Τοῦ Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Ἀμβροσίου
«1. Οἱ ἀρχηγοὶ δὲν φεύγουν ποτὲ ἀπὸ τὴ μάχη καὶ πέφτουν ἂν χρειαστεῖ.
2. Οἱ ἄνθρωποι κάνουν τὶς θέσεις καὶ ὄχι οἱ θέσεις τοὺς ἀνθρώπους.
3. Τὰ στερνὰ τιμοῦν τὰ πρῶτα»
Ὁ
Ἐξοχώτατος Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κύριος Κάρολος Παπούλιας,
προκειμένου νὰ ἀποκρούσει τὴν ἰαχὴ «Εἶσαι Προδότης», ποῦ ἀκούστηκε στὴ
Θεσσαλονίκη στὶς 28 Ὀκτωβρίου, ε.ε., ἐπικαλέσθηκε καὶ προσκόμισε ἕνα ἐπιχείρημα: «Ἐμεῖς πολεμήσαμε γιὰ τὴν Ἑλλάδα. 15 χρονῶν ἤμουνα ἀντάρτης! Πολέμησα τὸ Ναζισμὸ καὶ τοὺς Γερμανούς». Στὰ βαρυσήμαντα αὐτὰ λόγια θὰ θέλαμε νὰ σημειώσουμε τὸ ἑξῆς:
1) Καταδικάζουμε
ἀπερίφραστα τὴν ἰαχὴ «Εἶσαι Προδότης!», διότι ἀποτελεῖ βαρύτατη ὕβρη
γιὰ τὸν ὁποιοδήποτε, καὶ μάλιστα ὅταν ἀπευθύνεται πρὸς τὸν φέροντα τὸ
ὕπατο Ἀξίωμα στὴν Ἑλληνικὴ Ἐπικράτεια καὶ Δημοκρατία! Ὁ
κ. Παπούλιας εἶναι ἕνας σεμνὸς καὶ συνετὸς ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἂν καὶ
κατέχει τὸ κορυφαῖο Ἀξίωμα στὸ κράτος μας, ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ τὸ Δημόσιο
αἴσθημα! Συμπεριφέρεται σεμνὰ καὶ ταπεινά! Μοναδικὸ
μελανὸ σημεῖο τῆς πολιτικῆς τοῦ σταδιοδρομίας εἶναι, ὅτι φέρεται ὡς
δανειστὴς τοῦ ἀειμνήστου Πρωθυπουργοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος
ἐμφανίσθηκε ὅτι δανείσθηκε σημαντικὰ χρηματικὰ ποσὰ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση
τῆς "ἁμαρτωλῆς" βίλλας
στὴν Ἐκάλη! Μεταξὺ τῶν δανειστῶν τοῦ ἀναφέρθηκε καὶ ὁ κ. Παπούλιας.
Ἐπειδὴ ὅμως ὁ δανεισμὸς ἦταν εἰκονικός, ὁ κ. Παπούλιας δέχθηκε νὰ
συμπεριληφθῆ τὸ ὄνομά του στὴν λίστα τῶν προσώπων, ποὺ προσεκλήθησαν νὰ
καλύψουν τὸ "μαῦρο" χρῆμα, ποὺ χρησιμοποιήθηκε στὴν ἀνέγερση τῆς βίλλας. Ἀσφαλῶς καὶ δὲν ὑπῆρξε χρηματοδότης, δέχθηκε ὅμως νὰ τὸν ἐμφανίσουν ἔτσι! Ὑπῆρξε λοιπὸν συνεργὸς στὴν κάλυψη μιᾶς παρανομίας! Κατὰ τὰ ἄλλα ἡ ἐν γένει πορεία τοῦ ὑπῆρξε φωτεινὴ καὶ ἀκατάκριτη.
2) Θὰ διαφωνήσουμε ὅμως μὲ τὴ Δήλωσή του στὴ Θεσσαλονίκη, ὅτι δηλαδὴ «Ἀπὸ 15 χρονῶν ἤμουνα ΑΝΤΑΡΤΗΣ…!». Θὰ διαφωνήσουμε....
ὄχι
βέβαια μὲ τὸ "ἀπὸ 15 χρονῶν", τὸ ὁποῖο προκαλεῖ ἀπορίες καὶ ἐγείρει
ἐρωτήσεις, ἀλλὰ μὲ τὴν ἔκφραση " ἤμουνα ἀντάρτης"! Μὲ τὴν δήλωση αὐτὴ
κινδυνεύει νὰ κατηγορηθῆ ὅτι ἔδωσε πιστοποιητικὸ νομιμοφροσύνης, στὸν
ὄρο «Ἀντάρτης» καὶ στὴν χρονικὴ ἐκείνη περίοδο, κατὰ τὴν ὁποία στὸν τόπο
μᾶς ἀναπτύχθηκε "ὁ συμμοριτοπόλεμος" καὶ κυριάρχησε «τὸ ἀντάρτικο»! Ἡ
περίοδος ἐκείνη ὑπῆρξε ἕνα μελανὸ σημεῖο τῆς νεώτερης ἱστορίας μας!
Διότι χύθηκε πολὺ αἷμα ἀπὸ τοὺς ἀδελφοκτόνους ἀντάρτες 'ἢ συμμορίτες τῆς
ἐποχῆς.
Ἐὰν
ὁ κ. Πρόεδρος ἔλεγε «Ἀπὸ 15 χρονῶν συμμετεῖχα στὴν Ἐθνικὴ Ἀντίσταση»,
δὲν θὰ εἴχαμε καμμιὰ- μὰ ἀπολύτως καμμιὰ – ἀντίρρηση. Ἀλλὰ ἄλλο πράγμα
εἶναι ὅταν μιλᾶμε γιὰ τὸν «ἀντάρτη καὶ ἀντάρτικο» καὶ ἄλλο ὅταν λέμε
«Ἐθνικὴ Ἀντίσταση». Θα το ἐπαναλάβουμε: ὁ ὅρος «Ἀντάρτης» δυστυχῶς
ἀνακαλεῖ στὴ μνήμη μᾶς ὅλα ἐκεῖνα τὰ δεινά, ποὺ ἐπισσώρευσε στὴν Πατρίδα
μας τὸ «ἀντάρτικο» δηλαδὴ «ὁ συμμοριτοπόλεμος», ὅπως σωστὰ ἀπεκλήθη,
καὶ ὄχι "ὁ ἐμφύλιος", ὅπως τὸν μετονόμασαν μεταγενέστερα γιὰ νὰ
ξεχασθοῦν τὰ ἐγκλήματα. Καὶ τὸ κατώρθωσαν οἱ ἀριστεροί, καθ' ὅσον
πάει πιὰ ξεχάσθηκε ἡ ἐποποιΐα τῆς ἐνδόξου Χωροφυλακῆς ἡ Μάχη τοῦ
Μακρυγιάννη, στὸ Σύνταγμα Μακρυγιάννη τῶν Ἀθηνῶν, στὶς 3 Δεκεμβρίου
1944, ἡ Μάχη τῆς Βλασσίας, στὰ Καλάβρυτα, (20 Ἰουλίου 1948) ἡ Μάχη τῆς
Χαλανδρίτσας στὴν Ἀχαΐα (5 Ἰουλίου 1948) κλπ.
Κατὰ
τὴν περίοδο, μετὰ τὴν συντριπτικὴ ἥττα τῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονα καὶ τὴν
ταπεινωτικὴ ἀποχώρηση τῶν Γερμανικῶν Στρατευμάτων Κατοχῆς ἀπὸ τὴν Ἀθήνα,
τὴν 12η Ὀκτωβρίου 1943, οἱ "ἀντάρτες" ἀνέλαβαν ἔνοπλη δράση κατὰ τῆς
Πατρίδος μας! Τότε λοιπὸν κυριαρχοῦσε τὸ σύνθημα «ἀδερφὸς τὸν ἀδερφὸ νὰ
σκοτώνει», συνεπεία τοῦ ὁποίου ἡ Χώρα ὁδηγήθηκε στὸν λεγόμενο «ἐμφύλιο
σπαραγμό».
Συνεπῶς
ὁ ὅρος «Ἀντάρτης» ἔχει ἀποκτήσει κακὴ σημασία! Ἀνακαλεῖ στὴ μνήμη μας
τὰ χωνιά, τὶς ὁδομαχίες, τὴ βίαιη απαγωγὴ ἀμάχων, ἀνδρῶν καὶ γυναικών,
στὰ βουνὰ γιὰ νὰ ἐνταχθοῦν στὸ λεγόμενο "Δημοκρατικὸ Στρατὸ" καὶ πολλὰ
ἄλλα δεινά! Γι’ αὐτὸν λοιπὸν καὶ μόνο τὸν λόγο ὁ κ. Παπούλιας ὤφειλε νὰ
τὸν ἀποφύγει! Ξύνει παληὲς πληγές! Ἀμνηστεύει τοὺς ἐγκληματίες, οἱ
ὁποῖοι στρατεύθηκαν κατὰ τῆς Πατρίδος μας! Ἀπείλησαν τὴν ἐλευθερία μας,
τὴν Δημοκρατία, τὴν ἴδια τὴν ὑπόσταση τῆς Ἑλλάδος, τὴν ὁποίαν
ἐπεχείρησαν νὰ ἐντάξουν στὸ "κομμουνιστικὸ μπλὸκ τῆς Σοβιετίας"!
Γιὰ νὰ θυμοῦνται λοιπὸν οἱ παληοὶ καὶ γιὰ νὰ μαθαίνουν οἱ νεώτεροι θὰ
σᾶς μεταφέρω ἐδῶ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ ἀειμνήστου Εὐάγγελου
Ἀβέρωφ–Τοσιτσα, συμπατριώτη τοῦ κ. Παπούλια, μὲ τίτλο «Φωτιὰ καὶ
τσεκούρι! Ἑλλὰς 1946 -49» ποὺ ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸ βιβλιοπωλεῖο τῆς
«ΕΣΤΙΑΣ» Ἀθῆναι 2010 καὶ πρωτοεκδόθηκε κατὰ τὸ ἔτος 1974.
Στὶς σελίδες 350-351 περιγράφει τὴν μάχη τοῦ Καρπενησίου, ποὺ ἔγινε
στὶς 19 Ἰανουαρίου 1949. Τὰ σχόλια περιττεύουν! Συγχωροῦμε, ἀλλὰ δὲν
λησμονοῦμε!
Ὡς χριστιανοί, συγχωροῦμε, ὡς 'Ἕλληνες πολίτες δὲν λησμονοῦμε!
****
Αίγιον, 9 Νοεμβρίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ