Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019

Να ευχηθούμε την επόμενη φορά, που ενδεχομένως το στράτευμα να χρειαστεί να παραδώσει την εξουσία μια διαλυμένης Ελλάδας σε κάποιο Πατριώτη, να μην επαναλάβουμε τα λάθη της φυλής μας

Η Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη

...ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που παρακολουθούσε συνεχώς την εξέλιξη των επιχειρήσεων, με έντονο ύφος διατάζει στη συνέχεια τον Κωνσταντίνο να κα­ταλάβει αμέσως την πόλη της Θεσσαλονίκης χωρίς χρονοτριβή καθιστώντας τον μάλιστα υ­πεύθυνο για κάθε ανεπιθύμητη εξέλιξη που θα είχε σαν αιτία την καθυστέρηση αυτή

 Γιώργος Θαλάσσης 


Ο διάδοχος ήθελε να καταλάβουμε το Μοναστήρι. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος την Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη. Μακάρι να ήμασταν υπεράνθρωποι και να μπορούσαμε να τα καταλάβουμε όλα. Να πάρουμε μέχρι και το Ματζικέρτ στην Ανατολή και την Κάτω Ιταλία στην Δύση. Μακάρι να μπορούσαμε να καταλάβουμε επίσης ότι κάποια πράγματα απλώς δεν γίνονται. Δεν γίνονται, γιατί δεν είχαμε μόνο εμείς στρατό και διεκδικήσεις. Είχαν και άλλοι, που διεκδικούσαν τα ίδια εδάφη. Επιπροσθέτως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι "φίλοι και σύμμαχοί" μας δεν θα μας θέλανε ποτέ μα ποτέ πολύ δυνατούς. Ούτε θέλανε την ανάσταση του Βυζαντίου. Θέλανε τα σύνορά μας μέχρι την Άρτα και τον Τύρναβο. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατάφερε το ακατόρθωτο. Ανέτρεψε τα δεδομένα και εκμεταλευόμενος της συμμαχίες και έχθρες των Μεγάλων κατάφερε και τριπλασίασε την Ελλάδα ελευθερώνοντας περιοχές που είχαμε χάσει από το 1204.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αγαπήθηκε έντονα από τις περιοχές που ελευθέρωσε και μισήθηκε έντονα απ' τις περιοχές που δεν κατάφερε να ελευθερώσει. Το τραγικό είναι ότι σήμερα υπάρχουν απόγονοι εκείνων που ελευθέρωσε που όχι μόνο δεν νιώθουν έστω μια μικρή ευγνωμοσύνη αλλά τον βρίζουν και από πάνω. Είναι επειδή δεν ζήσαμε τις ιδιαίτερες περιοχές μας υπό αιχμαλωσία και θεωρούμε την ελευθερία των περιοχών μας δεδομένη. Πρέπει να χάσουμε για να εκτιμήσουμε;

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος μισήθηκε αδικαιολόγητα. Από μικρόψυχους και ημιμαθείς ανθρώπους άξιους απογόνους των αρχαίων εκείνων που εξόριζαν τους ήρωες, τους νικηφόρους στρατηγούς και τους ευεργέτες.

Το μίσος, ειδικά για ένα Χριστιανό, δεν είναι ποτέ δικαιολογημένο.

Εμείς, που ευτυχίσαμε να δούμε τις περιοχές μας να ελευθερώνονται από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, δεν πρέπει απλώς να τον ευγνωμονούμε. Πρέπει να είμαστε πάντοτε έτοιμοι να αγωνιζόμαστε και να θυσιαζόμαστε για τις Μεγάλες Ιδέες και οράματα του Γένους. Λαός χωρίς όραμα είναι νεκρός λαός. Λαός, που δεν μάχεται για την ελευθερία του, ελευθερία δεν του αξίζει.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος μέσα σε μια χαοτική κατάσταση, που επικρατούσε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, εντοπίστηκε και κλήθηκε από το στράτευμα και εκείνος αναλαμβάνοντας μια Ελλάδα χρεοκοπημένη και ηττημένη απ' τον τελευταίο Ελληνοτουρκικό πόλεμο, που έμοιαζε περισσότερο με κρατίδιο, την έκανε μέσα σε λίγα χρόνια την δύναμη των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών.

Μια τέτοια δύναμη θα είχαμε παραμείνει, αν το κούφιο μας το κεφάλι δεν μας έσπρωχνε για άλλη μια φορά στην μακραίωνη ιστορία μας να αλληλοφαγωθούμε.

Να ευχηθούμε την επόμενη φορά, που ενδεχομένως το στράτευμα να χρειαστεί να παραδώσει την εξουσία μια διαλυμένης Ελλάδας σε κάποιο Πατριώτη, να μην επαναλάβουμε τα λάθη της φυλής μας και η Μεγάλη Ιδέα με το Ποθούμενο του Γένους να ολοκληρωθεί.

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...