Τι κατάντια Θεέ μου...
Το στιγμιότυπο είναι ένα και
ξεκάθαρο. Ένας πατέρας ζήτησε από τον ιερέα να κοινωνήσουν οι δυο γιοι
του. Στη φωτογραφία φαίνεται ο ιερέας, ο πατέρας και δύο παιδιά.
Σύνολο
τέσσερα άτομα… Το όλο ζήτημα ήταν η Θεία Μετάληψη. Έπεσε στην παγίδα, ή
απλά γλίστρησε από τη γλώσσα η αλήθεια του, με όσα δήλωσε ο Νίκος
Χαρδαλιάς, εκπροσωπώντας επάξια μια Κυβέρνηση που δεν είναι χριστιανική.
Φυσικά αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι να
κοροϊδεύεις τον κόσμο, να δηλώνεις Χριστιανός Ορθόδοξος και να υπηρετείς
πρακτικές που υποδηλώνουν το ακριβώς αντίθετο. Πρώτα οι κλειστές
εκκλησίες και η απαγόρευση Θείας Λειτουργίας ακόμα και στους ιερείς,
τώρα η ποινικοποίηση της Θείας Κοινωνίας.
Τη στιγμή που ο Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας κάνει μαζώξεις στην Ξάνθη με 20 άτομα σε μια αίθουσα. Την ώρα που ο Σωτήρης Τσιόδρας μαζί με τον Νίκο Χαρδαλιά,
μεταβαίνουν στη Λάρισα χωρίς να τηρούν κανένα μέτρο προφύλαξης, ένας
ιερέας γίνεται αποδιοπομπαίος τράγος μια νομοθεσίας που προσβάλλει την
ανθρώπινη ύπαρξη.
Εισαγγελική παρέμβαση στον ιερέα που
βρέθηκε με έναν γονιό και τα παιδιά του; Είναι δυνατόν να διώκεται αυτό
σαν επικινδυνότητα; Δηλαδή αν αντί για το Άγιο Ποτήριο
κέρναγε κουλούρι θα ήταν όλα καλά; Αν αντί για τη Θεία Μετάληψη ήταν
κάποιο κέρασμα και τηρούνταν οι αποστάσεις θα ήταν όλα νομότυπα;
Ο Νίκος Χαρδαλιάς τη συγκεκριμένη χρονική
περίοδο τη μόνη απόσταση που τηρεί είναι από την Εκκλησία και την
ορθόδοξη πίστη. Κατά τα λοιπά αποστάσεις ως μέτρο πρόληψης και
προστασίας, σε όσα στιγμιότυπα έχουμε δει, δεν υπάρχουν για τον ίδιο. Ο
Κυριάκος Μητσοτάκης κρατά απόσταση από τα θέματα που αφορούν την
εκκλησία το τελευταίο διάστημα, θεωρώντας πως η εικόνα της Παναγίας που
είχε ως φόντο στο τελευταίο του διάγγελμα είναι αρκετή για να
απορροφήσει τον κραδασμό.
Το ότι ένας ιερέας είναι «καταζητούμενος»
και διωκόμενος επειδή βοήθησε δύο παιδιά να μεταλάβουν αποτελεί μία από
τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της πολιτικής διακυβέρνησης της
χώρας. Σελίδα γραμμένη από Κυβέρνηση που δηλώνει χριστιανική… Ας μας
πουν την αλήθεια να τελειώνουμε…