Μένιππος: Ερμή πού βρίσκονται οι ωραίοι και οι ωραίες;
Ξενάγησέ με σε παρακαλώ, καθώς είμαι νεοφερμένος.
Ερμής: Δεν έχω πολλήν ώρα στη διάθεσή μου βρε Μένιππε, αλλά να, παρατήρησε εκεί στα δεξιά, εκεί βρίσκονται ο Υάκινθος, ο Νάρκισσος, ο Νηρέας, ο Αχιλλέας, και η Τυρώ και η Ελένη και η Λήδα και όλες οι παλιές ομορφιές.
Μένιππος: Εγώ βλέπω μονάχα κόκαλα και κρανία άσαρκα και όμοια μεταξύ τους.
Ερμής: Και όμως αυτοί είναι που όλοι οι ποιητές θαυμάσανε, αυτά τα κόκαλα που εσύ καταφρονείς.
Μένιππος: Τουλάχιστον δείξε μου την Ελένη, δεν μπορώ να την ξεχωρίσω.
Ερμής: Να, αυτό το κρανίο είναι της Ελένης.
Μένιππος: Δηλαδή για τούτο εδώ το καύκαλο γεμίσανε χίλια καράβια με τα νιάτα όλης της Ελλάδας και σκοτώθηκαν τόσοι Έλληνες και βάρβαροι και αναστατώθηκαν τόσες πόλεις;
(Λουκιανός - Νεκρικοί διάλογοι Μένιππου και Ερμού.)
σημείωση: Αυτό το άγαλμα, που σχεδιάστηκε από τον γλύπτη Ligier Richier στη Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του 1540, είναι ίσως το μεγαλύτερο παράδειγμα του «transi».
Αυτό ήταν ένα είδος ταφικής τέχνης στην οποία ο αποθανών μνημονεύονταν ως σάπιο πτώμα. μια σπλαχνική υπενθύμιση της παροδικότητας της ζωής.