Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

Κάποτε στο Αφγανιστάν...

Μια αληθινή συγκλονιστική ιστορία που έγινε κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αφγανιστάν

σχόλιο Γ.Θ : Πίστεψέ με, πρέπει να το διαβάσεις...





Οι συμμαθητές Βίκτορ και Πέτρος μαζί κατατάχθηκαν στον στρατό. Η μητέρα του Πέτρου ήταν πιστή, και συχνά προσευχόταν στο ναό. Έπεισε τον γιο της να έρθει μαζί της στην εκκλησία και ζήτησε από τον ιερέα να τον ευλογήσει για την στρατιωτική του θητεία. 
Ο Πέτρος αγαπούσε τη μητέρα του και δεν ήθελε να την ανησυχεί. Πήγε λοιπόν στον ναό και πήρε την ευλογία. Η καρδιά της μητέρας γαλήνεψε και του παιδιού επίσης.

Ο Βίκτωρ και ο Πέτρος είχαν την ευκαιρία να υπηρετήσουν στο Αφγανιστάν. Στρατοπέδευσαν στήνοντας τις σκηνές από μουσαμά στην έρημο των βουνών του Αφγανιστάν.

Η Πέτρος τοποθετήθηκε μάγειρας. Μόλις πλησίασε στην κουζίνα, παρατήρησε μια φωλιά φιδιών με μικρά φίδια. Ο Πέτρος άρχισε καθημερινά να ταΐζει τα φιδάκια με αποφάγια των στρατιωτών. 


Μερικές φορές έβλεπε από μακριά και τη μαμά-κόμπρα. Το φίδι κοιτούσε από απόσταση και ο στρατιώτης συνήθισε σε αυτή τη κατάσταση.

Ένα βράδυ ο Πέτρος, ως συνήθως, έβγαλε τα αποφάγια και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του η μαμά -κόμπρα σε μια απειλητική στάση. 

Γνωρίζοντας ότι σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αδύνατο να κάνει απότομε κινήσεις, ο Πέτρος άρχισε αργά να απομακρύνεται αλλά το φίδι αμέσως αντέδρασε στην κίνηση του - και πάλι η απόσταση παρέμεινε η ίδια. 
Ο στρατιώτης έπρεπε να υποχωρήσει. Αλλά μετά από κάθε βήμα το φίδι τον πλησίασε ξανά και πάγωνε σε μια απειλητική στάση. Εάν δεν απομακρυνόταν θα κινδύνευε και έτσι αναγκαζόταν να κάνει ένα ακόμα βήμα πίσω.

Αυτό διήρκεσε αρκετές ώρες.

Το φίδι τον ανάγκασε να κινηθεί σε μεγάλη απόσταση από το στρατόπεδο. 

Η Κόμπρα δεν τον άφηνε, αλλά δεν του επιτιθόταν κιόλας. 
Αφού τον οδήγησε αρκετά μακριά, το φίδι σταμάτησε. Αλλά όταν ο Πέτρος έκανε ένα βήμα προς το στρατόπεδο, έπαιρνε μια στάση μάχης.

Σε μια τέτοια τρομερή ένταση ο Πέτρος πέρασε όλη τη νύχτα. Όταν άρχισε να ξημερώνει, το φίδι ξαφνικά άρχισε να σέρνεται μακριά.

Λίγο τον κρατούσαν τα πόδια του, ο Πέτρος πήγε στη σκηνή, σκοπεύοντας να πει για το τι είχε συμβεί. Μία τρομερή εικόνα εμφανίστηκε στα μάτια του: τα νεκρά σώματα των στρατιωτών. Σε έναν από τους νεκρούς αναγνώρισε τον Βίκτορα. Την νύχτα οι Ταλιμπαν τους είχαν επιτεθεί.

Μπόρις Γκάναγκο