από την Angela Daly, international legal fellow της EFF
Την Τρίτη 6 Μαρτίου, η Γαλλική Εθνοσυνέλευση ψήφισε ένα νόμο που προτείνει τη δημιουργία ενός νέου βιομετρικού δελτίου ταυτότητας για τους Γάλλους πολίτες με τη δικαιολογία της καταπολέμησης της «υποκλοπής ταυτότητας». Τα δακτυλικά αποτυπώματα και το «ψηφιοποιημένο» πρόσωπο περισσοτέρων από 45 εκατομμυρίων ατόμων στη Γαλλία, θα καταχωρηθούν στη μεγαλύτερη βάση δεδομένων βιομετρικών δεδομένων της χώρας. Η ανακοίνωση του νομοσχεδίου αμέσως προκάλεσε αρνητικές αντιδράσεις. Χθες περισσότερα από 200 μέλη του γαλλικού Κοινοβουλίου έκαναν προσφυγή στο Συνταγματικό Συμβούλιο (Conseil constitutional), αμφισβητώντας τη συμβατότητα του νόμου με τα θεμελιώδη δικαιώματα των Ευρωπαίων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή και του τεκμηρίου της αθωότητας. Το Συνταγματικό Συμβούλιο θα εξετάσει κατά πόσον ο νόμος αυτός είναι αντίθετος προς το Γαλλικό Σύνταγμα.
Με το νέο νόμο δημιουργείται το βιομετρικό δελτίο ταυτότητας που περιλαμβάνει ένα υποχρεωτικό τσιπ το οποίο περιέχει διάφορα στοιχεία προσωπικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των δακτυλικών αποτυπωμάτων, μια φωτογραφία, διεύθυνση κατοικίας, το ύψος και το χρώμα των ματιών. Τα νέα διαβατήρια θα περιλαμβάνουν επίσης βιομετρικά τσιπ. Οι πληροφορίες που θα περιέχουν τα βιομετρικά τσιπ θα αποθηκεύονται και σε κεντρική βάση δεδομένων. Ένα δεύτερο, προαιρετικό τσιπ θα ενσωματωθεί για να δίνει τη δυνατότητα της απευθείας σύνδεσης για έλεγχο ταυτότητας και δυνατότητα ψηφιακής υπογραφής, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και ηλεκτρονικού εμπορίου.
Ο François Pillet, ένας Γάλλος γερουσιαστής, χαρακτήρισε την πρωτοβουλία αυτή ως μια ωρολογιακή βόμβα για τις ελευθερίες των πολιτών, προειδοποιώντας ότι όσοι ενδιαφέρονται για την προστασία των ελευθεριών των πολιτών, πρέπει να σταματήσουν τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα επικίνδυνο, δρακόντειο εργαλείο. Η EFF συμφωνεί απολύτως μαζί του. Πέρυσι, η Privacy International, η EFF και 80 άλλες οργανώσεις πολιτικών ελευθεριών ζήτησαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης να εξετάσει κατά πόσον οι βιομετρικές πολιτικές των κρατών σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα του κάθε Ευρωπαίου. Οι κυβερνήσεις γίνονται όλο και περισσότερο απαιτητικές όσον αφορά την αποθήκευση των βιομετρικών δεδομένων των πολιτών τους στα ενσωματωμένα σε ταυτότητες ή διαβατήρια τσιπ, και σε κεντρικά διατηρούμενες βάσεις δεδομένων της κυβέρνησης κι όλα αυτά χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στα ελευθερίες των πολιτών. Η Εθνική Επιτροπή της Γαλλίας για την πληροφορική και τις Ελευθερίες (CNIL) δημοσίευσε επίσης μια έκθεση επικρίνοντας την δημιουργία την συλλογή κεντρικά, βιομετρικών δεδομένων.
Η Γαλλία δεν έχει αγνό παρελθόν όσον αφορά τις πρωτοβουλίες της για την βιομετρική αναγνώριση. Το 2009, εισήγαγε βιομετρικά διαβατήρια - που αποδείχθηκε ότι είναι μια καταστροφή. Πέρυσι, ο Γάλλος Υπουργός Εσωτερικών παραδέχθηκε ότι το 10 % των βιομετρικών διαβατηρίων σε κυκλοφορία αποκτήθηκαν με απάτη. Επομένως, αποτελεί ειρωνεία το επιχείρημα του νομοσχεδίου ότι η χρήση βιομετρικών στοιχείων είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση της απάτης ταυτότητας.
Οι βιομετρικές βάσεις δεδομένων δημιουργούν νέους κινδύνους μιας και τα δεδομένα τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για λόγους πέραν της υποκλοπής ταυτότητας. Η γαλλική νομοθεσία απαριθμεί ορισμένα εγκλήματα για τα οποία οι αρχές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις βιομετρικές βάσεις δεδομένων για τον εντοπισμό των υπόπτων. Η ιστορία όμως έχει δείξει ότι οι βάσεις δεδομένων στη Γαλλία που δημιουργήθηκαν για ένα σκοπό, έχουν χρησιμοποιηθεί για άλλους: Το 1998 για παράδειγμα, η Γαλλία δημιούργησε μία εθνική βάση δεδομένων DNA των δραστών σεξουαλικών αδικημάτων, αλλά η εμβέλειά της επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει στοιχεία από όσους έχουν καταδικαστεί για άλλες σοβαρές αξιόποινες πράξεις βίας και τρομοκρατίας. Αργότερα, η βάση δεδομένων επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει τα στοιχεία των ατόμων που διέπραξαν ένα ευρύ φάσμα αδικημάτων. Τώρα πλέον για όποιον υπάρχουν υπόνοιες διάπραξης εγκλήματος είναι υποχρεωτικό να υποβάλει δείγμα DNA.
Την Τρίτη 6 Μαρτίου, η Γαλλική Εθνοσυνέλευση ψήφισε ένα νόμο που προτείνει τη δημιουργία ενός νέου βιομετρικού δελτίου ταυτότητας για τους Γάλλους πολίτες με τη δικαιολογία της καταπολέμησης της «υποκλοπής ταυτότητας». Τα δακτυλικά αποτυπώματα και το «ψηφιοποιημένο» πρόσωπο περισσοτέρων από 45 εκατομμυρίων ατόμων στη Γαλλία, θα καταχωρηθούν στη μεγαλύτερη βάση δεδομένων βιομετρικών δεδομένων της χώρας. Η ανακοίνωση του νομοσχεδίου αμέσως προκάλεσε αρνητικές αντιδράσεις. Χθες περισσότερα από 200 μέλη του γαλλικού Κοινοβουλίου έκαναν προσφυγή στο Συνταγματικό Συμβούλιο (Conseil constitutional), αμφισβητώντας τη συμβατότητα του νόμου με τα θεμελιώδη δικαιώματα των Ευρωπαίων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή και του τεκμηρίου της αθωότητας. Το Συνταγματικό Συμβούλιο θα εξετάσει κατά πόσον ο νόμος αυτός είναι αντίθετος προς το Γαλλικό Σύνταγμα.
Με το νέο νόμο δημιουργείται το βιομετρικό δελτίο ταυτότητας που περιλαμβάνει ένα υποχρεωτικό τσιπ το οποίο περιέχει διάφορα στοιχεία προσωπικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των δακτυλικών αποτυπωμάτων, μια φωτογραφία, διεύθυνση κατοικίας, το ύψος και το χρώμα των ματιών. Τα νέα διαβατήρια θα περιλαμβάνουν επίσης βιομετρικά τσιπ. Οι πληροφορίες που θα περιέχουν τα βιομετρικά τσιπ θα αποθηκεύονται και σε κεντρική βάση δεδομένων. Ένα δεύτερο, προαιρετικό τσιπ θα ενσωματωθεί για να δίνει τη δυνατότητα της απευθείας σύνδεσης για έλεγχο ταυτότητας και δυνατότητα ψηφιακής υπογραφής, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και ηλεκτρονικού εμπορίου.
Ο François Pillet, ένας Γάλλος γερουσιαστής, χαρακτήρισε την πρωτοβουλία αυτή ως μια ωρολογιακή βόμβα για τις ελευθερίες των πολιτών, προειδοποιώντας ότι όσοι ενδιαφέρονται για την προστασία των ελευθεριών των πολιτών, πρέπει να σταματήσουν τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα επικίνδυνο, δρακόντειο εργαλείο. Η EFF συμφωνεί απολύτως μαζί του. Πέρυσι, η Privacy International, η EFF και 80 άλλες οργανώσεις πολιτικών ελευθεριών ζήτησαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης να εξετάσει κατά πόσον οι βιομετρικές πολιτικές των κρατών σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα του κάθε Ευρωπαίου. Οι κυβερνήσεις γίνονται όλο και περισσότερο απαιτητικές όσον αφορά την αποθήκευση των βιομετρικών δεδομένων των πολιτών τους στα ενσωματωμένα σε ταυτότητες ή διαβατήρια τσιπ, και σε κεντρικά διατηρούμενες βάσεις δεδομένων της κυβέρνησης κι όλα αυτά χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στα ελευθερίες των πολιτών. Η Εθνική Επιτροπή της Γαλλίας για την πληροφορική και τις Ελευθερίες (CNIL) δημοσίευσε επίσης μια έκθεση επικρίνοντας την δημιουργία την συλλογή κεντρικά, βιομετρικών δεδομένων.
Η Γαλλία δεν έχει αγνό παρελθόν όσον αφορά τις πρωτοβουλίες της για την βιομετρική αναγνώριση. Το 2009, εισήγαγε βιομετρικά διαβατήρια - που αποδείχθηκε ότι είναι μια καταστροφή. Πέρυσι, ο Γάλλος Υπουργός Εσωτερικών παραδέχθηκε ότι το 10 % των βιομετρικών διαβατηρίων σε κυκλοφορία αποκτήθηκαν με απάτη. Επομένως, αποτελεί ειρωνεία το επιχείρημα του νομοσχεδίου ότι η χρήση βιομετρικών στοιχείων είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση της απάτης ταυτότητας.
Οι βιομετρικές βάσεις δεδομένων δημιουργούν νέους κινδύνους μιας και τα δεδομένα τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για λόγους πέραν της υποκλοπής ταυτότητας. Η γαλλική νομοθεσία απαριθμεί ορισμένα εγκλήματα για τα οποία οι αρχές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις βιομετρικές βάσεις δεδομένων για τον εντοπισμό των υπόπτων. Η ιστορία όμως έχει δείξει ότι οι βάσεις δεδομένων στη Γαλλία που δημιουργήθηκαν για ένα σκοπό, έχουν χρησιμοποιηθεί για άλλους: Το 1998 για παράδειγμα, η Γαλλία δημιούργησε μία εθνική βάση δεδομένων DNA των δραστών σεξουαλικών αδικημάτων, αλλά η εμβέλειά της επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει στοιχεία από όσους έχουν καταδικαστεί για άλλες σοβαρές αξιόποινες πράξεις βίας και τρομοκρατίας. Αργότερα, η βάση δεδομένων επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει τα στοιχεία των ατόμων που διέπραξαν ένα ευρύ φάσμα αδικημάτων. Τώρα πλέον για όποιον υπάρχουν υπόνοιες διάπραξης εγκλήματος είναι υποχρεωτικό να υποβάλει δείγμα DNA.
Επιπλέον, το μέτρο –των βιομετρικών βάσεων δεδομένων– δεν είναι αναλογικό, δεδομένου ότι υπάρχουν λιγότερες από 10.000 κατ’ έτος περιπτώσεις πλαστών εγγράφων ταυτότητας που αναφέρθηκαν στη Γαλλία. Είναι δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι αυτό δικαιολογεί τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων και την ψηφιοποίηση του προσώπου περίπου 45 εκατομμυρίων ατόμων και την αποθήκευση αυτών των πληροφοριών σε μια κεντρική βάση βιομετρικών δεδομένων.
Δυστυχώς, φαίνεται ότι μπορεί να υπάρχουν κι άλλα κίνητρα πίσω από αυτό το νομοσχέδιο, εκτός από την πρόληψη της απάτης ταυτότητας. Αρκετά έγγραφα δείχνουν ότι οι γαλλικές εταιρείες κατασκευής έξυπνων καρτών και οι εταιρείες που ειδικεύονται στα βιομετρικά δεδομένα, όπως η Morpho, Oberthur, Thales, και η Gemalto (έχει αναλάβει την Τουρική Κάρτα του Πολίτη), έχουν σε μεγάλο βαθμό ασκήσει πιέσεις για τη δημιουργία ενός Εθνικού Βιομετρικού Δελτίου Ταυτότητας, ως μέσο για τη δημιουργία εσωτερικής αγοράς για τις εταιρείες τους. Ο γερουσιαστής Jean-René Lecerf, ο οποίος εισήγαγε το νομοσχέδιο, δήλωσε χωρίς περιστροφές, ότι ενώ οι γαλλικές επιχειρήσεις είναι εταιρείες-ηγέτες στην παγκόσμια αγορά των βιομετρικών τεχνολογιών, δεν πωλούν τίποτα στην εγχώρια αγορά. Ισχυρίζεται ότι αυτό συνιστά εξαγωγικό μειονέκτημα σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές τους που έχουν την έδρα τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το EFF παροτρύνει το Συνταγματικό Συμβούλιο (Conseil constitutionnel) να εξετάσει τις αρνητικές επιπτώσεις του νέου νόμου για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των γάλλων πολιτών, και ιδιαίτερα να επισημάνει το γεγονός ότι αυτό το μέτρο είναι δυσανάλογο σε σχέση με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Επιπλέον, οι χαμηλές επιδόσεις της Γαλλίας όσον αφορά τα βιομετρικά διαβατήρια και το γεγονός ότι η χρήση των βάσεων δεδομένων επεκτάθηκε πολύ πέρα από τον αρχικό σκοπό τους, δεν αποτελούν καλό οιωνό για την επιτυχία αυτού του νέου νόμου. Αυτός ο επεμβατικός νόμος φέρνει αδικαιολόγητη επέμβαση στην ιδιωτική ζωή των πολιτών. Το Συνταγματικό Συμβούλιο (Conseil constitutionnel) θα πρέπει να απορρίψει αυτόν τον νόμο ως αντισυνταγματικό.
"A Time Bomb For Civil Liberties": France Adopts a New Biometric ID Card
On Tuesday March 6, the French National Assembly (Assemblée Nationale) passed a law proposing the creation of a new biometric ID card for French citizens with the justification of combating “identity fraud”. More than 45 million individuals in France will have their fingerprints and digitized faces stored in what would be the largest biometric database in the country. The bill was immediately met with negative reactions. Yesterday more than 200 members of the French Parliament referred it to the Conseil constitutional, challenging its compatibility with Europeans' fundamental rights framework, including the right to privacy and the presumption of innocence. The Conseil will consider whether the law is contrary to the French Constitution.
The new law compels the creation of a biometric ID card that includes a compulsory chip containing various pieces of personal information, including fingerprints, a photograph, home address, height, and eye color. Newly issued passports will also contain the biometric chip. The information on the biometric chip will be stored in a central database. A second, optional chip will be implemented for online authentication and electronic signatures, which will be used for e-government services and e-commerce.
François Pillet, a French senator, called the initiative a time bomb for civil liberties,
warning that those interested in protecting civil liberties must stop
the creation of a database that could be transformed into a dangerous,
draconian tool. EFF couldn’t agree more. Last year, Privacy
International, EFF, and 80 other civil liberties organizations asked
the Council of Europe to study whether biometrics policies respect the fundamental rights of every European. Governments are increasingly demanding storage of their citizens’ biometric data
on chips embedded into identity cards or passports, and centrally kept
on government databases, all with little regard to citizens’ civil
liberties. France’s National Commission on IT and Freedoms (CNIL) also
published a report criticizing the creation of the centralized biometric database.
Biometric databases posed a mission-creep threat since the data can be used for reasons beyond identity fraud. The French legislation lists certain crimes in which authorities could use the biometric databases to identify suspects. History has shown that databases in France created for one purpose have been used for others: In 1998 for example, France created a national DNA database of sex offenders, but its scope was expanded to include data from those convicted of other serious violent criminal offences and terrorism. The database was later expanded to include the data of those who committed a wide range of offenses. Anyone suspected of any crime is now compelled to submit a DNA sample as well.
Moreover, the measure is non-proportionate, given that there are less than 10,000 annual instances of fraudulent identity documents reported in France. It is difficult to argue that this justifies fingerprinting and face digitization of an estimated 45 million individuals and storing this information in a central biometric database.
Disturbingly, it seems that there may be other motives behind this bill, besides the prevention of identity fraud. Several documents suggest that French smart cards and biometrics companies, such as Morpho, Oberthur, Thalès, and Gemalto, have been lobbying heavily for the creation of a national biometric identity card as a means of creating domestic market opportunities for French smart card and biometrics companies. Senator Jean-René Lecerf, who introduced the bill, bluntly noted that while French companies are leaders in biometrics technologies, they do not sell anything domestically. He claims that this creates an export disadvantage compared to competitors based in the United States.
EFF urges the Conseil constitutionnel to consider the negative implications of the new law on the rights and freedoms of French citizens, and especially noting the vast disproportionality to its aims. Furthermore, France’s poor track record on biometric passports and databases expanded far beyond their original purpose does not bode well for the success of this new law. This invasive law brings undue interference into citizens’ private lives. The Conseil constitutionnel should reject it as unconstitutional.