Ο Άγιος Παΐσιος ήταν με την ορθή έννοια ζηλωτής των πατερικών παραδόσεων. Σε θέματα πίστεως δεν έκανε συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Στην ζωή του εφάρμοζε την ακρίβεια όχι μόνον εξωτερικά, αλλά περισσότερο εσωτερικά, από θείο ζήλο. Όταν έλεγε την γνώμη του για ένα θέμα, και μάλιστα εκκλησιαστικό, μιλούσε με διάκριση ζυγίζοντας τα λόγια του με ζυγαριά ακριβείας. Και, όταν είχε μπροστά του έναν αδύναμο άνθρωπο, έδινε πάλι με ακρίβεια, σαν καλός ιατρός, το κατάλληλο φάρμακο. Είχε ποτισθεί από τον φόβο του Θεού, και γι’ αυτό έμπαινε στο βάθος του νόμου του Θεού. Ήταν όλος αγάπη και «σπλάγχνα οικτιρμών», και, γι’ αυτό δεν γνώρισε απλώς τους Κανόνες της Εκκλησίας, αλλά γνώριζε εκ πείρας ότι η Εκκλησία είναι μάνα, και οι κανόνες της έχουν σπλάγχνα μητρικά. Άγιος Παΐσιος: «Ο Θεός, που είναι ο Πατέρας όλων, έχει φτιάξει την Εκκλησία. Αυτός την κατευθύνει, και ό’ τι Αυτός επιτρέπει, αποβαίνει τελικά προς όφελος της Εκκλησίας.»
Απόσπασμα (σε αφήγηση) από το βιβλίο: ΄΄Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ΄΄ Του Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Βασιλικά – Θεσσαλονίκης (Σουρωτή)