Photo: 1.bp.blogspot.comΜια νέα έκθεση από το Orthodoxy and World Religions, αδελφή ιστοσελίδα του γνωστού ιστολογίου Mystagogy του Ιωάννη Σανιδόπουλου, αποκαλύπτει ότι ο περίφημος Πατριάρχης Αθηναγόρας της Κωνσταντινούπολης χρησίμευε ως ραβίνος για Εβραίους φίλους του, την ίδια στιγμή που ήταν Ορθόδοξος μητροπολίτης.
Ακόμα, (αναφέρεται πως) ο ίδιος ο Πατριάρχης θυμάται πώς συνήθιζε να εξομολογείται σε έναν μουσουλμάνο δερβίση στην παιδική του ηλικία, επειδή δεν εμπιστευόταν τον τοπικό ιερέα.
«Έχουν γραφτεί πολλά πράγματα για τον πρώην Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα και τις οικουμενικές του δραστηριότητες. Κάποια από αυτά πράγματα μπορούν να θεωρηθούν ως θετικά βήματα, αλλά υπάρχουν και πράγματα τόσο απαράδεκτα που δύσκολα μπορεί κανείς να πιστέψει ότι είναι αλήθεια χωρίς να δει πρώτα τα στοιχεία. Ένα από αυτά, (τα πράγματα) είναι ο ισχυρισμός ότι κάποτε είχε υπηρετήσει ως Ραβίνος στους Εβραίους την ίδια στιγμή που ήταν Μητροπολίτης για Ορθόδοξους Χριστιανούς », αναφέρει στην έκθεσή του ο Σανιδόπουλος.
Όπως θυμάται, ο Σανιδόπουλος, του είχαν πει ότι οι αποδείξεις αυτού του ισχυρισμού θα μπορούσαν να βρεθούν στο άρθρο των New York Times, «Οι Έλληνες Εβραίοι προσεύχονται για νίκη», από τις 25 Νοεμβρίου 1940, όταν ο Αθηναγόρας ήταν Αρχιεπίσκοπος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής.
Σε δεξίωση προς τιμήν του, μετά από μια ακολουθία (προσευχής) σε συναγωγή της Νέας Υόρκης, Ο Αρχ. Αθηναγόρας είπε ότι είχε «απολαύσει τις τελετές πάρα πολύ » και ότι ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος επειδή το μεγαλύτερο μέρος αυτής της κοινότητας Ελλήνων Εβραίων προέρχεται «από τη δική του πόλη, τα Ιωάννινα ».
“Είμαστε από την ίδια πόλη και είμαι πολύ περήφανος γι ‘αυτούς”, πρόσθεσε. Και ομολογεί: « Στην Κέρκυρα, όπου κάποτε έζησα, ενήργησα πολλές φορές ως ραβίνος για τους Εβραίους φίλους μου. »
Όπως θυμάται ο Σανιδόπουλος, ο Αθηναγόρας ήταν νέος διάκονος όταν εξελέγη Μητροπολίτης Κέρκυρας το 1923, όπου παρέμεινε μέχρι να μετακομίσει για να υπηρετήσει στην Αμερική το 1930. Έτσι, με τη δική του παραδοχή, ο τότε Μητροπολίτης Αθηναγόρας υπηρέτησε ως Εβραίος ραβίνος πολλές φορές, την ίδια στιγμή που ήταν ιεράρχης της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο Σανιδόπουλος σχολιάζει: «Αν και είναι αλήθεια, δύσκολα σε εκπλήσσει. Ο Αθηναγόρας είναι γνωστός ακραίος όσον αφορά τον οικουμενισμό και πολλοί Ορθόδοξοι πιστοί τον καταδίκασαν για αυτό. Σε τελική ανάλυση, σε μια επιστολή προς τον Πάπα Παύλο VI το 1968, όχι μόνο επαίνεσε τον Πάπα ότι ήταν μεγαλύτερος από τον Απόστολο Παύλο, αλλά του είπε επίσης ότι μνημόνευε το όνομά του σε κάθε Θεία Λειτουργία, αφού, σύμφωνα με τον ίδιο τον Αθηναγόρα, το Μεγάλο Σχίσμα έληξε το 1965. “
Ήταν ο ίδιος, ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, ο οποίος ήρε το ανάθεμα του 11ου αιώνα εναντίον του Πάπα Ρώμης, και κήρυξε μονομερώς ότι το σχίσμα μεταξύ της Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Καθολικής εκκλησίας είχε πάψει να υφίσταται.
Ο 64ος Κανόνας των Αγίων Αποστόλων αναφέρει: «Εἴ τις κληρικός, ἢ λαϊκός, εἰσέλθῃ εἰς συναγωγὴν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καὶ καθαιρείσθω καὶ ἀφοριζέσθω.
Ακόμα, ο Σανιδόπουλος, γράφει ότι ο προκάτοχος του Αθηναγόρα, Πατριάρχης Μαξίμος Β’, είπε ότι είδε τον Αθηναγόρα να προσεύχεται σε τζαμιά τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στην Ιερουσαλήμ, και ότι του είχε αναφέρει (ο ίδιος ο Αθηναγόρας):
«Στο χωριό μας, είχαμε στο πατρικό μας σπίτι δύο άτομα, τον ιερέα και τον δερβίση, τον δερβίση Κάμιλ. Εξομολογούμασταν και λέγαμε τα μυστικά μας στον Μουσουλμάνο δερβίση Κάμιλ, γιατί δεν είχαμε εμπιστοσύνη στον ιερέα μας. ”
Και ο Σανιδόπουλος καταλήγει: «Ως εκ τούτου, ως παιδί, ο Αθηναγόρας μεγάλωσε έχοντας έναν δερβίση του Ισλάμ ως τον πνευματικό του πατέρα, βάζοντας τον πάνω από τον ορθόδοξο ιερέα του χωριού του. Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι ο οικουμενισμός του έφτασε σε τέτοια άκρα, άκρα που θα αποδειχθούν εξαιρετικά επιβλαβή για την ενότητα του Ορθόδοξου κόσμου. “
Άρθρο του orthochristian, μεταφρασμένο από το orthopraxia.gr
πηγή