Τὸ ἄλλοτε ἡγετικὸ στέλεχος τῆς Ἀριστερᾶς σὲ ἀνακοίνωση ποὺ ἀπέστειλε στὰ ΜΜΕ, ἐπικρίνει ὡς λάθος τὴν ἀπόφαση νὰ ἀπαγορευτεῖ ἐφέτος ἡ περιφορὰ τοῦ ἐπιταφίου. Περιφορὰ τοῦ Ἐπιταφίου μὲ ἕναν ἱερέα καὶ τοὺς πιστοὺς νὰ μὴν ἀκολουθοῦν ἀλλὰ νὰ ψέλνουν ἀπὸ τὰ μπαλκόνια τοὺς τὸ «Αἱ γενεαὶ πᾶσαι...» προτείνει ὁ Ἀλέκος Ἀλαβάνος.
Τὸ ἄλλοτε ἡγετικὸ στέλεχος τῆς Ἀριστερᾶς σὲ ἀνακοίνωση ποὺ ἀπέστειλε στὰ ΜΜΕ, ἐπικρίνει ὡς λάθος τὴν ἀπόφαση νὰ ἀπαγορευτεῖ ἐφέτος ἡ περιφορὰ τοῦ ἐπιταφίου.
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο καὶ μὲ τὸν ψαλμὸ ἀπὸ τὰ μπαλκόνια, ὁ κ. Ἀλαβάνος ἐκτιμᾶ πὼς θὰ τόνωνε ψυχολογικά τους ἀνθρώπους ποὺ βρίσκονται τόσες ἡμέρες στὸ σπίτι τοὺς κλεισμένοι «καὶ ἀπομονωμένοι, καὶ θὰ μᾶς κάνει νὰ νιώσουμε πὼς εἴμαστε ὁ ἕνας συναισθηματικὰ δίπλα στὸν ἄλλο καὶ θὰ ξεπεράσουμε μαζὶ τὸ κακό».
Ἀναλυτικὰ ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Ἀλέκου Ἀλαβάνου:....
«Ἡ περιφορὰ τοῦ Ἐπιταφίου εἶναι μία βαθιὰ παράδοση τοῦ λαοῦ μας. Οἱ πηγὲς της βρίσκονται χιλιετίες πίσω, πρὶν τὸν Χριστιανισμό, στὶς μυσταγωγίες καὶ τὰ πανηγύρια γιὰ τὸν Διόνυσο, στὶς τελετὲς γιὰ τὸν Ἄδωνι.
Γιατί τὴ στεροῦμε τόσο ἀπόλυτα φέτος ἀπὸ τὴν κοινωνία, ὅταν, στὶς σημερινὲς συνθῆκες, σὲ κάθε οἰκογένεια ἐπικρέμαται ὁ φόβος τοῦ πένθους, ὑπάρχει ἡ μοναξιά, ἀλλὰ καὶ ὑπερίπταται ἡ ἐλπίδα τοῦ λυτρωμοῦ;
Γιατί νὰ μὴν τελεστεῖ ἡ περιφορὰ τοῦ Ἐπιταφίου στοὺς δρόμους τῶν πόλεων, μὲ ἕναν ἱερέα μόνο, ἕναν ψάλτη, ἕναν νεωκόρο ποῦ θὰ κρατάει μία ἀνθοδέσμη μὲ βιολέτες, ὥστε νὰ διατηρηθεῖ πλήρως ἡ κοινωνικὴ ἀπόσταση;
Καὶ νὰ μποροῦν μικροὶ καὶ μεγάλοι ἀπὸ τὰ μπαλκόνια νὰ τραγουδοῦν μὲ τὴν ψυχὴ τοὺς τὸ “Αι γενεαὶ πᾶσαι, ὕμνον τὴ ταφή Σου…”; Καὶ νὰ νιώσει ὁ λαός μας ὅτι εἶναι κοινὴ ἡ μοίρα σὲ κάθε μπαλκόνι, ὅτι ἂν καὶ ἀπομονωμένοι, εἴμαστε ὁ ἕνας συναισθηματικὰ δίπλα στὸν ἄλλο καὶ θὰ ξεπεράσουμε μαζὶ τὸ κακό;
Ἡ πολιτεία ὀφείλει νὰ εἶναι στὸ θέμα τοῦ ἰοῦ ἀποφασιστικὴ καὶ ἀποτελεσματική, ἀλλὰ δὲν χρειάζεται νὰ στερεῖται συναισθήματος καὶ νὰ μὴν παίρνει ὑπόψη τὴ σημασία τῆς ἐμψύχωσης τοῦ λαοῦ μας».
Ὁ κίνδυνος ὅμως ποὺ ἐλοχεύει μία τέτοια πρόταση, θὰ ἦταν νὰ ὑπάρξουν ἄνθρωποι ποὺ δὲν θὰ μείνουν στὰ μπαλκόνια καὶ θὰ θελήσουν νὰ κατέβουν στὸν δρόμο ὅπως ἐπίσης καὶ νὰ περάσει ἕνα μέτρο χαλάρωσης ποὺ θὰ ὁδηγήσει σὲ αὔξηση τῶν ἀπείθαρχων ἱερέων καὶ πιστῶν, ὅπως πρόσφατα ἔγινε μὲ τὰ περιστατικὰ στὸ Κουκάκι καὶ τὴν Κέρκυρα…»