Το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών και οι επιπτώσεις του στην εκλογική επιρροή των κομμάτων αλλάζει άρδην το πολιτικό σκηνικό στην πατρίδα μας.
Η μελέτη των ποιοτικών ευρημάτων των δημοσκοπήσεων που κάνει για λογαριασμό του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ο υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής και εκλογολόγος Θοδωρής Λιβάνιος δείχνει ότι τόσο οι κεντρώοι όσο όμως (αυτό παρατηρείται για πρώτη φορά) και μεγάλη μερίδα δεξιών νοικοκυραίων ψηφοφόρων δείχνουν αποφασισμένοι να εγκαταλείψουν τη ΝΔ για μικρότερα κόμματα της ψήφου διαμαρτυρίας, για την αποχή ακόμη και για το άκυρο.Δε λείπουν και αυτοί (είναι όμως απειροελάχιστοι) που «απειλούν» να τιμωρήσουν τον κύριο Μητσοτάκη ψηφίζοντας… απευθείας ΣΥΡΙΖΑ γιατί θεωρούν ότι είναι η μόνη επιλογή που τον πονάει. Το εύρημα των ποιοτικών μετρήσεων που τέθηκε υπόψιν του Μεγάρου Μαξίμου είναι ότι αυτή η κατηγορία πολιτών που ήταν ανεκτική απέναντι στην κυβέρνηση παρά τα λάθη της και θα την ξαναψήφιζε έστω και με αμφιθυμία στην κάλπη για να της δώσει δεύτερη ευκαιρία μετά τα Τέμπη, πείστηκε ότι αυτό που θεωρούσε ως άψογο επιτελικό κράτος ήταν τελικά ένα «πασάλειμμα». Μία βιτρίνα εκ του προχείρου που κατέρρευσε στον Κάμπο.
Τα σημάδια υπήρχαν ήδη και ήταν ορατά στις κρίσεις με τις φωτιές στην Εύβοια, με τον χιονιά του 2020 στα βόρεια προάστια και την πολυήμερη διακοπή ρεύματος λόγω ζημιών στο δίκτυο, με το φιάσκο του εγκλωβισμού χιλιάδων πολιτών στην Αττική Οδό σε συνθήκες ψύχους. Ωστόσο επειδή τότε ο Θεός βοήθησε, δεν υπήρχαν ανθρώπινες απώλειες και η κυβέρνηση κατάφερε να ξεπεράσει την πρόσκαιρη φθορά.
Σήμερα μετά τα Τέμπη η φθορά δείχνει μονιμότερη και προσλαμβάνει άλλου είδους χαρακτηριστικά. Η ΝΔ χάνει την ανοχή που είχε από συγγενείς ιδεολογικούς χώρους ή και άλλους και της επέτρεπε την απρόσκοπτη διακυβέρνηση. Απόρρητα ευρήματα δημοσκόπησης από αυτές που διενεργήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες αλλά δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα κατόπιν επιθυμίας του εντολέως της δείχνουν ότι η ΝΔ προηγείται πλέον με οκτώ μονάδες στο ερώτημα «ποιο κόμμα θα σας στενοχωρούσε αν κέρδιζε τις εκλογές έστω και με μία ψήφο διαφορά». Οκτώ μονάδες!
Μεταβολή που γίνεται ευκρινέστερη από την απάντηση των πολιτών στο ερώτημα της Metron Analysis «συνέχεια ή αλλαγή»: To 32% επέλεξε την συνέχεια και το 63% την αλλαγή. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον επίσης το εύρημα ότι οι νέοι σε ποσοστό 15% στο σύνολο του εκλογικού σώματος ζητούν χωρίς να μπορούν να το προσδιορίσουν επακριβώς «κάτι άλλο» όταν ερωτώνται αν επιθυμούν αυτοδυναμία ή κυβερνήσεις συνεργασίας.
Γενικότερα από την μελέτη ειδικότερων ερωτημάτων όλων των μετρήσεων που έγιναν το προηγούμενο δεκαήμερο φαίνεται ότι η ΝΔ κινείται στο 27% με οροφή το 32% υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις. 27% της έδωσε στην πρόθεση ψήφου η MRB, 27% ζητούν αυτοδυναμία σύμφωνα με την Public Issue, 27% είναι ικανοποιημένοι από την διαχείριση που έκανε ο πρωθυπουργός μετά τα Τέμπη. Έχοντας λοιπόν ως δεδομένο αυτό και με τους αναποφάσιστους να έχουν καθαρά αντισυστημικό προφίλ, στο κυβερνών κόμμα εξετάζουν σοβαρά πλέον το ενδεχόμενο (χωρίς να έχουν ρίξει ακόμη λευκή πετσέτα για την αυτοδυναμία) της αναγκαιότητας συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας ειδικού σκοπού.
Μεγάλη κινητικότητα στο παρασκήνιο.
Ο κύριος Μητσοτάκης θα προσπαθήσει να «πιάσει» ένα ποσοστό που θα του επιτρέπει να προτείνει τον εαυτό του αυτοδικαίως ως πρωθυπουργό εφόσον ηγείται του πρώτου κόμματος, αλλά γνωρίζοντας ότι αυτή την στιγμή υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες όλοι κάνουν δεύτερες σκέψεις. Ακόμη και η αμερικανική πρεσβεία των Αθηνών, η οποία στήριξε στην πρώτη φάση της κρίσης ανοικτά τον κύριο Μητσοτάκη.
Ο πρέσβης Τσούνης επανέλαβε αυτολεξεί σε δηλώσεις του το τσιτάτο του διαγγέλματος του πρωθυπουργού για την ανάγκη «να μην οδηγηθούμε σε νέο διχασμό». Ωστόσο ως ρεαλιστής που είναι οφείλει να εκπονεί εναλλακτικά σενάρια για την παρακολούθηση της ελληνικής κρίσης όπως δικομματική κυβέρνηση συνεργασίας ή και τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας.
Καπνίζοντας το πούρο του ο κύριος πρέσβης είτε στην οικία του, όπου με πλείστες αφορμές καλεί εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου που δέχονται τις προσκλήσεις του (μόνο ένας αρνήθηκε) είτε στο αγαπημένο του bar Alexander της «Μεγάλης Βρεττανίας» όπου θεάται τακτικώς τελευταία, ιχνηλατεί με προσοχή και μεθοδικότητα το νέο τοπίο. Η σχηματιζόμενη σταδιακά εντύπωση ότι οδεύουμε μετά μεγάλης πιθανότητας σε συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας αυξάνει την κινητικότητα στο παρασκήνιο.
Αυτοί που ξέρουν λένε ότι ο κύριος Μητσοτάκης θα επέλεγε να προτείνει τον Κωστή Χατζηδάκη για μεταβατικό πρωθυπουργό σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας ως άλλο Τζαννή Τζαννετάκη με στόχο να ανακάμψει μέχρι τις ευρωεκλογές και να προκαλέσει νέες κάλπες όπως ο πατέρας του το 1990.
Νέο τοπίο αστάθειας.
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα σήμερα όμως και με βασικό σενάριο ότι η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα (το αντίθετο μπορεί να συμβεί μόνο αν η συσπείρωση της συνεχίσει να πέφτει σε σημείο που να καταγράφει εκλογική δύναμη μικρότερη του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον απίθανο), το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη θα καταστεί ο κρίσιμος ρυθμιστής των εξελίξεων για την συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας από την πρώτη κάλπη.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που έλαβε την δημόσια στήριξη του Κώστα Σημίτη στην συνέντευξη που έδωσε ο πρώην πρωθυπουργός στην «Οικονομική Επιθεώρηση» επιτιθέμενος στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη (την κατηγόρησε για αφελληνισμό των ελληνικών επιχειρήσεων) ήδη προετοιμάζεται εντατικά, περνώντας μάλιστα τον περισσότερο χρόνο του στις Βρυξέλλες.
Σύμφωνα με πληροφορίες που τέθηκαν υπόψιν της εφημερίδας «Εστίας» ο κύριος Ανδρουλάκης μελετά την πιθανότητα να προτείνει στον κύριο Μητσοτάκη ένα οικείο σε αυτόν πρόσωπο για το αξίωμα του μεταβατικού πρωθυπουργού: Τον ομότιμο καθηγητή Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πολιτικό φίλο του κυρίου Σημίτη Νίκο Αλιβιζάτο. Ο κύριος Μητσοτάκης μάλλον αυτόν προτιμά ή κάποιον με αυτό το προφίλ αν τα πράγματα βεβαίως φθάσουν μέχρις εκεί παρά τον Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Ιωάννη Στουρνάρα με τον οποίο έχει ανταγωνιστική σχέση.
Μια τέτοια επιλογή θα «σημιτοποιούσε» πλήρως βεβαίως την ΝΔ και θα άνοιγε το δρόμο σε χιλιάδες ψηφοφόρους της παράταξης να την εγκαταλείψουν για «κάτι άλλο» όπως λένε οι δημοσκοπήσεις αλλά αυτό είναι κάτι που θα κριθεί στην ώρα του. Είναι νωρίς για τέτοιες υποθέσεις εργασίας. Ήδη πάντως κάποιοι δεν περιμένουν τις εκλογές και προεξοφλούν το νέο τοπίο της αστάθειας σπεύδοντας να λάβουν θέση από τώρα.
Στο παιχνίδι και ο Βελόπουλος.
Βιαστικός και αγχωμένος ο αντιπρόεδρος της ΝΔ και Υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης επιτέθηκε μέσα από την φιλόξενη σε αυτόν συχνότητα του ΣΚΑΪ κατά συναδέλφων του δημοφιλών Υπουργών με την κατηγορία ότι αυτοί σε σύγκριση με εκείνον απέφυγαν να υπερασπίσουν την κυβέρνηση στα κανάλια.
Αν και ο τρόπος που την «υπεράσπισε» ο κύριος Γεωργιάδης είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση του από αυτά με εντολή του Μεγάρου Μαξίμου, εντούτοις το θέμα δεν είναι αυτό. Το μέγα ζήτημα είναι ότι ο αντιπρόεδρος της ΝΔ διαβάζοντας το αποτέλεσμα προκαταβολικά παίρνει θέση για την επόμενη μέρα ακαίρως. Με άγχος. Δίνοντας τροφή στην αντιπολίτευση (δηλώσεις Γιάννη Ραγκούση στον Real Fm) για σχόλια περί… διαδοχής και ότι επιτίθεται στους κατά πολύ δημοφιλέστερους από αυτόν Υπουργούς κύριους Δένδια και Πιερρακάκη.
Στο παιχνίδι των διεργασιών είναι και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος σε περίπτωση που του ζητείτο να συνεργαστεί κοινοβουλευτικά με μία κυβέρνηση η οποία θα είχε επικεφαλής άλλο πρόσωπο από τον κύριο Μητσοτάκη. Προχθές ο κύριος Βελόπουλος επιτέθηκε με σφοδρότητα σε εκδότη εφημερίδας ο οποίος σε μια προσπάθεια να απαξιώσει την ψήφο προς την Ελληνική Λύση την έδειξε σε δημοσκόπηση να κινείται στο 3%, υπολειπόμενη του κόμματος Βαρουφάκη.
Τελευταίο αλλά όχι έλασσον στοιχείο της εξίσωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ: Μέσα σε ένα γενικότερο αντιπολιτικό κλίμα η αξιωματική αντιπολίτευση παρέμεινε στάσιμη, δεν κέρδισε ούτε μία ψήφο. Δεν έχασε όμως. Το «διαχρονικές ευθύνες για τα Τέμπη» δεν μείωσε τα ποσοστά της.
Επιμύθιον: Η Ελλάς εισέρχεται εκ νέου σε τροχιά αστάθειας. Κάθε αποτέλεσμα ακόμη και η αυτοδυναμία με πλειοψηφία μία έδρα παράγει αστάθεια. Το κρίσιμο είναι ότι πρώτον η κυβέρνηση δεν διαθέτει πλέον την ανοχή του εκλογικού σώματος πέρα από τα ιδεολογικά της όρια δεύτερον ότι οι κορυφαίοι την επόμενη μέρα των εκλογών θα αρχίσουν τους διαπληκτισμούς με το βλέμμα στην επόμενη μέρα τρίτον οι ολιγάρχες θα εφορμήσουν να ελέγξουν κρίσιμους τομείς του κρατικού μηχανισμού όπως τα Σώματα Ασφαλείας και ότι τέταρτον σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο «όποιος δεχθεί να μετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας από την αρχή θα έχει στο μυαλό του πως θα βγει από αυτήν»…