Ακόμη και στις αποστειρωμένα σκηνοθετημένες δημόσιες εμφανίσεις του τα κάνει μαντάρα. Συναντιέται με αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων με τα χέρια στις τσέπες. Συμπεριφέρεται σαν Γκούφη. Γουρλώνει τα μάτια του. Γελάει εκεί που δεν πρέπει.
Από την άλλη είναι άξιος της τύχης του.
Έχει αποφασίσει να είναι συνειδητά εξαφανισμένος. Να αποφεύγει πλάνα με
πυρκαγιές, με καμμένες εκτάσεις, με απανθρακωμένα σπίτια. Μην τον
συνδέσουν με αυτά. Σου λέει: Μπόρα είναι θα περάσει...Ακολουθεί κάποιες
συμβουλές δήθεν έμπειρων επικοινωνιολόγων; Ίσως.
Ας μη ξεχνάμε όμως: Ο άνθρωπος δεν αντέχει ούτως η άλλως την επαφή με κανονικούς, καθημερινούς ανθρώπους.
Λέει λάθος ατάκες σε παιδιά. Χαιρετάει κούκλες σε βιτρίνες
καταστημάτων. Δεν ξέρει που να βάλει τα χέρια του. Μπερδεύει τα λόγια
του. Κι όταν ανοίγει το στόμα του, μιλάει αυτοκρατορικά.
Γι αυτό --
ειδικά φοβισμένος όπως είναι τώρα μην και του πετάξουν κατάμουτρα τη
γνωστή φράση που κυριαρχεί στα σόσιαλ -- κλείνεται ακόμη περισσότερο στο
καβούκι του.
Μακριά από κάμερες. Κι αφήνει τα εντεταλμένα
παπαγαλάκια-δημοσιογράφους να προαναγγέλλουν μεγαλοπρεπώς "Ο
πρωθυπουργός βρίσκεται καθ΄όδον προς το Συντονιστικό". Λες κι αυτό είναι
είδηση.
Όλα αυτά τον κάνουν ευαλωτο μεν. Αλλά δεν έχω την εντύπωση ότι επικειται το τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Όσο κι αν τον τραυμάτισαν βαθειά οι πυρκαγιές που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Αντίθετα.
Το σύστημα Μαξίμου είναι σκληρό. Ο ίδιος θα γίνει ακόμη πιο εκδικητικός ( από όσο ήδη είναι). Οι εμμονές του θα πάρουν το πάνω χέρι. Θα θελήσει να δείξει οτι είναι απόλυτος κυρίαρχος της κατάστασης. Οι εξαφανισμένοι σύμβουλοι θα ξαναβγούν από τα λαγούμια τους. Παραιτήσεις υπευθύνων, ξεχάστε τις για την ώρα..
Δεν ξέρω αν και κατά πόσον θα επικρατήσουν οι σκληρές απόψεις που -- όπως έγραψε ο Μανώλης Κοττάκης στην Εστία -- προβλέπουν ακόμη και άρση διαφόρων άρθρων του Συντάγματος ώστε να επιβληθεί η λεγόμενη κατάσταση πολιορκίας. Αλλά -- αναμφίβολα -- έχουμε πολιτικό χειμώνα μπροστά μας. Τι διαρκείας θα είναι, εξαρτάται από τους πολίτες, από όλους εμάς. Που με τις πυρκαγιές είχαν την οδυνηρή ευκαιρία να διαπιστώσουν, πόσο αδίστακτο είναι το σύστημα που έχει εγκατασταθεί στο Μαξιμου. Πόσο ανίκανο. Πόσο ιδιοτελές.
Γι αυτό η
λαϊκή αντίσταση πρέπει να είναι επίμονη, δημοκρατική, ανυποχώρητη.
Συστήματα διακυβέρνησης σαν κι αυτό μπορεί να φαίνονται ισχυρά καθώς
γίνονται όλο και πιο αυταρχικά. Αλλά στην ουσία απλά προσπαθούν να
συγκαλύψουν τις δικές τους εγγενείς αδυναμίες. Που στο τέλος θα βγουν
στην επιφάνεια και θα τους πλακώσουν.
Evangelos Antonaros
https://choratouaxoritou.gr