλισμό. Η επισκευή και ο εκσυγχρονισμός του θα επιτρέψουν να παραταθεί η διάρκεια της χρήσης του «Kουζνετσόφ» έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030.

Η επιλογή των Μιγκ σύγχυσε πολλούς αναλυτές: έχοντας χάσει το διαγωνισμό για αεροσκάφη καταστρώματος από το Αεροναυπηγικό Γραφείο του Σουχόι ακόμη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και την αρχή της δεκαετίας του 1990, τα Μιγκ επιστρέφουν. Εκσυγχρονισμένοι κινητήρες, πλήρως ανανεωμένος πτητικός εξοπλισμός, αυξημένη χωρητικότητα για καύσιμα και δυνατότητα αεροανεφοδιασμού καθιστούν ένα ελαφρύ μαχητικό τακτικής σε πολλαπλών χρήσεων μηχανή με εντυπωσιακές επιχειρησιακές δυνατότητες.

Εννοείται ότι το εκσυγχρονισμένο μαχητικό καταστρώματος Sukhoi, βασισμένο, ας πούμε, στο πρότυπο του Su-35 θα ήταν ακόμη πιο αποτελεσματικό, όμως η δημιουργία μιας νέας εκδοχής του βαρέος μαχητικού πάνω στην πλατφόρμα του Τ-10 σήμερα δεν έχει πλέον νόημα: θα χρειαστούν αρκετά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων θα έχει ολοκληρώσει τις δοκιμές του το Τ-50, βάσει του οποίου θα κατασκευάζονται διάφορα σκάφη στην προοπτική των επόμενων 30-50 ετών.

Σύμφωνα με πληροφορίες από ενημερωμένες πηγές, αυτό δεν είναι το τελευταίο συμβόλαιο για την αγορά των MiG-29K για το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό. Ο «Κουζνετσόφ» μετά την αναβάθμιση θα είναι σε θέση να μεταφέρει και να εξυπηρετεί περισσότερα από σαράντα αεροσκάφη αυτού του τύπου. Ωστόσο, το ίδιο το γεγονός της αγοράς των Μιγκ, σε συνδυασμό με τη γενική επισκευή του «Κουζνετσόφ» μαρτυρούν τις πιο σοβαρές προοπτικές της αεροπορίας καταστρώματος.

Το γεγονός ότι ο στόλος είναι έτοιμος να δαπανήσει αρκετές δεκάδες δισεκατομμύρια ρούβλια για τον εκσυγχρονισμό του «Kουζνετσόφ» και την αγορά νέων μαχητικών αεροσκαφών, μιλά από μόνο του για το ότι αυτό το οπλικό σύστημα αντιμετωπίζεται ως ελπιδοφόρο και η κατασκευή αεροπλανοφόρων για το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό αποτελεί μέρος των στρατηγικών προθέσεων του Επιτελείου του.
Εφόσον η αεροπορία καταστρώματος αντιμετωπίζεται ως πολλά υποσχόμενο είδος των δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού, τώρα είναι η ώρα να σκεφτούμε τί θα αντικαταστήσει τα MiG, ειδικά μάλιστα σε ένα προωθημένο αεροπλανοφόρο. Και εδώ ουσιαστικά δεν υπάρχουν άλλες επιλογές, εκτός από το ήδη προαναφερθείσα βελτιωμένη εκδοχή του Τ-50, που είναι βαρύ μαχητικό νέας γενιάς και χάρη στην αποτελεσματικότητά του θα αφήσει πολύ πίσω και τα MiG-29 και τα Su-27.

Εάν αυτή η επιλογή αποδειχθεί πραγματικότητα, τότε ήδη από τώρα μπορούμε να πούμε ότι ήδη κάτω από ένα βαρύ μαχητικό θα χρειαστεί και ένα βαρύ αεροπλανοφόρο με εκτόπισμα όχι λιγότερο από 70.000 τόνους. Έτσι θα γινόταν στην εποχή του το «σκοτωμένο» από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στις σκαλωσιές του Ναυπηγείου της Μαύρης Θάλασσας «Ουλιάνοφσκ». Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η μοίρα του διαδόχου του θα είναι πιο ευτυχής.