Οι
Ενετοί την υπερθαύμαστον και εξάκουστον αγίαν Τράπεζαν της Αγίας Σοφίας
την πολύτιμον και ωραιοτάτην, έβγαλαν από τον ναόν και την έβαλαν εις
το καράβι, και καθώς έκαμαν άρμενα και επήγαιναν εις την Βενετία, ω, του
Θαύματος!
Πλησίον της νήσου του Μαρμαρά άνοιξε
το καράβι και έπεσεν εις την θάλασσαν η αγία Τράπεζα και εβούλησε και
είναι εκεί εώς την σήμερον, και τουτο είναι φανερόν και το μαρτυρούν οι
πάντες, διότι όλον το μέρος εκείνο, όταν κάμνει φουρτούνα, η θάλασσα όλη
κάμνει κύματα φοβερά, εις δε το τον τόπον οπού είναι η αγία Τράπεζα
είναι γαλήνη και δεν ταράσσεται η θάλασσα.
Και
υπαγαίνουν τινές εκεί με περάματα, και λαμβάνουν από την θάλασσαν
εκείνην, όπου είναι η αγία Τράπεζα, και μυρίζει θαυμασιώτατα μυρωδίαν,
από το άγιον μύρον όπου έχει και των άλλων αρωμάτων.
(Δωροθέου Μονεμβασίας, βίβλος χρονική, 1781)
Και το γνωρίζουν το μέρος αυτό από τη γαλήνη που είναι πάντα εκεί και από την ευωδίαν που βγαίνει. Πολλοί μάλιστα αξιώθηκαν να την ιδούν στα βάθη της θάλασσας. Όταν θα πάρουμε πάλι την Πόλη, θα βρεθεί και η άγια Τράπεζα και θα τη στήσουν στην Αγιά Σοφιά, να γίνουν σ' αυτή τα εγκαίνια.
(Ν. Πολίτη, ο.π. Α', 24, αρ. 38)
(Δωροθέου Μονεμβασίας, βίβλος χρονική, 1781)
Και το γνωρίζουν το μέρος αυτό από τη γαλήνη που είναι πάντα εκεί και από την ευωδίαν που βγαίνει. Πολλοί μάλιστα αξιώθηκαν να την ιδούν στα βάθη της θάλασσας. Όταν θα πάρουμε πάλι την Πόλη, θα βρεθεί και η άγια Τράπεζα και θα τη στήσουν στην Αγιά Σοφιά, να γίνουν σ' αυτή τα εγκαίνια.
(Ν. Πολίτη, ο.π. Α', 24, αρ. 38)