Τα Αυτοκρατορικά λείψανα αυτής της Πόλης δεν είναι απλά θαμμένα ερείπια αλλά κομμάτια ενός μυθικού κόσμου που το Βασιλικό Γένος των Ελλήνων υπερασπίστηκε τον Πανάγιο Σταυρό και στάθηκε κυματοθραύστης στις δαιμονικές επιθέσεις υλικών και άυλων εχθρών.
Κάθε πέτρα και σπιθαμή της Μαρμαρωμένης Κωνσταντινούπολης είναι αρκετή να μεταμορφώσει τον καθένα από εμάς σε Βυζαντινό Ιππότη, Φρουρό της Βασιλεύουσας, Αυτοκρατορικό Υπερασπιστή της Πύλης του Αγίου Ρωμανού σε μια μάχη που δεν τελείωσε το 1453 αλλά συνεχίζεται σήμερα από τους απογόνους των εχθρών μας προκειμένου να μας πάρουν και την έτερη Αγιά Σοφιά, αυτή που ποτέ δεν κατάφεραν να μας πάρουν. Αυτή που υπάρχει σε κάθε Ορθόδοξο Ναό μας. Αυτή την Αγιά Σοφιά δεν μας την πήραν ποτέ και για αυτό δεν χορταίνουν ποτέ να μας μισούν και να μας πολεμούν οι εχθροί του Χριστού.
Στα μυστικά δωμάτια της Αγιάς Σοφιάς, στους υπόγειους διαδρόμους και στις κρύπτες της Επτάλοφης, αόρατες Στρατιές προσμένουν, φωνές νεκρών Αυτοκρατόρων καλούν σε ξεσηκωμό, Πατριάρχες και Ιερείς προφητεύουν το Ποθούμενο, την Ανάσταση της Αγίας Ρωμανίας του Έθνους των Ελλήνων.
Την ώρα που το σατανικό σκοτάδι έπεσε βαρύτερο από ποτέ στην Οικουμένη οι σύγχρονοι Άγιοι, οι συνεχιστές της Αγίας Αυτοκρατορίας, ετοιμάζονται με νηστεία, αγρυπνία, προσευχή για την μεγάλη νίκη του Βυζαντίου. Την μεγάλη νίκη του ανθρωπίνου Γένους έναντι του αρχαίου εχθρού.
Γιώργος Θαλάσσης